ผู้วิจัย รจนา บัวนัง หลักสูตร รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต ปีการศึกษา 2553 สาเหตุที่ทำให้เด็กก่ออาชญากรรม : กรณีศึกษาสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน จังหวัดชลบุรี ผู้วิจัย รจนา บัวนัง หลักสูตร รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต ปีการศึกษา 2553

วัตถุประสงค์ของการศึกษา

1. เพื่อศึกษาสาเหตุที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชนที่มี อายุระหว่าง 14-17 ปี ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน จังหวัดชลบุรี ก่ออาชญากรรม 2. เพื่อศึกษาถึงตัวแปรอิสระ ได้แก่ อายุ ระดับการศึกษา รายได้ของครอบครัว สถานภาพของครอบครัว จำนวนสมาชิกในครอบครัวว่ามีอิทธิพลต่อ การก่ออาชญากรรมของเด็กและเยาวชนในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน จังหวัด ชลบุรี

ผลการศึกษาข้อมูลทั่วไปของเยาวชน

ข้อมูลทั่วไป ของประชากรที่จำแนกตามอายุ ส่วนใหญ่จะเป็น ช่วงอายุระหว่าง 16-17 ปี รองลงมา คือ ช่วงอายุระหว่าง 15-16 ปี ระดับการศึกษา ส่วนใหญ่จะได้รับการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น รองลงมา คือ ได้รับการศึกษาระดับประถมศึกษา รายได้ของครอบครัว ส่วนใหญ่รายได้ของครอบครัวอยู่ที่ 6,000-10,000 บาท/เดือน รองลงมา คือ มีรายได้ของครอบครัวน้อยกว่า 6,000 บาท/เดือน สถานภาพของครอบครัว ส่วนใหญ่อาศัยอยู่กับบิดา มารดา รองลงมา คือ อาศัยอยู่กับบิดาหรือมารดาคนใดคนหนึ่ง ลักษณะสมาชิกของครอบครัว ส่วนใหญ่ในครอบครัวจะมี 3-5 คน รองลงมา คือ มีสมาชิกในครอบครัว 5 คนขึ้นไป

การอบรมเลี้ยงดูในวัยเด็ก พบว่า ประชากรส่วนใหญ่เข้ามาอยู่ ในสถานพินิจฯ โดยภาพรวมอยู่ในระดับต่ำ การใช้สารเสพติดของประชากร พบว่า ประชากรส่วนใหญ่ ก่อนเข้ามาอยู่ในสถานพินิจฯ โดยภาพรวมของการใช้สารเสพติด อยู่ในระดับต่ำ การคบหาสมาคมกับกลุ่มเพื่อน พบว่า ประชากรส่วนใหญ่ ก่อนเข้ามาอยู่ในสถานพินิจฯ โดยภาพรวมของการคบหาสมาคมกับ กลุ่มเพื่อนอยู่ในระดับต่ำ สาเหตุที่ส่งผลต่อเด็กและเยาวชนก่ออาชญากรรม พบว่า ส่วนใหญ่มาจากประสบการณ์การใช้สารเสพติด รองลงมา คือ ประสบการณ์การคบหาสมาคมกับกลุ่มเพื่อนและประสบการณ์การได้รับการเลี้ยงดู

ผลการวิเคราะห์สาเหตุที่ส่งผลให้เด็ก และเยาวชนก่ออาชญากรรม

ผลการวิเคราะห์สาเหตุที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชนก่ออาชญากรรม คือ อายุกับสาเหตุที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชนก่ออาชญากรรม พบว่า ประชากรที่มีอายุต่างกันมีสาเหตุของการกระทำผิดที่ไม่แตกต่างกัน ระดับการศึกษาที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชนก่ออาชญากรรม พบว่า ประชากรที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีสาเหตุของการกระทำผิดที่ไม่แตกต่างกัน

รายได้ครอบครัวกับสาเหตุที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชนก่ออาชญากรรม พบว่า ประชากรที่มีรายได้เฉลี่ยของครอบครัวต่างกัน มีสาเหตุของการกระทำผิดที่แตกต่างกัน เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างรายคู่และระหว่างรายได้ของครอบครัวกับสาเหตุที่ส่งผลให้เด็กและเยาวชน ก่ออาชญากรรม พบว่า ครอบครัวที่มีรายได้น้อยกว่า 6,000 บาท-10,000 บาท/เดือน หมายความว่า ครอบครัวที่มีรายได้น้อยกว่า 6,000 บาท/เดือน จะมีค่าเฉลี่ยของ การก่ออาชญากรรมของเด็กและเยาวชน อยู่ในระดับมากกว่าครอบครัวที่มีรายได้ 6,000 บาท-10,000 บาท/เดือน

ข้อเสนอแนะการศึกษาวิจัย

1. ควรศึกษาถึงปัจจัยในด้านอื่นๆ เพิ่มเติม เช่น สภาวะ ทางจิต สภาวะทางด้านสุขภาพร่างกาย นอกเหนือจากที่เคยได้ มีการศึกษาปัจจัยด้านอื่นๆ มาแล้ว 2. ควรศึกษารวมไปถึงบิดา มารดา และผู้ปกครองของเด็กและเยาวชนด้วย เพื่อที่จะทราบถึงสาเหจุของปัญหาได้ครอบคลุมยิ่งขึ้น 3. ควรกำหนดแนวนโยบายในการบำบัดแก้ไข ฟื้นฟู เด็กและเยาวชนที่อยู่ในสถานพินิจต่างๆ ในแนวทางที่ให้เด็กมีปฏิสัมพันธ์กับสังคมภายนอกมากขึ้น เพื่อเตรียมความพร้อมในการคืนเด็กดี สู่สังคม

ขอบคุณคะ