รักทางพุทธศาสนา
รักทางพุทธศาสนา ที่จรรโลงโลกปรากฏในข้อธรรม “พรหมวิหาร 4” คือ รักทางพุทธศาสนา ที่จรรโลงโลกปรากฏในข้อธรรม “พรหมวิหาร 4” คือ เมตตา.....คือ ความรักปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข กรุณา.....คือ ความสงสารเห็นใจ คิดจะช่วยให้ผู้อื่น พ้นทุกข์ คิดหาทางปลดเปลื้องความทุกข์ ของเขา มุฑิตา.....คือความพลอยชื่นชมยินดีที่ได้เห็นผู้อื่น อยู่ดีมีสุข พร้อมสนับสนุนส่งเสริม ไม่กีดกันริษยา อุเบกขา.....คือ ความวางใจเป็นกลางไม่เอนเอียงด้วย ความชอบหรือชัง ด้วยใช้ปัญญาพิจารณาเหตุผลที่เกิดขึ้นโดย สมควรและพึงปฏิบัติไปตามควรแก่เหตุผลนั้น
เมื่อทรงทอดพระเนตร คนแก่ คนเจ็บ คนตาย ความสุขจะมีมาได้ ก็ต่อเมื่อความไข้แห่งราคา โทสะ และโมหะ ได้ถูกเยียวยารักษาให้หายแล้วโดยสิ้นเชิง เมื่อไฟแห่งทิฐิ และกิเลสทั้งหลายดับไปหมดแล้ว เมื่อนั้นแหละ ความเย็น ความสุข และความอิ่มใจอันจริงแท้จักมีมา
The end. นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันและคนอื่นทุกคนอยากจะได้ นั่นแหละคือสิ่งที่ฉันต้องออกไปแสวงหาในบัดนี้ ฉันไม่อาจทนอยู่ด้วยความเพลิดเพลินในวังนี้อีกต่อไป ฉันจะต้องออกไปบัดนี้แล้ว ฉันจะแสวงและจะแสวงเรื่อยไป จนกว่าจะพบสิ่งซึ่งเป็นความสุขอันจริงแท้ The end.