ชนิดของข้อมูล ตัวแปร และตัวดำเนินการ

โปรแกรมภาษา C# ตัวอักษรเล็ก/ใหญ่มีความสำคัญ คำสั่งทุกคำสั่งต้องปิดท้ายด้วยเซมิโคลอน (;) จำนวนช่องว่าง (ทั้งแนวตั้งแนวนอน) ไม่มีผลต่อ การทำงาน ใช้เครื่องหมายปีกกา { } จับกลุ่มคำสั่ง ข้อความที่อยู่ระหว่าง /* */ หรือหลัง // ถือเป็น คอมเม้นต์ ซึ่งไม่มีผลต่อการทำงานของโปรแกรม

การตั้งชื่อ ทั้งเมท็อด คลาส เนมสเปส ต้องมีการตั้งชื่อกำกับ ในภาษา C# มีกฎการตั้งชื่อดังนี้ ขึ้นต้นด้วยอักขระภาษาอังกฤษ (A-Z, a-z) หรือตัวขีดเส้นใต้ (_) ส่วนที่เหลือประกอบด้วยอักขระภาษาอังกฤษ ตัวเลข หรือตัวขีดเส้นใต้ ความยาวสูงสุด 63 ตัวอักษร ต้องไม่ซ้ำกับคำสงวน (reserved words) เช่น class, namespace ตัวอย่างชื่อที่ถูกกฎ hEllO, E3_32ab, X_x_X022 ตัวอย่างชื่อที่ผิดกฎ 32ABC, A.2, C#Program, while

คำสงวน (reserved words) คำเหล่านี้ห้ามนำไปใช้เป็นชื่อในภาษา C#

ตัวแปร (Variable) ตัวแปรใช้สำหรับเก็บค่าของข้อมูล การประกาศตัวแปร การกำหนดค่าให้ตัวแปร ตัวอย่าง <type> <name>; <name> = <expression>; int width, height; int Area; width = 10; height = 20; Area = width * height;

ชนิดข้อมูล (Data Type) Size Description Range bool 1 byte Store truth value true / false char Store one character character code 0...255 sbyte Store integer -128...127 byte Store non-negative integer 0...255 short 2 bytes -32,768...32,767 ushort 0...65535 int 4 bytes -2.1 x 109...2.1 x 109 uint 0...4.3 x 109 long 8 bytes -9.2 x 1018...9.2 x 1018 ulong 0...1.8 x 1019 float Store real number ±1.5x10-45...±3.4x1038 double Store double-precision real number ±5.0x10-324...±1.7x10308 decimal 16 bytes Store high-precision real number ±1.0x10--28...±7.9x1028 string N/A Store sequence of characters

การกำหนดค่าให้ตัวแปร เราสามารถกำหนดค่าเริ่มต้นให้กับตัวแปรได้พร้อมกับการประกาศตัวแปรนั้นๆ ได้ทันที ตัวอย่าง int width = 10, height = 20; int Area; Area = width * height;

นิพจน์ (Expressions) นิพจน์เป็นส่วนหนึ่งของคำสั่งที่ถูกประเมินเป็นค่าได้ อาจเป็นค่าโดดหรือประกอบขึ้นมาจากนิพจน์ที่เล็กกว่า ตัวอย่างของนิพจน์ที่เป็นค่าโดด ตัวเลข  3212, 3.1415 อักขระ  'C' ค่าความจริง  true or false ข้อความ  "Hello, World" ตัวแปรหรือค่าคงที่  x, myName

นิพจน์ทางคณิตศาสตร์ นิพจน์ทางคณิตศาสตร์ (arithmetic expression) คือ นิพจน์ที่ถูกตีความเป็นค่าจำนวน นิพจน์ทางคณิตศาสตร์สามารถนำมาประกอบเป็นนิพจน์ที่ซับซ้อนขึ้นได้โดยอาศัยตัวดำเนินการทางคณิตศาสตร์ (arithmetic operators) +, -, *, / % (ให้ค่าเศษจากการหาร) ตัวอย่าง 11 + 5  16 11 / 2  5 11.0 / 2  5.5 11 % 2  1 5.0 % 2.2  0.6

ลำดับการคำนวณ (Precedence Rules) ( ) *, / , % +, – ซ้ายไปขวา int width, height; width = 10 * 5 + (16 * 12)/5; height = (16 + 5) + 20 % 2;