อธิบายความหมาย ซูเราะฮฺอาลิอิมรอน تفسير سورة آل عمران อายะฮฺ วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน 2551 ณ มัสญิดบ้านตึกดิน

وَإِذْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّيْنَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَأَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ ﴿٨١﴾ 81. และจงรำลึกถึงขณะที่อัลลอฮฺได้ทรงเอาข้อ สัญญาแก่นะบีทั้งหลายว่า สิ่งที่ข้าได้ให้แก่พวก เจ้านั้น ไม่ว่าจะเป็นคัมภีร์ก็ดี และความรู้เกี่ยวกับ ข้อปฏิบัติในบัญญัติศาสนาก็ดี ภายหลังได้มีร่อ ซูลคนใดมายังพวกเจ้าซึ่งเป็นผู้ยืนยันในสิ่งที่มี อยู่กับพวกเจ้าแล้ว แน่นอนพวกเจ้าจะต้อง ศรัทธาต่อเขา และช่วยเหลือเขา พระองค์ตรัส ว่า พวกเจ้ายอมรับและเอาข้อสัญญาของข้า ดังกล่าวนั้นแล้วใช่ไหม ? พวกเขากล่าวว่า พวก ข้าพระองค์ยอมรับแล้ว พระองค์ตรัสว่า พวกเจ้า จงเป็นพยานเถิด และข้าก็อยู่ในหมู่เป็นพยาน ร่วมกับพวกเจ้าด้วย

81. และจงรำลึกถึง ขณะที่อัลลอฮฺได้ทรง เอาข้อสัญญาแก่นะบี ทั้งหลายว่า وَإِذْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّيْنَ สิ่งที่ข้าได้ให้แก่พวก เจ้านั้นไม่ว่าจะเป็น คัมภีร์ก็ดี لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ และความรู้เกี่ยวกับ ข้องปฏิบัติในบัญญัติ ศาสนาก็ดี وَحِكْمَةٍ

ภายหลังได้มีร่อซูลคน ใด มายังพวกเจ้า ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ ซึ่งเป็นผู้ยืนยันในสิ่งที่มี อยู่กับพวกเจ้าแล้ว مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ แน่นอนพวกเจ้าจะต้อง ศรัทธาต่อเขา และ ช่วยเหลือเขา لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ

พระองค์ตรัสว่า พวก เจ้ายอมรับและเอาข้อ สัญญาของข้าดังกล่าว นั้นแล้วใช่ไหม ? قَالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي พวกเขากล่าวว่า พวกข้าพระองค์ยอมรับ แล้ว قَالُواْ أَقْرَرْنَا พระองค์ตรัสว่า พวกเจ้าจงเป็นพยาน เถิด قَالَ فَاشْهَدُواْ และข้าก็อยู่ในหมู่ผู้เป็น พยานร่วมกับพวกเจ้า ด้วย وَأَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ

الميثاق اختلف أهل التأويل فيمن أخذ ميثاقه بالإيمان بمن جاءه من رُسل الله مصدّقًا لما معه. فقال بعضهم: إنما أخذ الله بذلك ميثاقَ أهل الكتاب دون أنبيائهم وهو قول مجاهد. وقال آخرون: بل الذين أخذ ميثاقهم بذلك، الأنبياءُ دون أممها. وهو قول طاووس والحسن والسدي. وقال آخرون: معنى ذلك: أنه أخذ ميثاق النبيين وأممهم فاجتزأ بذكر الأنبياء عن ذكر أممها، لأن في ذكر أخذ الميثاق على المتبوع، دلالةٌ على أخذه على التبَّاع، لأن الأمم هم تُبَّاعُ الأنبياء.وهو قول ابن عباس. قال أبو جعفر: وأولى هذه الأقوال في ذلك بالصواب، قول من قال: معنى ذلك: الخبرُ عن أخذ الله الميثاقَ من أنبيائه بتصديق بعضهم بعضًا، وأخذ الأنبياء على أممها وتُبَّاعها الميثاقَ بنحو الذي أخذَ عليها ربُّها من تصديق أنبياء الله ورسله بما جاءتها به لأن الأنبياء عليهم السلام بذلك أرسلت إلى أممها.

فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَـاسِقُونَ ﴿٨٢﴾ 82. แล้วผู้ใดที่ผินหลัง ให้หลังจากนั้น ชน เหล่านั้นแหละพวก เขาคือผู้ละเมิด

فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ 82. แล้วผู้ใดที่ผินหลังให้หลัง จากนั้น فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ชนเหล่านั้นแหละพวกเขาคือ ผู้ละเมิด

فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ أَيْ عَنْ هَذَا الْعَهْد وَالْمِيثَاق " فَأُولَئِكَ هُمْ الْفَاسِقُونَ ". قَالَ عَلِيّ بْن أَبِي طَالِب وَابْن عَمّه اِبْن عَبَّاس رَضِيَ اللَّه عَنْهُمَا مَا بَعَثَ اللَّه نَبِيًّا مِنْ الْأَنْبِيَاء إِلَّا أَخَذَ عَلَيْهِ الْمِيثَاق لَئِنْ بَعَثَ اللَّه مُحَمَّدًا وَهُوَ حَيّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ وَلَيَنْصُرَنَّهُ وَأَمَرَهُ أَنْ يَأْخُذ الْمِيثَاق عَلَى أُمَّته لَئِنْ بُعِثَ مُحَمَّد وَهُمْ أَحْيَاء لَيُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَيَنْصُرَنّه. وَقَالَ طَاوُوس وَالْحَسَن الْبَصْرِيّ وَقَتَادَة : أَخَذَ اللَّه مِيثَاق النَّبِيِّينَ أَنْ يُصَدِّق بَعْضهمْ بَعْضًا ا رَوَى الْإِمَام أَحْمَد عَنْ عَبْد اللَّه بْن ثَابِت قَالَ : جَاءَ عُمَر إِلَى النَّبِيّ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ : يَا رَسُول اللَّه إِنِّي أَمَرْت بِأَخٍ لِي يَهُودِيّ مِنْ قُرَيْظَة فَكَتَبَ لِي جَوَامِع مِنْ التَّوْرَاة أَلَا أَعْرِضهَا عَلَيْك ؟ قَالَ : فَتَغَيَّرَ وَجْه رَسُول اللَّه yَ قَالَ عَبْد اللَّه بْن ثَابِت قُلْت لَهُ أَلَا تَرَى مَا بِوَجْهِ رَسُول اللَّه y؟ فَقَالَ عُمَر : رَضِيت بِاَللَّهِ رَبًّا وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولًا قَالَ : فَسُرِّيَ عَنْ النَّبِيّ y وَقَالَ " وَاَلَّذِي نَفْسِيّ بِيَدِهِ لَوْ أَصْبَحَ فِيكُمْ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلَام ثُمَّ اِتَّبَعْتُمُوهُ وَتَرَكْتُمُونِي لَضَلَلْتُمْ إِنَّكُمْ حَظِّي مِنْ الْأُمَم وَأَنَا حَظّكُمْ مِنْ النَّبِيِّينَ " " فَالرَّسُول مُحَمَّد خَاتَم الْأَنْبِيَاء صَلَوَات اللَّه وَسَلَامه عَلَيْهِ دَائِمًا إِلَى يَوْم الدِّين هُوَ الْإِمَام الْأَعْظَم الَّذِي لَوْ وُجِدَ فِي أَيّ عَصْر وُجِدَ لَكَانَ هُوَ الْوَاجِب الطَّاعَة الْمُقَدَّم عَلَى الْأَنْبِيَاء كُلّهمْ وَلِهَذَا كَانَ إِمَامهمْ لَيْلَة الْإِسْرَاء لَمَّا اِجْتَمَعُوا بِبَيْتِ الْمَقْدِس.