ความแตกต่าง ด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ รศ. จรัสวัฒน์ ไตรรัตน์

ความแตกต่างด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ ในภาษาพูด มักเป็นการพูดไปเรื่อย ๆ อาจมีอุทาน เสริม มีการหยุดลังเลหรือหยุดคิด พูดเป็นกลุ่มคำ เป็นประโยคบอกเล่าบ้าง ประโยคคำถามบ้าง พูดไม่จบประโยคบ้าง ในขณะที่ภาษาเขียนต้องคำนึงถึงความสมบูรณ์ถูกต้องของรูปประโยค ขอให้เปรียบเทียบวิธีการบรรยายเกี่ยวกับการออกกำลังกายในภาษาพูดและภาษาเขียนต่อไปนี้

ความแตกต่างด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ ภาษาพูด Um, well now everyone. Wasn’t that fun! Er…um…well, next we’re going to work on all that tummy fat. Now…er…lay on your back and er…put your feet together and er… your arms at your sides. Now, when you’re ready, touch your toes. Oh yes, er… most important – don’t forget to keep your legs straight. ภาษาเขียน The aim of the next exercise is to lose weight around the stomach area and generally strengthen the stomach muscles. Firstly, lay flat on your back with feet firmly together and your arms at your sides. Then, touch your toes with the tips of your fingers, keeping your legs as straight as possible. คำที่ขีดเส้นใต้เป็นคำอุทานที่แทรกแบ่งขัดความในภาษาพูดออกเป็นช่วง ๆ

ความแตกต่างด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ ขอให้สังเกตความแตกต่างระหว่างภาษาพูดและภาษาเขียนเพิ่มเติมจากตัวอย่างการบรรยายเกี่ยวกับ เมืองพัทยาต่อไปนี้ ภาษาพูด Pattaya is a fun kind of place; it has a little bit of something for everybody. In the evenings there are shows for adults and the price of the ticket is not at all cheap. And the food! The seafood’s great, of course – just what you’d expect for a seaside resort, and the choice is amazing. I think the cooking of just about every country is represented in Pattaya. ภาษาเขียน Pattaya is a seaside resort with a wide range of facilities to suit everyone’s taste. For the adult visitor there is a wide selection of entertainment facilities to choose from, including a number of shows, all of which are reasonably priced. In addition, apart from the seafood for which Pattaya is justly famous, there is a wide variety of restaurants serving international cuisine.

ความแตกต่างด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ จากตัวอย่าง ข้อความในภาษาพูดไม่เคร่งครัดเรื่องกฎไวยากรณ์และคำศัพท์ที่ใช้ จะสังเกตได้จากรูปประโยคทั้งสี่ ประโยคที่สามเป็นประโยคไม่สมบูรณ์ ผู้พูดพูดไม่จบประโยค ส่วนประโยคสุดท้ายยาวเยิ่นเย้อ ผู้พูดนำประโยคมาพูดเรียงต่อกันไปเลย นอกจากนี้ขอให้สังเกตการใช้คำที่ไม่เป็นทางการ เช่น great และ a fun kind of place เป็นต้น ส่วนข้อความในภาษาเขียนมีความเคร่งครัดในเรื่องหลักไวยากรณ์และคำศัพท์ที่ใช้ จะสังเกตได้ว่ารูปประโยคทั้งสามมีความกะทัดรัด สละสลวย ถ้าเป็นประโยคยาวก็มีการจัดเรียงข้อความให้อยู่เป็นหมวดเป็นหมู่เรื่องเดียวกัน และมีการใช้คำเชื่อมเพื่อให้ข้อความต่อเนื่องและสละสลวย

ความแตกต่างด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ อนึ่ง ภาษาเขียนยังมีระดับความเป็นทางการแตกต่างกันไปตามลักษณะเนื้อหาและลีลาของผู้เขียน กล่าวคือ บางครั้งข้อความภาษาเขียนก็มีลักษณะคล้ายคลึงกับภาษาพูดมาก อาจเขียนในลักษณะมีความเป็นกันเองกับผู้อ่านเหมือนกับผู้เขียนกำลังพูดกับผู้อ่านโดยตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบัน ซึ่งมีความนิยมสนทนาผ่านทางคอมพิวเตอร์ในรูปของห้องสนทนา (chat room) แม้จะเป็นข้อความที่พิมพ์ในลักษณะของการเขียน แต่ภาษาที่ใช้มักเป็นภาษาพูด คล้ายกับการสนทนาโต้ตอบกันด้วยภาษาพูด อย่างไรก็ดี บางครั้งข้อความภาษาเขียนก็ไม่มีร่องรอยของภาษาพูดอยู่เลย มีความเป็นกันเองน้อยมากหรือแทบจะไม่มีเลย แต่มีความเป็นทางการมากขึ้น ขอให้ศึกษาตัวอย่างของภาษาเขียน แต่ละลักษณะต่อไปนี้

ความแตกต่างด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ ภาษาเขียน It would seem to me that one’s best course would be to select the original English expression in spoken English, whereas in written English one should opt for the more formal loan, borrowed either from French or Latin. This is intended as a rule of thumb, however, and not a hard-and-fast rule. ข้อความนี้เป็นภาษาเขียน ผู้เขียนชี้ถึงข้อแตกต่างข้อหนึ่งของภาษาพูดและภาษาเขียน กล่าวคือ ภาษาพูดมักจะเป็นภาษาอังกฤษแท้ ๆ เป็น คำโดด ๆ ส่วนภาษาเขียนนั้นมักใช้คำยืมมาจากภาษาฝรั่งเศสหรือละติน ซึ่งมักจะเป็นคำที่ประกอบด้วยหลายพยางค์และมีรากศัพท์ของคำในภาษาต่าง ๆ ดังกล่าว ในข้อความนี้ ผู้เขียนเขียนในลักษณะมีความเป็นกันเองกับผู้อ่านเหมือนกับผู้เขียนกำลังพูดกับผู้อ่านโดยตรง

ความแตกต่างด้านการเรียบเรียงถ้อยคำ ภาษาเขียน During the Industrial Revolution in the nineteenth century in England, most laborers moved out of their homes and fields. As a result, the children had to be prepared for factory life, for if they could be prefitted to the industrial system, this would vastly ease problems of industrial discipline later on. ข้อความนี้เป็นภาษาเขียนเช่นกัน มีความเป็นกันเองน้อยมากหรือแทบจะไม่มีเลย แต่มีความเป็นทางการมากขึ้น ผู้เขียนชี้แจงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ ผลของการปฏิวัติอุตสาหกรรมในศตวรรษที่ 19 ในประเทศอังกฤษที่มีต่อแรงงาน และผู้เขียนได้แสดงความคิดเห็นโดยสรุปจากข้อเท็จจริงว่า ถ้าเด็กได้เตรียมตัวเพื่อทำงานในโรงงานแล้ว ก็จะช่วยทำให้ปัญหาต่าง ๆ น้อยลง