สิ่งแวดล้อม เทคโนโลยีและชีวิต 01999213 สิ่งแวดล้อม เทคโนโลยีและชีวิต

หลักเศรษฐศาสตร์สำหรับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ในทางเศรษฐศาสตร์ ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเสื่อมโทรม เนื่องจากกลไกตลาดไม่สามารถทำงานได้ การมีลักษณะเป็นสินค้าสาธารณะ (public goods) การเกิดผลกระทบภายนอกหรือผลกระทบข้างเคียง (externality) การมีลักษณะเป็นทรัพย์สินร่วม (common property)

การจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน จัดแบ่งตามการเสริมสร้างสภาพของทรัพยากรต้นทุนและการทำงานของกลไกตลาด Exhaustible marketed resource แร่ธาตุ Renewable marketed resource ปลาทะเล Renewable non-marketed resource ทิวทัศน์ Potentially non-renewable resource น้ำใต้ดิน

ใช้แล้วหมดสภาพไป ต้องพิจารณาว่าจะนำทรัพยากรมาใช้ในแต่ละช่วงเวลาอย่างไร

ใช้แล้วเกิดขึ้นใหม่ได้ นำทรัพยากรขึ้นมาใช้ในแต่ละช่วงเวลาอย่างไร คำนึงถึงการมีใช้ในอนาคตด้วย

เกิดใหม่ได้ แต่ไม่มีราคาปรากฏ ต้องหามูลค่าเพิ่ม ทั้งทางตรงทางอ้อม การนำมาใช้โดยมีการจัดการไม่ดี จะเพิ่มต้นทุนภายนอกกับสังคม

สิ่งแวดล้อมกับระบบเศรษฐกิจ เป็นสินค้าเพื่อบริโภค เช่น อากาศไว้หายใจ น้ำเพื่อดื่ม เป็นแหล่งจัดหาทรัพยากร เช่น ที่ดิน น้ำ เป็นที่รองรับของเสีย เช่น แหล่งน้ำ ดินไว้ฝังกลบขยะ เป็นที่ตั้งถิ่นฐาน

วีดิทัศน์ 10 กบนอกกะลา ตอน เล่นแร่แปรทอง ตอนที่ 1 ขั้นตอนการผลิตทองคำ (บดหยาบ บดละเอียด จับทองคำด้วยถ่านและประจุไฟฟ้า หลอม ได้ทอง 25% ส่งไปฮ่องกง ได้ทองบริสุทธิ์) ความหมายของเลข 9950 999.9 และ 999.99 บนทองคำแท่ง

นโยบายของรัฐด้านทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ได้จัดทำแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555-2559) กำหนดนโยบายของรัฐด้านทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมไว้ในส่วนที่ 3 (ยุทธศาสตร์การพัฒนา) บทที่ 8

บทที่ 8 ยุทธศาสตร์การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน 1. สถานการณ์การเปลี่ยนแปลง พื้นที่ป่าไม้ยังคงถูกบุกรุกทำลาย ทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งเสื่อมโทรม ทรัพยากรดินเสื่อมโทรม ขัดแย้งการใช้ที่ดิน ปัญหาการขาดแคลนน้ำ อุทกภัย ความต้องการใช้แร่และพลังงานเพิ่มขึ้น

มลพิษทางอากาศ น้ำและขยะมูลฝอย การใช้สารเคมีภาคเกษตร อุตสาหกรรม การบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร พันธกรณีระหว่างประเทศเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ

2. การประเมินความเสี่ยง การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศทำให้สิ่งแวดล้อมเสื่อมโทรมมากขึ้น สูญเสียพื้นที่ชายฝั่ง ไม่มั่นคงด้านอาหารและพลังงาน ภัยพิบัติธรรมชาติ การผลิตและการบริโภคที่ฟุ่มเฟือย ขาดจิตสำนึกสาธารณะ เทคโนโลยีการผลิตที่ประสิทธิภาพต่ำ การปลูกพืชเชิงเดี่ยว

ความขัดแย้งเชิงนโยบายของการบริหารจัดการภาครัฐ ขาดองค์ความรู้และฐานข้อมูลที่ทันสมัย

วัตถุประสงค์ - เพื่ออนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม - เพื่อขับเคลื่อนการผลิตและการบริโภคที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เป็นสังคมคาร์บอนต่ำ - เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันและเตรียมความพร้อมรับผลกระทบการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ - เพื่อสร้างความเป็นธรรมในการเข้าถึงและใช้ประโยชน์ทรัพยากรธรรมชาติ

เป้าหมาย - รักษาพื้นที่อนุรักษ์ไว้ไม่น้อยกว่าร้อยละ 19.0 เพิ่มพื้นที่ป่าให้ได้ร้อยละ 40.0 และเพิ่มพื้นที่ป่าชายเลยไม่น้อยกว่าปีละ 5,000 ไร่ - เพิ่มประสิทธิภาพการบริหารจัดการน้ำ เพิ่มพื้นที่ชลประทานปีละ 200,000 ไร่ - ฟื้นฟูคุณภาพน้ำทะเลชายฝั่ง โดยเฉพาะอ่าวไทยตอนใน - การจัดการขยะชุมชนถูกหลักสุขาภิบาล - เพิ่มประสิทธิภาพการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก - ชุมชนสามารถอยู่ร่วมกับป่าได้อย่างเกื้อกูลกัน

วีดิทัศน์ 11 กบนอกกะลา ตอน เล่นแร่แปรทอง ตอนที่ 2 อุตสาหกรรมทองคำในประเทศไทย การทำทองคำเปลว และความสำคัญต่อวิถีชีวิตไทย