นักวิทยาศาสตร์ผู้เรืองนาม คาร์เวอร์ นักวิทยาศาสตร์ผู้เรืองนาม
ระหว่าง สงครามกลางเมืองของสหรัฐอเมริกา (ค.ศ.๑๘๖๑-๑๘๖๕) หญิงนิโกรจน ๆ กับลูกชายเล็ก ๆ คนหนึ่ง ได้รับความลำบากมาก แต่มีคนไปช่วยให้พ้นอันตรายได้ ไม่มีใครคาดว่าเด็กคนนี้ เมื่อโตขึ้น จะเป็นคนสำคัญคนหนึ่งของโลกเขาคือ จอร์ช ดับเบิลยู คาร์เวอร์ นักวิทยาศาสตร์เกษตรกรรมแต่ยังหนุ่ม เขาเพาะต้นไม้เก่งจริง ๆจนเพื่อนบ้านตั้งฉายาว่า หมอดอกไม้ เขาได้เรียนคริสต์ศาสนาด้วยความเชื่อมั่นคง ความมีศีลมีสัตย์จึงจารึกมั่นในจิตใจของเขา
ไปเรียนในหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และได้ทำการค้นคว้า แม้เขาจะยากจน ก็ยังอุตส่าห์เก็บหอมรอมริบ ไปเรียนในหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และได้ทำการค้นคว้า จนได้รับการยกย่องว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยม ในความรู้สึกถึงคุณลักษณะของดิน และเพิ่มพูนการผลิตมันเทศถึง 8 เท่า. ฟิลิปปินส์ จีน อินเดีย และประเทศอื่น ๆ ติดต่อขอความช่วยเหลือ ในการปราบโรคติดต่อของต้นไม้
เมื่อเขาชราลง เขาก็ยังกระปรี้กระเปร่าในการงาน เขามักจะตื่นก่อนอาทิตย์ขึ้น และง่วนอยู่กับการทดลอง. เขาชอบไปตามทุ่งนาป่าเขาแต่เช้าตรู่ เพื่อดูธรรมชาติอย่างใกล้ชิด เขามักกล่าวว่า ข้าพเจ้ามิได้ค้นพบสิ่งใดเลย ข้าพเจ้าเป็นตัวแทนของพระเป็นเจ้า เป็นเครื่องมือที่พระองค์ใช้ทำงานเท่านั้น” มีผู้กล่าวกับท่านว่า ดร.คาร์เวอร์ ท่านได้แสดงให้เห็นแล้วว่า ความสามารถของมนุษย์นั้น มิได้จำกัดอยู่ที่เชื้อชาติหรือผิวพรรณวรรณะ” The end