รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย 2550 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย 2550 มาตรา 66 บุคคลซึ่งรวมกันเป็นชุมชน ชุมชนท้องถิ่น หรือชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิม ย่อมมีสิทธิอนุรักษ์ หรือฟื้นฟูจารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น ศิลปวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น และของชาติ และมีส่วนร่วมในการจัดการ การบำรุงรักษา และการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม รวมทั้งความหลากหลายทางชีวภาพอย่างสมดุลและยั่งยืน
มาตรา 67 สิทธิบุคคลที่จะมีส่วนร่วมกับรัฐและชุมชน ในการอนุรักษ์ บำรุงรักษา และการได้ประโยชน์จากทรัพยากรและความหลากหลายทางชีวภาพ ย่อมได้รับความคุ้มครองตามความเหมาะสม ฯลฯ
ระดับโลก องค์กรยูเนสโก (UNSECO) IUCN ,WWF, Green Peace
2. การได้รับชดเชยค่าเสียหายหรือค่าทดแทนจากรัฐ ในกรณีที่เกิดจากภัยอันตรายจากการแพร่กระจายของมลพิษจากกิจการหรือโครงการที่ราชการหรือรัฐวิสาหกิจริเริ่มสนับสนุนหรือดำเนินการ
3. การร้องเรียน กล่าวโทษผู้กระทำผิดที่ละเมิด หรือฝ่าฝืนกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมมลพิษหรือการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติต่อพนักงานเจ้าหน้าที่
5. การปฏิบัติตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมหรือกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมโดยเคร่งครัดประเทศไทยกับอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ
ความจำเป็นของการมีส่วนร่วม 1. ประชาชนอยู่ใกล้ชิดเหตุการณ์ 2. เมื่อเขาร่วมวิเคราะห์ปัญหาแล้วต่อไปจะคิดแก้ไขโดยการพึ่งตนเอง 3. ทรัพยากรธรรมชาติมีอยู่อย่างจำกัด 4. เป็นหลักการบริหารบนพื้นฐานของความสุจริตและยุติธรรม ภายใต้ระบอบประชาธิปไตย
5. ทำให้เกิดฉันทามติ 6. จำเป็นต้องมีตัวแทนของประชาชนหลากหลายฝ่ายร่วมดูแลผลประโยชน์ของตนเพราะที่ผ่านมาผลประโยชน์มักอยู่ที่บางกลุ่ม 7. เพื่อให้ชุมชนและกลุ่ม สนับสนุนต่อผลการตัดสินใจร่วมกัน 8. เมื่อต้องตัดสินใจกระทำสิ่งใด จะเกิดผลกระทบที่สำคัญต่อบุคคลหรือกลุ่มบุคคลจึงต้องได้รับทราบปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาในรอบด้าน