โครงสร้างภาษาซี

#include<stdio.h> การกำหนดเฮดเดอร์ไฟล์ main() ฟังก์ชันหลัก Preprocessor Directive การกำหนดเฮดเดอร์ไฟล์ variable declaration; การประกาศค่าตัวแปรแบบ Gobal main() ฟังก์ชันหลัก { เครื่องหมายการเริ่มต้นฟังก์ชันหลัก variable declaration; การประกาศค่าชนิดตัวแปรแบบ Local program statement; ส่วนคำสั่ง } เครื่องหมายสิ้นสุดฟังก์ชัน จบโปรแกรม #include<stdio.h> การกำหนดเฮดเดอร์ไฟล์ main() ฟังก์ชันหลัก { เครื่องหมายการเริ่มต้นฟังก์ชันหลัก char name[15]; การประกาศค่าชนิดตัวแปร printf(“What your name”); scanf(“%s”,&name); } เครื่องหมายสิ้นสุดฟังก์ชัน ส่วนของคำสั่ง

ส่วนหัว Header <.h> Header Flie มาใช้งาน เช่น คือ ส่วนที่เรียกคำสั่งมาประมวลผล  (preprocessor statement) โดยส่วนที่เรียกคำสั่งนี้ จะเขียนขึ้นต้นด้วย เครื่องหมาย # #include เป็นตัวที่เรียกอ่านคำสั่ง จาก <.h> Header Flie มาใช้งาน เช่น #include <stdio.h> include จะเรียกคำสั่งจาก แฟ้ม stdio.h มาร่วมใช้งาน เป็นไฟล์ที่ เก็บ ฟังก์ชั่นต่างๆ

Header flie หรือ .h เปรียบเสมือน เป็นตู้เสื้อผ้า ที่แบ่งเป็นหมวดๆ ชุดนักเรียน ชุดนอน ชุดใส่เล่น ฯลฯ แฟ้มที่มีการเรียกใช้งานที่สุดคือ <stdio.h> (standard input output) เก็บฟังก์ชันประเภท ด้านการรับข้อมูลและแสดงผลเช่น printf scanf เป็นต้น

ฟังก์ชั่นที่อยู่ในส่วนของ Header ไฟล์ นอกจากฟังก์ชั่น <Stdio.h>ในส่วนของHeader flie แล้ว ยังมีฟังก์ชั่นอืนที่ควรต้องรู้ไว้เช่นกันคือ 1.<Conio.h> เป็นชุดฟังก์ชั่นเกี่ยวกับการจัดการหน้าจอและแป้นพิมพ์ เช่น ฟังก์ชั่น getch() คือ ให้คอมพิวเตอร์หยุดรอการพิมพ์หนึ่งครั้ง 2. math.h เป็นชุดฟังก์ชันรวบรวมการคำนวณทางคณิตศาสตร์ เช่น ฟังก์ชั่น pow () เป็นฟังก์ชันยกกำลัง รูปแบบ pow (เลขฐาน,เลขชี้กำลัง);

ส่วนของตัวโปรแกรม (Main Function) ภาษาซีจะเริ่มต้นการทำงาน ที่ function ที่ชื่อ main วิธีการเขียน function main สามารถเขียนได้หลายวิธี void main(void)‏ int main(void)‏ void หรือ int ที่อยู่หน้า main เป็นตัวกำหนดการคืนค่าหลังจากโปรแกรมทำงานจบ ถ้าเป็น int โปรแกรมต้องมีการคืนค่าด้วยคำสั่ง return หรือ exit เช่น return 0; หรือ exit(1);

ไวยากรณ์ของภาษาซี ไวยากรณ์ของภาษาซีไม่ความซับซ้อนกำกวม แต่ห้ามเขียนผิดแม้แต่นิดเดียว ภาษาซีมีการเขียนอยู่ในรูปแบบของบล็อก (Block) ที่เริ่มด้วยเครื่องหมายปีกกาเปิด {“ และจบด้วยเครื่องหมาย ปีกกาปิด ”} ทุกคำสั่งที่ไม่ได้ตามด้วยบล็อกจำเป็นต้องมีเครื่องหมายเซมิโคลอน ; ปิดท้ายเสมอ ยกเว้นในส่วนของ Preprocessor directive ควรจำไว้ว่าชื่อของฟังก์ชันทั้งหมดในภาษาซีจะเป็นตัวเล็กทั้งหมด

ขั้นตอนการใช้งาน 1. เมื่อเข้าสู่โหมดการทำงานของภาษาซี กด Esc เพื่อเข้าสู่โหมดการเลือกใช้คำสั่ง หรือกด F10

2. การสร้างไฟล์ใหม่ให้เลือกเมนู File New โดยโปรแกรม จะกำหนดชื่อเบื้องต้นเป็น Noname.c

3. การบันทึกให้เลือกเมนู File  Save หรือกดคีย์ลัด F2 ในกรณีที่บันทึกไฟล์ครั้งแรก ไฟล์ที่บันทึกได้จะมี Format (รูปแบบ นามสกุล) เป็น .C

4. การเปิดไฟล์ขึ้นมาแก้ไขให้เลือกเมนู File  Load หรือกดคีย์ลัด F3 แล้วเลือกไฟล์ที่ต้องการแก้ไข

5. การเปลี่ยนชื่อไฟล์ เลือกเมนู File  Write to ในกรณีที่ต้องการบันทึกชื่อไฟล์ใหม่ หรือเปลี่ยนชื่อไฟล์

6. การ Compile เพื่อแปล Source Code ให้เป็น Object Code ( 6. การ Compile เพื่อแปล Source Code ให้เป็น Object Code (.OBJ) โดยเลือกเมนู Compile Compile หรือกดคีย์ลัด Ctrl+F9

7. หากเกิด error ให้กด F6 เพื่อเข้าสู่โหมดการแก้ไข

8. ถ้า Compile ผ่าน จะปรากฏข้อความ ให้กดคีย์ใด ๆ เพื่อทำงานต่อไป

9. การสร้าง .EXE เพื่อนำไปใช้งานให้เลือก Make EXE file

10. การรันโปรแกรม ให้เลือกเมนู Run Run หรือกดคีย์ลัด Ctrl+F9

12. แสดงผลการ Run โปรแกรม เมื่อเลือกเมนู Run  User Screen หรือกดปุ่มคีย์ลัด Alt+F5

END WEEK 3