รายงานเรื่อง เด็กปลอด วิชาคอมพิวเตอร์ จัดทำโดย เด็กหญิงวาสนา สวัสดี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 ครูประจำวิชา ครูทัศนีย์ ไชยเจริญ โรงเรียนวัดพวงนิมิต
เด็กปลอด อุบัติเหตุและความรุนแรงเป็นสาเหตุนำการเสียชีวิตในเด็กไทย ในแต่ละปีมีเด็กอายุ 1-14 ปี เสียชีวิตจากอุบัติเหตุและความรุนแรงจำนวนกว่า 3,400 ราย คิดเป็นอัตราการตาย 22/100,000 เมื่อวิเคราะห์เด็กที่ตายจากการบาดเจ็บพบว่ารากเหง้าของปัญหามีสาเหตุหลักจากความยากจนและ ความไม่เสมอภาคในสังคม เด็กในครอบครัวที่มีเศรษฐานะต่ำมีความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ ทั้งจากการได้รับการดูแลต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน การถูกทอดทิ้ง ละเลย การถูกทำร้าย และการอาศัยอยู่ในสิ่งแวดล้อมหรือการใช้ผลิตภัณฑ์ที่มีความเสี่ยงสูง ปัจจัยเหล่านี้ก่อให้เกิดวงจรชั่วร้ายของการบาดเจ็บ พิการ ตาย การสูญเสียความสามารถในการพัฒนาและเรียนรู้ และความยากจน
ดังนั้นจะต้องมีการดำเนินงานเพื่อสร้างเสริมความปลอดภัยจากอุบัติเหตุและความรุนแรงในเด็ก โดยมีเกณฑ์ความปลอดภัยขั้นต่ำที่เด็กทุกคนที่จะได้รับอย่างเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็นความรู้ การฝึกทักษะ การดูแลปกป้อง และสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย รัฐ ชุมชน และครอบครัวจะต้องมีโลกทัศน์และค่านิยมในการยอมรับเกณฑ์ความปลอดภัยขั้นต่ำ และลงทุนจัดสรรทรัพยากรเพื่อการสงเคราะห์เด็ก การคุ้มครองเด็ก การจัดสวัสดิการ และการจัดการสิ่งแวดล้อม
ก่อนปี 2545 ปัญหาความไม่ปลอดภัยในเด็กนี้ได้ถูกสังคมมองข้ามทั้งในกลุ่มรับผิดชอบด้านการดูแลเด็กและ ในกลุ่มผู้ดำเนินการด้านการป้องกันอุบัติเหตุ ศูนย์วิจัยเพื่อสร้างเสริมความปลอดภัยและป้องกันการบาดเจ็บในเด็ก ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลราธิบดีจึงได้ถูกจัดตั้งขึ้นเมื่อ 10 ตุลาคม 2545 เพื่อเป็นศูนย์วิชาการ และ บูรณาการเครือข่าย ด้านความปลอดภัยจากอุบัติเหตุ และความรุนแรงในเด็ก โดยมีเป้าหมายในการดำเนินงานเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ 2 ประการคือ 1.ลดอัตราการตายและบาดเจ็บรุนแรงในเด็กไทยอายุน้อยกว่า 18 ปี 2.สร้างพฤติกรรมการจัดการจัดการความเสี่ยง ทั้งด้านสิ่งแวดล้อม ด้านพฤติกรรมการดูแลคุ้มครองเด็ก และด้านพฤติกรรมเด็ก ทั้งในระดับครอบครัว ชุมชน หน่วยงาน และระดับนโยบายสังคม
ศูนย์วิจัยเพื่อสร้างเสริมความปลอดภัยและป้องกันการบาดเจ็บในเด็ก ภาควิชากุมารเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลราธิบดี ได้ดำเนิน “ โครงการเด็กไทยปลอดภัย ภายใต้การสนับสนุนจากสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ ตั้งแต่ มี.ค 2546 – ก.พ 2551 ซึ่งที่ผ่านมาโครงการได้ดำเนินกิจกรรมต่างๆดังนี้ 1 การเฝ้าระวังความปลอดภัยในเด็ก ได้ดำเนินการ •การวิเคราะห์ฐานข้อมูลการตายจากอุบัติเหตุในเด็ก ปี 2542-2549 •ระบบการพิเคราะห์เหตุการตายในเด็ก (CDR: child death review) •ระบบการเฝ้าระวังความปลอดภัยในผลิตภัณฑ์ (product related injury surveillance system) •ระบบการเฝ้าระวังการบาดเจ็บในชุมชน ศูนย์เด็กเล็ก โรงเรียน (community-school-daycare injury surveillance system)
2.การวิจัยเพื่อสร้างความรู้ด้านการสร้างความปลอดภัยและป้องกันการบาดเจ็บในเด็ก ได้ดำเนินการวิจัยในเรื่องดังนี้ •เกณฑ์มาตรฐานขั้นต่ำในการเลี้ยงดูเด็กด้านความปลอดภัย •การศึกษาทบทวนสถานการณ์และโครงสร้างพื้นฐาน ของเครือข่ายที่เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บในเด็กและเยาวชน 2549 •อุบัติเหตุจราจร: หมวกนิรภัยในเด็ก หมวกนิรภัยอเนกประสงค์ เท้าเข้าซี่ล้อรถมอเตอร์ไซด์ ที่นั่งนิรภัยในเด็กและทารก หมวกนิรภัยในเด็กสำหรับจักรยาน: เก้าอี้เด็กเล็กป้องกันเท้าเข้าซี่ล้อถนนจักรยาน ถนนปลอดภัย (จุดเสี่ยงบนถนน การลดความเร็วในเขตชุมชนให้น้อยกว่า 30 กม/ชม) รถโรงเรียนปลอดภัย •การป้องกันการจมน้ำ: สถานการณ์การจมน้ำในเด็กไทย และการจัดการความเสี่ยงต่อการจมน้ำในเด็กวัยต่างๆ หลักสูตรความปลอดภัยทางน้ำสำหรับเด็ก •ความปลอดภัยในการเล่น: ของเล่นปลอดภัย สารตะกั่วในของเล่น ปืนฉีดน้ำปืนอัดลม ของเล่นวัตถุระเบิด สนามเด็กเล่นปลอดภัย สวนสนุกปลอดภัย •ความปลอดภัยในผลิตภัณฑ์: ของใช้ทารก รดหัดเดิน อันตรายจากตู้น้ำดื่มใช้ไฟฟ้า ความปลอดภัยในบ้าน: การจัดการความเสี่ยงในบ้าน อุปกรณ์เสริมความปลอดภัยในบ้าน ประตูรั้ว
บรรณานุกรม http://www.safedekthai.com/safekids/about.html