บล็อกไดอะแกรมภาคจูนเนอร์ RF RT AGC BL BH BU VT AFT IF ขยายสัญญาณ IF รับสัญญาณควบคุมจากไอซีไมโครคอมฯ กำจัดสัญญาณรบกวน บล็อกไดอะแกรมภาคจูนเนอร์ 1
องค์ประกอบกระป๋องจูนเนอร์ 1. จุดต่อสัญญาณเข้า (RF INPUT) เป็นจุดต่อสายโคแอ็กเชี่ยล 75 โอห์ม จากสายอากาศ เพื่อนำสัญญาณสนามแม่เหล็กไฟฟ้าจากเครื่องส่งเข้าสู่ภาครับของเครื่องรับ ซึ่งสัญญาณ RF ที่ได้จะมีองค์ประกอบขอสัญญาณหลายชนิดอยู่ด้วยกัน 2. ขาไฟเลี้ยงจูนเนอร์ (BM,BT) เป็นแรงดันในส่วนของกระป๋องจูนเนอร์ เพื่อให้จูนเนอร์ทำงานถ้าไม่มีแรงดันตรงจุดนี้ จูนเนอร์ก็ไม่ทำงาน
4. แรงดันไฟเลือกแบนด์ (BL,BH,BU Band Select) 3. แรงดันไฟ AGC เป็นแรงดันไฟเพื่อควบคุมอัตราขยายของจรอาร์เอฟแอมปลิฟาย โดยอัตโนมัติคือ ถ้าเครื่องรับรับสัญญาณเข้ามาน้อย แรงดันไฟ AGC จะไปบังคับให้จูนเนอร์ได้สัญญาณได้มากขึ้น แต่ถ้าเครื่องรับรับสัญญาณเข้ามามาก แรงดันไฟ AGC จะไปบังคับให้จูนเนอร์ได้สัญญาณได้น้อยลง 4. แรงดันไฟเลือกแบนด์ (BL,BH,BU Band Select) เนื่องจากย่านความถี่มี 3 ย่านใหญ่ๆคือ VHF แบนด์ต่ำ (BL) VHF แบนด์สูง(BH) UHF (BU)
ซึ่งในการเลือกแบนด์แต่ละครั้ง จะต้องมีแรงดันไฟเลือกแบนด์ 12 V เกิดขึ้นทุกครั้งในการเลือกแบนด์แต่ละครั้ง โดยมีทรานซิสเตอร์ Q101 ,Q102,Q103 ทำหน้าที่เป็นสวิตช์ตัดต่อไฟเลือกแบนด์ 12 V 5. แรงดันไฟจูน(Tuning Voltage:BT) เป็นแรงดันไฟเพื่อเข้าไปบังคับระบบการจูนของกระป๋องจูนเนอร์ โดยแรงดันไฟจูนเนอร์จะอยู่ในช่วง 0 – 30 V ซึ่งแต่ละช่องสถานีจะมีแรงดันไฟไม่เท่ากัน 6. แรงดันไฟ AFT (Automatic Fine Tumming) เป็นแรงดันไฟเพื่อให้โลคอลออสซิลเลเตอร์ ผลิตความถี่ได้อย่างถูกต้องตลอดเวลา
7. ขาเอาท์พุทสัญญาณไอเอฟ(IF OUTPUT) เป็นขาที่ส่งสัญญาณไอเอฟที่ได้จากจูนเนอร์ส่งไปยังวงจรวิดีโอต่อไป
จบการนำเสนอ
กระป๋องจูนเนอร์จะเริ่มต้นทำงานได้ ต้องได้รับคำสั่งการทำงานจะไอซีไมโครคอมพิวเตอร์ เพื่อให้จูนเนอร์เริ่มกระบวนการจูนหาสถานีที่ต้องการเมื่อได้รับสัญญาณที่ต้องการแล้ว จะเรียกว่าสัญญาณ IF แล้วส่งสัญญาณ IF ออกไปที่วงจรขยายสัญญาณ IF เพื่อเพิ่มความแรงของสัญญาณ และต้องมีการกำจัดสัญญาณรบกวน ก่อนที่จะถูกส่งไปยังภาคอื่นๆต่อไป