การวัดความสูงอาคาร มาตรา 4 / กฎกระทรวง ฉบับที่ 33 “อาคารสูง” หมายความว่า อาคารที่บุคคลอาจเข้าอยู่หรือเข้าใช้สอยได้โดยมีความสูงตั้งแต่ ๒๓.๐๐ เมตรขึ้นไป การวัดความสูงของอาคารให้วัดจากระดับพื้นดินที่ก่อสร้างถึงพื้นดาดฟ้า สำหรับอาคารทรงจั่วหรือปั้นหยาให้วัดจากระดับพื้นดินที่ก่อสร้างถึงยอดผนังของชั้นสูงสุด
ข้อ 1 กฎกระทรวง ฉบับที่ 55 “ อาคารขนาดใหญ่ ” หมายความว่า อาคารที่มีพื้นที่รวมกันทุกชั้นหรือชั้นหนึ่งชั้นใดในหลังเดียวกันเกิน ๒,๐๐๐ ตารางเมตร หรืออาคารที่มีความสูงตั้งแต่ ๑๕.๐๐ เมตรขึ้นไป และมีพื้นที่รวมกันทุกชั้นหรือชั้นหนึ่งชั้นใดในหลังเดียวกันเกิน ๑,๐๐๐ ตารางเมตร แต่ไม่เกิน ๒,๐๐๐ ตารางเมตร การวัดความสูงของอาคารให้วัดจากระดับพื้นดินที่ก่อสร้างถึงพื้นดาดฟ้า สำหรับอาคารทรงจั่วหรือปั้นหยาให้วัดจากระดับพื้นดินที่ก่อสร้างถึงยอดผนังของชั้นสูงสุด
h ± 0.00 ถนน
h ± 0.00 ถนน
h2 h1 ถนน ± 0.00
h ± 0.00 ถนน
h2 h1 ± 0.00 ถนน
การวัดความสูงอาคาร (กรณีในพื้นที่ห้ามก่อสร้างอาคาร) กฎกระทรวงกำหนดบริเวณห้ามก่อสร้างฯ อาคารบางชนิดหรือบางประเภท “การวัดความสูงให้วัดจากระดับพื้นดินถึงส่วนที่สูงที่สุดของอาคาร”
h2 h1 ± 0.00 ถนน
h2 h1 ถนน ± 0.00
h1 h2 ± 0.00 ถนน
“การวัดความสูงให้วัดจากระดับพื้นดินถึงส่วนที่สูงที่สุดของอาคาร” ระดับพื้นดินเดิม ระดับดินถม แต่ไม่เกินระดับถนน ระดับพื้นดิน