ผู้วิจัย อาจารย์วิโรจน์ เด่นวานิช การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาปาสคาลในด้านทักษะการเขียนโปรแกรม โดยวิธีการจับคู่ดูแลกันของนักศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรชั้นสูง ชั้นปีที่ 1 ผู้วิจัย อาจารย์วิโรจน์ เด่นวานิช

ที่มาและความสำคัญของปัญหา ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำ ขาดทักษะในการเขียนโปรแกรม การเรียนการสอนไม่ราบรื่น ไม่มีความรู้เป็นพื้นฐานมาก่อน ขาดการเอาใจใส่ในการฝึกฝน

วัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาปาสคาลของนักศึกษา สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ 2. เพื่อให้นักศึกษาได้ตระหนักถึงคุณค่าในตนเอง(Self Esteem) ที่สามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้

ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัย ตัวแปรต้น กิจกรรมจับคู่ดูแลกัน ตัวแปรตาม ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาปาสคาล ระดับ ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงปีที่ 1 สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ สมมติฐานการวิจัย ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้นหลังจากเรียนรู้ด้วยกิจกรรมจับคู่เพื่อนดูแลกัน

วิธีดำเนินการวิจัย 1. ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ชั้นปีที่ 1 จำนวน 65 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ห้อง 1/1 สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ จำนวน 34 คน จัดเรียงตามเกรดเฉลี่ยของภาคเรียนที่ 1 จากมากสุดไปหาน้อยสุด 34 ลำดับ แล้วมาจับคู่โดยการนำผู้ที่เรียนเก่งสุดจับคู่กับผู้เรียนอ่อนสุด เรียงกันไปเป็นคู่ ๆ จนครบทุกคู่ ตามแบบ

วิธีดำเนินการวิจัย 2. เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แบบสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลางภาคเรียนที่ 2/2556 รายวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาปาสคาล โดยมีลักษณะข้อสอบเป็นแบบปรนัย ซึ่งครอบคลุมเนื้อหารายวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาปาสคาล หน่วยที่ 1 ภาษาปาสคาลเบื้องต้น และหน่วยที่ 2 คำสั่งรับ/แสดงผล

สถิติที่ใช้ในการวิจัย สถิติพื้นฐาน สถิติพื้นฐานที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาปาสคาล โดยการหาค่าเฉลี่ย (Mean) ทั้งก่อนกิจกรรมและหลังกิจกรรมจับคู่ดูแลกัน

คะแนนเฉลี่ยก่อนกิจกรรม คะแนนเฉลี่ยหลังกิจกรรม ผลการวิจัย พบว่า เปรียบเทียบค่าทั้งก่อนกิจกรรมและหลังกิจกรรมจับคู่ดูแลกัน กลุ่มผู้เรียน จำนวนนักศึกษา คะแนนเฉลี่ยก่อนกิจกรรม คะแนนเฉลี่ยหลังกิจกรรม กลุ่มเรียนเก่ง 17 คน 14.82 16.12 กลุ่มเรียนอ่อน 12.71 14.59 คะแนนเฉลี่ยรวม 13.76 15.35 จากข้อมูลในตาราง พบว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาสาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ปีที่ 1 ห้อง 1 ทั้งสองกลุ่มมีคะแนนเฉลี่ยสูงขึ้น

สรุปผลการทดลอง 1 นักศึกษาขณะเรียนวิชาการเขียนโปรแกรมภาษาปาสคาล มีพฤติกรรมทางการเรียนในหน่วยที่ 2 คือการส่งงานตามกำหนดคิดเป็นร้อยละ 85 ส่งล่าช้ากว่ากำหนดคิดเป็นร้อยละ 15 2 สรุปกิจกรรมการจับคู่ดูแลกัน พฤติกรรมที่พบ คือ ช่วยกันทำแบบฝึกหัดในห้องเรียน ปรึกษากันระหว่างเรียน และทบทวนเนื้อหาหลังการเรียนการสอน 3 นักศึกษาที่สอบไม่ผ่านมีจำนวนลดลง

ข้อเสนอแนะ 1 ข้อเสนอแนะในการนำผลวิจัยไปใช้ จากผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าการใช้กิจกรรมจับคู่ดูแลกัน มีผลทำให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนดีขึ้น ดังนั้นควรนำวิธีการนี้ ไปใช้ทดลองกับนักศึกษากลุ่มอื่นที่ต้องการพัฒนาการเรียนรู้อีกด้วย 2 ข้อเสนอแนะในการทำวิจัยครั้งต่อไป ควรทดลองใช้วิธีการอื่น ๆ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ของนักศึกษาร่วมด้วย เช่น การอภิปรายหน้าห้องเรียน เพื่อเป็นการฝึกพฤติกรรมกล้าแสดงออกของนักศึกษา

ขอบคุณครับ