สภาพที่มุ่งหวัง (45 จังหวัด) ขั้นต้น เกษตรกรมีความรู้ด้านการจัดการศัตรูพืช และ เพิ่มประสิทธิภาพการผลิต ขั้นกลาง มีแปลงขยายพันธุ์ดี (แหล่งพันธุ์ดีระดับชุมชน) เกษตรกรนำเทคโนโลยีไปปฏิบัติ ขั้นปลาย เกษตรกรสามารถจัดการผลิตมันสำปะหลังโดยชุมชน อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน - มีเครือข่ายการเรียนรู้ - เพิ่มผลผลิต/ไร่ ไม่ต่ำกว่า 3.6 ตัน/ไร่ - ลดต้นทุนการผลิต - มีกองทุน
สภาพที่มุ่งหวัง (PAR) ขั้นต้น การเตรียมความพร้อมของเกษตรกรในศูนย์ (ศจช.) ให้กรรมการและสมาชิก ศจช. มีความรู้ความสามารถในการ เพิ่มประสิทธิภาพการผลิตมันสำปะหลัง และตระหนักในบทบาทของตัวเอง ขั้นกลาง ศจช. มีความพร้อมและสามารถพัฒนาวิชาการ ที่มีความเหมาะสมกับชุมชน ใช้กิจกรรมที่กรมฯ สนับสนุนเป็นเครื่องมือขับเคลื่อนการดำเนินงาน ขั้นปลาย ศจช. สามารถบริหารจัดการได้ด้วยชุมชน - กองทุน - เครือข่าย - การบูรณาการกับหน่วยงานระดับท้องถิ่น - สามารถเป็นแหล่งเรียนรู้ได้
สภาพที่เป็นอยู่ PAR + - มีสมาชิกและกรรมการที่มีความรู้ความสามารถในด้านเทคโนโลยีการ เพิ่มประสิทธิภาพการผลิตมันสำปะหลัง เป็นศูนย์จัดตั้ง และชาวบ้านเห็นว่าเป็นศูนย์เฉพาะกิจ จึงมีคุณภาพไม่ดี ที่ทำการไม่ถาวร แผนการดำเนินงานไม่ชัดเจน การบริหารจัดการไม่ต่อเนื่อง ขาดการเชื่อมโยงกับระบบเดิม (ศบกต.)
ปัญหาที่ต้องการหาคำตอบ กระบวนการเรียนรู้ที่เหมาะสมของ ศจช. ควรเป็นอย่างไร (ทำให้เกิดความต่อเนื่อง ยั่งยืน สามารถพัฒนาขีดความสามารถของสมาชิก) วิธีการที่ทำให้เกษตรกรข้างเคียง ศจช. เกิดการยอมรับ กระบวนการและเทคโนโลยีของ ศจช. ต้องทำอย่างไร การบริหารจัดการ ศจช. โดยชุมชน ที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลต้องทำอย่างไร ผลลัพธ์ที่เกิดจากการเรียนรู้และการดำเนินงานของ ศจช. บรรลุผลอย่างไรบ้าง ปัจจัยที่มีผลต่อความเข้มแข็งของ ศจช.มีอะไรบ้าง ปัญหาที่ต้องการหาคำตอบ