การเขียน หมายถึง การถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิด หรือประสบการณ์ของผู้ส่งสารมายังผู้รับสาร โดยผ่านเป็นตัวอักษร

งานเขียนแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ 1. งานเขียนแบบร้อยแก้ว เช่น เรื่องสั้น 2. งานเขียนแบบร้อยกรอง เช่น บทกลอนต่าง ๆ

ภาษาที่ใช้ในการเขียนเป็นอย่างไร ? ภาษาที่ใช้ในการเขียนเป็นอย่างไร ? ถ้อยคำภาษาที่นำมาเขียน ควรคำนึงถึงความสละสลวย และมีความหมายถูกต้องกับคำ หรือประโยคนั้น ๆ

ความหมายของคำ 1. ความหมายโดยตรง คือ คำที่มีความหมายเฉพาะของคำ เข้าใจตรงกันระหว่างผู้ส่งสารและผู้รับสาร เช่น ไก่ คือ สัตว์ปีกชนิดหนึ่ง

2. ความหมายโดยนัย คือ คำที่มีความหมายแฝงอยู่ สามารถสื่อความหมายได้มากกว่า 1 อย่าง เช่น เสือ หมายถึง สัตว์ 4 เท้านิสัยดุร้าย 2. หมายถึง โจรที่มีนิสัยโหดเหี้ยมชอบจี้ ชอบปล้น

การใช้คำให้ถูกต้องตามหลักไวยกรณ์  ลักษณนาม หมายถึงคำที่ใช้บอกลักษณะของคำนามข้างหน้า เช่น ปากกา …… ด้าม ดินสอ …….แท่ง

คำวิเศษณ์ หมายถึง คำที่ทำหน้าที่ขยายคำอื่นเช่น ขยายนาม ขยายสรรพนาม หรือ ขยายวิเศษณ์ด้วยกัน เพื่อให้เกิดความชัดเจน เช่น *** สมหญิงใส่กางเกงขาสั้นสีแดง *** ยาใจ ใส่เสื้อสีแดงสด

คำสันธาน คือคำที่ใช้เชื่อมข้อความให้ต่อเนื่องเป็นเนื้อความเดียวกัน เพื่อให้เกิดความสละสลวยเช่นคำว่า เพราะ จึง เหมือน และตัวอย่างเช่น ** ฉันไปตลาด ** แม่ไปตลาด ฉัน ไปตลาดกับแม่ *** เขาขี้เกียจ ** เขาสอบตก *** เพราะ เขาขี้เกียจเขา จึง สอบตก

แบบฝึกหัด จงบอกลักษณนามต่อไปนี้ให้ถูกต้อง 1. เลื่อย 2. เกวียน 3. แห 4. เจดีย์ 5. จาก,หญ้าคา 6. ระนาด 7. ช้างป่า 8. ช้างบ้าน 9. ถนน 10. พระพุทธรูป 11. พระสงฆ์ 12. ขลุ่ย 13. ปิ่นโต 14. ไพ่ 15. ขนมจีน

16. ซอ 17. กล้อง 18. แคน งาช้าง 20. กำไล 21. ขิง , ข่า เปียโน 23. ที่นอน 24. ธูป 25. จักรเย็บผ้า

สำนวน เป็นถ้อยคำที่มีความสละสลวย อาจเป็นกลุ่มคำที่นิยมใช้กัน ได้แก่ การใช้สำนวนโวหาร สำนวน เป็นถ้อยคำที่มีความสละสลวย อาจเป็นกลุ่มคำที่นิยมใช้กัน ได้แก่ คำพังเพย คำสุภาษิต คำอุปมาอุปไมย

คำพังเพย คือคำที่กล่าวต่อ ๆ กันมา มีลักษณะเป็นคำคล้องจอง มีความหมายในเชิงแสดงความคิดเห็น หรือติชม เช่น ** กำแพงมีหูประตูมีตา ** ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่ง

สุภาษิต คือคำสอนให้ประพฤติไปในทางที่ดี เป็นคำพูดสั้น ๆ มีความหมายยึดถือเป็นคติเตือนใจได้ เช่น *** อย่าเห็นขี้ดีกว่าไส้ *** *** อย่าแกว่งเท้าหาเสี้ยน ***

คำอุปมาอุปไมย คือ การกล่าวเปรียบเทียบ ระหว่าง 2 สิ่งให้เห็นตัวอย่างที่ชัดเจน คำที่เอามาเปรียบเทียบเรียกว่า อุปมา ส่วนคำที่ยกมาเปรียบเทียบ เรียกว่า อุปไมย เช่น *** ขาวเหมือนสำลี *** *** สูงเหมือนเปรต ***

คำที่มักเขียนผิด 1. บุคลิก 2. ลำไย 3. เยื่อใย 4. ทัณฑ์บน 5. สัญลักษณ์ 6. ลายเซ็น 7. เปอร์เซ็นต์ 8. บรรเทา 9. บันเทิง 10. แค็ตตาล็อก 11. สต๊อก 12. อุโมงค์ 13. ราคาย่อมเยา 14. วัยเยาว์ 15. พิศวาส 16. พิสดาร 17. พิศวง 18. ปาฏิหาริย์

19. อาถรรพ์ , อาถรรพณ์ 20. กฎหมาย 21. อนุญาต 22. ผูกพัน 23. สัมพันธ์ 24. สืบพันธุ์ 25. หลงใหล 26. เหลวไหล 27. สมเพช 28. อาเพศ 29. เบญจเพส 30. สับปะรด 31. อภิวันท์ 32. ตักบาตร 33. บิณฑบาต 34. อสุนีบาต 35. กากบาท 36. ปรานี ( เอ็นดู ) 37. ปราณี ( ผู้มีชีวิต ) 38. อาภัพ 39. ไอศกรีม 40. สายสิญจน์

41. อินทรีย์ ( ร่างกาย ) 42. อินทรี ( นก, ปลา) 43. สังเกต 44. อาเจียน 45. ดอกไม้จันทน์ อัฒจันทร์ 47. โจษจัน 48. น้ำจัณฑ์ 49. มัคคุเทศก์ 50. คลินิก 51. รังเกียจ 52. โน้ตย่อ 53. เสื้อเชิ้ต 54. สถานการณ์ 55. หยากไย่ 56. สัปหงก 57. คอนเสิร์ต 58. ทลาย (พัง) 59. ทะลาย ( ช่อของหมาก, มะพร้าว )

60. สาบสูญ 61. สาปแช่ง กะเทย 63. กระทะ ศีรษะ 65. ศรีสะเกษ เครื่องสำอาง 67. สุขสันต์ สีสัน 69. สังสรรค์ สรรหา 71. จัดสรร อุทาหรณ์ 73. อุตรดิตถ์

กะเพรา 75. อัปลักษณ์ ลำไส้ 77. พิรุธ กบฏ 79. นะคะ 80. กรมธรรม์

แบบฝึกหัด จงเลือกสำนวนสุภาษิตคำพังเพยที่เหมาะสมเติมลงในช่องว่าง 1. เขารู้อะไรอยู่เต็มอกแต่พูดไม่ออกเหมือน............................. 2. ก่อนที่เหตุการณ์จะลุกลามไปเราต้อง.................................... 3. ทั้งพี่และน้องต่างก็ร้ายไม่ยอมกันเรียกว่า.............................. 4. การทำงานที่ยากเย็นไม่อาจสำเร็จได้จริงเหมือน................... 5. คนที่เกลียดลูกสะใภ้แต่รักหลาน เข้าตำราว่า......................... 6. ผู้ที่ตกที่นั่งเป็นผู้เสียเปรียบอยู่เสมอเสมือน.......................... 7. ชายคนนั้นวิ่งเข้าเส้นชัยเป็นคนแรกไม่คิดว่าเขาจะเป็น......... 8. เขาทำดีแต่เพียงผิวเผินเหมือน...............................................

9. คนที่ดีแต่พูด แต่ไม่ยอมลงมือทำเข้าตำราว่า. 10 9. คนที่ดีแต่พูด แต่ไม่ยอมลงมือทำเข้าตำราว่า..................... 10. คนที่ไม่ช่วยทำแต่มักจะขัดอยู่เสมอเข้าตำราที่ว่า.............. 11. คนที่ชอบเอาความลับในบ้านไปเปิดเผยเข้าตำราว่า.......... 12. สอนคนที่เป็นอยู่แล้วให้เก่งหรือชำนาญขึ้นไปอีก เข้าตำราว่า................... 13. เมื่อหมดอำนาจ ความลับต่าง ๆ ก็ถูกเปิดเผยเข้าตำราว่า......... 14. คนที่พูดพล่อยจนได้รับอันตราย เข้าตำราว่า.......................... 15. ชี้แนะ หรือบอกช่องทางให้กับศัตรู เข้าตำราว่า......................