ปาล์มน้ำมัน เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา (แถบแอฟริกาตะวันตก) ปี พ.ศ. 2391 ชาวโปรตุเกสได้ริเริ่มนำปาล์มน้ำมันเข้ามาปลูกในทวีปเอเชีย โดยเริ่มปลูกที่สวน พฤกษศาสตร์ เมืองโบกอร์ ประเทศอินโดนีเซีย
ในช่วงปี พ.ศ. 2396-2400 ได้แพร่กระจายพันธุ์มายังเกาะสุมาตราและเริ่มปลูกเป็นการค้าอย่างจริงจังเมื่อปี พ.ศ. 2454 ปี พ.ศ. 2461 มีพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมันในเกาะ สุมาตรา 22,500 ไร่
ปี พ.ศ. 2413 มาเลเซีย ได้เริ่มปลูกปาล์มน้ำมันครั้งแรกที่สวนพฤกษศาสตร์ สิงคโปร์ และมีการค้นคว้าวิจัยครั้งแรกที่กรมวิชาการเกษตรในรัฐ Selangor การปลูกปาล์มน้ำมันเป็นการค้าครั้งแรกในประเทศมาเลเซีย เริ่มในปี พ.ศ. 2460 ที่ Estate ของรัฐ Selangor จนถึงปัจจุบันทั้งประเทศอินโดนีเซีย และมาเลเซียมีพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมันรวมกัน ประมาณ 37.04 ล้านไร่
ปาล์มน้ำมันถูกนำเข้ามาในประเทศไทย โดย พระยาประดิพัทธ์ภูบาล เมื่อ 60 ปีก่อนจากอินโดเนเซีย มาเลเซีย ใน ปี 2472 ปลูกเป็นปาล์มประดับ ที่สถานีทดลองยางคอหงส์ จังหวัดสงขลา และ สถานีกสิกรรมพลิ้ว จังหวัดจันทบุรี
เมื่อปี 2511 มีการส่งเสริมการปลูกเป็นพื้นที่ใหญ่ เริ่มโดยโครงการนิคมสร้างตนเองพัฒนาภาคใต้ จังหวัดสตูล เนื้อที่ประมาณ 20,000 ไร่ และโครงการบริษัทอุตสาหกรรมน้ำมัน และ สวนปาล์มจำกัด (สวนเจียร วานิช) ตำบลปลายพระยา อำเภออ่าวลึก จังหวัดกระบี่ ประมาณ 20,000 ไร่
ประวัติการพัฒนาการปลูกปาล์มน้ำมันในประเทศไทย ระยะแรก ปี 2472 -2525 (ประมาณ 50 ปี) เป็นช่วงระยะเวลาที่มีการขยายพื้นที่ค่อนข้างช้า ระยะที่สอง จากปี 2525 - 2545 เป็นระยะที่มีการพัฒนาการขยายพื้นที่ปลูกอย่างรวดเร็ว ซึ่งเฉลี่ยแล้วมีการเพิ่มพื้นที่ปลูก ประมาณ 50,000-100,000 ไร่ต่อปี ปัจจุบัน (พ.ศ. 2550) มีพื้นที่ปลูกปาล์มน้ำมัน ประมาณ 3,3000,000 ไร่