บทที่ ๓๓

ลอย  To float เรา จะไป ลอย กระทง We will go to float the flower floating.

ลอย  To move เจ้าโต ลอย หน้า ไปมา Toh moves his face back and forth.

ลอยหน้า  As an expression ครูบอกให้เขาไปนั่งที่ แต่เขา ยังยืนลอยหน้า The teacher told him to go to his seat but he still stand indifferently. Note: It shows a sign of disrespect boldness.

หน้า  หน้า = face เจ้าโตลอยหน้าไปมา  หน้า = season ฉันไม่ชอบหน้าหนาวที่อเมริกา เพราะว่าหนาวเกินไป  หน้า = in front of ปิติรอมานีอยู่ที่หน้าโรงเรียน

น่า  อาหารไทยดูน่ากิน  มานีพูดน่าฟัง  เด็กๆหน้าตาน่ารัก  เมืองไทยน่าเที่ยว  เรื่องหมาน่าเล่า

ต่าง  different รูปนี้ ต่าง จาก รูปนั้น This picture is different from that picture.

ต่าง  Each / each different one / every นักเรียน ต่าง หัวเราะ ชอบ ใจ Every student laughs happily. VS นักเรียน ทุกคน หัวเราะ ชอบ ใจ Every student laughs happily.

ได้เพื่อน  To make friend มานี ได้เพื่อน มากมาย ที่ โรงเรียน Manii made a lot of friends at school.

ได้พบเพื่อน  To make friend มานี ได้พบเพื่อนใหม่ มากมาย ที่ โรงเรียน Manii made a lot of friends at school.

ได้รู้จักเพื่อน  To make friend มานี ได้รู้จักเพื่อนใหม่ มากมาย ที่ โรงเรียน Manii made a lot of friends at school.

ของตน / ของตนเอง  มานี เล่า เรื่อง หมา ของตน ( ของตนเอง ) ให้ เพื่อน ฟัง Manii told the story of her own dog to her friends.

ของตน / ของตนเอง (ctd.) ของตนเอง / ของตัวเอง ของเขาเอง ของเธอเอง ของเราเอง ของฉันเอง / ของผมเอง

ของตน / ของตนเอง (ctd.)  แม่บอกมานะว่า “ ก่อนไปโรงเรียน อย่าลืมเอากระเป๋า นักเรียนของตัวเอง ไปด้วย ”

ของตน / ของตนเอง (ctd.)  มานีถามปิติว่ากระเป๋า ใบนี้เป็นของใคร ปิติ ตอบมานีว่าเป็นของเขา เอง

ของตน / ของตนเอง (ctd.)  มานีพูดว่า “ ชูใจ ฉันใช้ ดินสอของเธอนะ ”  ชูใจพูดว่า “ ใช้ดินสอของเธอ เองสิ ”

ของตน / ของตนเอง (ctd.)  มานีถามว่า “ ชูใจ เราต้อง เอากระเป๋าของเราเองไป โรงเรียนใช่ไหม ”  ชูใจพูดว่า “ ใช่ เราต้องเอา กระเป๋าของเราเองไป โรงเรียน ”

ของตน / ของตนเอง (ctd.)  มานีถามว่า “ ชูใจ กระเป๋า ใบนี้ของใคร ”  ชูใจพูดว่า “ กระเป๋าของ ฉันเอง ”

ทั้ง.... และ  ทั้ง มานะ และ ปิติ ชอบ ขี่ม้า ทั้ง มานะ ทั้ง ปิติ ชอบ ขี่ม้า ทั้งคู่ ชอบ ขี่ม้า

ทั้ง.... และ  มานะ เป็น นักเรียน ที่ ทั้ง ขยัน และ ตั้งใจ เรียน หนังสือ มานะ เป็น นักเรียน ที่ ทั้ง ขยัน ทั้ง ตั้งใจ เรียนหนังสือ

ทั้ง.... และ  เจ้าจ๋อ ทั้ง ซน และ เสียงดัง เจ้าจ๋อ ทั้ง ซน ทั้ง เสียงดัง

สับสน  ห้องเรียน ดู สับสน วุ่นวาย  ผม ( รู้สึก ) สับสน กับ ภาษาไทย

พอดี  ห้องนี้ มี เก้าอี้ ห้า ตัว พอดี ( สำหรับพวกเรา ) There are exactly five chairs (for us).  ผม มี เงิน พอดี กับ ราคา ตั๋ว I have exact amount of money for the tickets.  เสื้อ ตัวนี้ พอดี กับ ตัว เธอ This shirt fits you (your body).

เต็มที่  ครูให้นักเรียนคุยได้เต็มที่ ก่อนเข้าห้องเรียน  ที่เมืองไทย มีอาหารมากมาย เรากินได้เต็มที่  ถ้าผมมีวันหยุดหลายวัน ผม ก็นอนและเที่ยวได้เต็มที่  ถ้าฉันมีเงินมาก ฉันก็ใช้ได้ เต็มที่

Pattern of the poem  This poem comprises of 4 stanzas [ บท ], and each stanza has 4 lines [ บาท ].  Each line is written in two seperate groups of words calles “ วรรค ", so there are 8 วรรค in one บท [stanza] of this poem.

Mandatory rhyme in each บาท  The within-stanza rhyme pattern, which is mandatory, is as shown below (shown in red and green).  The internal rhyme is shown in purple. However, internal rhyme like this one is not mandatory.

Poem

Mandatory rhyme between บาท  There is also a between- stanza rhyme.  The last word of วรรค 8 of the first stanza ( บาทที่ 1) rhymes with the last word of วรรค 4 of the next stanza ( บาทที่ 2)

Poem