Luke 10 part 2 The Parable of the Good Samaritan

25 And behold, a lawyer stood up to put Him to the test, saying, “Teacher, what shall I do to inherit eternal life?” 25 ดูเถิด มีบาเรียนคนหนึ่ง ยืนขึ้นทดลองพระองค์ ทูลถามว่า “ อาจารย์เจ้า ข้า ข้าพเจ้าจะต้องทำ อะไรเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร์ ”

26 He said to him, “What is written in the Law? How do you read it?” 26 พระองค์ตรัสตอบว่า “ ในธรรมบัญญัติมีคำเขียน ว่าอย่างไร ท่านได้อ่าน เข้าใจอย่างไร ”

27 And he answered, “You shall love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your strength and with all your mind, and your neighbor as yourself.”

27 เขาทูลตอบว่า “ จงรัก พระองค์ผู้เป็นพระเจ้าของ เจ้าด้วยสุดจิตสุดใจของเจ้า ด้วยสุดกำลังและสิ้นสุด ความคิดของเจ้า และจง รักเพื่อนบ้านเหมือนรัก ตนเอง ”

28 And He said to him, “You have answered correctly; do this, and you will live.” 28 พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า “ ท่านตอบถูกแล้ว จง กระทำอย่างนั้นแล้วจะได้ ชีวิต ”

29 But he, desiring to justify himself, said to Jesus, “And who is my neighbor?” 29 แต่คนนั้นปรารถนาจะแก้ ตัว จึงทูลพระเยซูว่า “ ใครเป็นเพื่อนบ้านของ ข้าพเจ้า ”

30 Jesus replied, “A man was going down from Jerusalem to Jericho, and he fell among robbers, who stripped him and beat him and departed, leaving him half dead.

30 พระเยซูตรัสตอบว่า “ มี ชายคนหนึ่งลงไปจากกรุง เยรูซาเล็มจะไปยังเมืองเยรี โค และเขาถูกพวกโจร ปล้น โจรนั้นได้แย่งชิง เสื้อผ้าของเขาและทุบตี แล้วก็ละทิ้งเขาไว้เกือบจะ ตายแล้ว

31 Now by chance a priest was going down that road, and when he saw him he passed by on the other side. 31 เผอิญปุโรหิตคนหนึ่งเดิน ลงไปทางนั้น เมื่อเห็นคน นั้นก็เดินเลยไปเสียอีกฟาก หนึ่ง

32 So likewise a Levite, when he came to the place and saw him, passed by on the other side. 32 คนหนึ่งในพวกเลวีก็ทำ เหมือนกัน เมื่อมาถึงที่นั่น และเห็นแล้วก็เลยไปเสีย อีกฟากหนึ่ง

33 But a Samaritan, as he journeyed, came to where he was, and when he saw him, he had compassion. 33 แต่ชาวสะมาเรียคนหนึ่ง เมื่อเดินทางมาถึงคนนั้น ครั้นเห็นแล้วก็มีใจเมตตา

34 He went to him and bound up his wounds, pouring on oil and wine. Then he set him on his own animal and brought him to an inn and took care of him.

34 เข้าไปหาเขาเอาผ้าพัน บาดแผลให้พลางเอาน้ำมัน กับเหล้าองุ่นเทใส่บาดแผล นั้น แล้วให้เขาขึ้นขี่สัตว์ ของตนเอง พามาถึง โรงแรมแห่งหนึ่ง และ รักษาพยาบาลเขาไว้

35 And the next day he took out two denarii and gave them to the innkeeper, saying, ‘Take care of him, and whatever more you spend, I will repay you when I come back.’

35 วันรุ่งขึ้นเมื่อจะไป เขา ก็เอาเงินสองเดนาริอันมอบ ให้เจ้าของโรงแรม บอก ว่า ' จงรักษาเขาไว้เถิด และเงินที่จะเสียเกินนี้ เมื่อกลับมาฉันจะใช้ให้ '

36 Which of these three, do you think, proved to be a neighbor to the man who fell among the robbers?” 36 ในสามคนนั้น ท่าน คิดเห็นว่าคนไหนปรากฏว่า เป็นเพื่อนบ้านของคนที่ถูก ปล้น ”

37 He said, “The one who showed him mercy.” And Jesus said to him, “You go, and do likewise.” 37 เขาทูลตอบว่า “ คือคน นั้นแหละที่ได้สำแดงความ เมตตาแก่เขา ” พระเยซู จึงตรัสกับเขาว่า “ ท่านจง ไปทำเหมือนอย่างนั้นเถิด ”

38 Now as they went on their way, Jesus entered a village. And a woman named Martha welcomed him into her house.

38 เมื่อพระองค์กับเหล่า สาวกกำลังเดินทางไป พระองค์จึงทรงเข้าไปใน หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีผู้หญิง คนหนึ่ง ชื่อมารธาต้อนรับ พระองค์ไว้ในเรือนของเธอ

39 And she had a sister called Mary, who sat at the Lord's feet and listened to His teaching. 39 มารธามีน้องสาวชื่อมารีย์ และมารีย์ก็นั่งใกล้พระบาท พระเยซูฟังถ้อยคำของ พระองค์ด้วย

40 But Martha was distracted with much serving. And she went up to him and said, “Lord, do you not care that my sister has left me to serve alone? Tell her then to help me.”

40 แต่มารธายุ่งในการ ปรนนิบัติมาก จึงมาทูล พระองค์ว่า “ พระองค์เจ้า ข้า พระองค์ไม่สนพระทัย หรือ ซึ่งน้องสาวของข้า พระองค์ปล่อยให้ข้า พระองค์ทำการปรนนิบัติแต่ คนเดียว ขอพระองค์สั่ง เขาให้มาช่วยข้าพระองค์ ”

41 But the Lord answered her, “Martha, Martha, you are anxious and troubled about many things, 41 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส ตอบเธอว่า “ มารธา มารธาเอ๋ย เธอกระวน กระวายและร้อนใจด้วย หลายสิ่งนัก

42 but one thing is necessary. Mary has chosen the good portion, which will not be taken away from her.” 42 สิ่งซึ่งต้องการนั้นมีแต่สิ่ง เดียว มารีย์ได้เลือกเอา ส่วนดีนั้น ใครจะชิงเอาไป จากเธอไม่ได้ ”