แต่ละวันในชีวิต ล้วน เป็นวันพิเศษ
หลายปีก่อน ฉันคุยกับเพื่อน นักเรียนเก่าที่เกาซุง
ตอนนั้น ภรรยาเขาเพิ่งเสียไม่นาน เขาเล่าให้ฟังว่า เขาพบผ้าพันคอแพรพรรณผืน หนึ่ง ขณะจัดเก็บของส่วนตัวของเมีย
เป็นผ้าพันผืนที่ซื้อจากห้างดัง เมื่อ ตอนไปเที่ยวนิวยอร์คด้วยกัน เป็นผืนแพรแบรนด์เนมสวยเก๋ ป้าย ราคาแพงลิ่วยังติดอยู่
เมียหวงแหนไม่ยอมเอามา ใช้สักที บอกว่าจะรอจนกว่าวันพิเศษ จะมาถึง เล่าถึงตอนนี้เขาหยุดชะงัก ฉัน ก็ไม่ต่อกรรบเร้า
สักพักใหญ่เขาพูดต่อ “ อย่าเก็บของดีๆรอไว้ใช้ในวันพิเศษ แต่ละวันในชีวิตล้วนเป็นวันพิเศษ ”
ตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่นึกถึงคำพูด นี้ ฉันมักจะสลัดงานสัพเพเหระออก จากมือ ทิ้งตัวบนโซฟา ฉกฉวยเวลา สำหรับตัวเอง หาอ่านนวนิยายสักเล่ม เปิดฟัง เครื่องเสียง
ชีวิตควรเป็นประสบการณ์ที่เราทนุ ถนอม ไม่ควรอยู่อย่างซังกะตาย
ฉันอาจชื่นชมทิวทัศน์น้ำตก ผ่านหน้าต่างติดพื้น โดยไม่สนใจใยดีกับขี้ฝุ่นที่จับ อยู่บนกระจก
ฉันอาจควงภรรยาไปกินข้าวนอกบ้านโดยไม่แยแสกับข้าวปลาในบ้านจะจัดการอย่างไร
ฉันเล่าเรื่องตอนนี้ให้สุภาพสตรีคนหนึ่ง ฟัง... เมื่อพบกันอีกครั้ง เธอบอกว่า เดี๋ยวนี้เธอไม่เก็บชุดถ้วยชามทรงค่าไว้ในตู้เหล้าเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
เมื่อก่อนเธอคิดเสมอว่าจะนำออกใช้ในวันพิเศษเท่านั้น มารู้เอาภายหลังว่า วันพิเศษนั้นไม่เคยมาถึงสักที
“ วันข้างหน้า …”, “ สักวันหนึ่ง …” คำเหล่านี้ไม่อยู่ในพจนานุกรม ของเธออีกแล้ว หากมีเรื่องน่าสนุก เรื่องถูกใจ อะไรก็ตาม เธออยากจะได้ยิน ได้เห็น ในทันที
เราคิดจะสังสรรค์กับเพื่อน เก่าอยู่เสมอ แต่มักจะหยุดอยู่ แค่ ….“ ไว้หาโอกาส ”
เราอยากจะกอดลูกที่ เติบโตแล้ว แต่มักจะรอจังหวะที่ เหมาะสม
เราคิดจะเขียนจดหมายถึงอีกฝ่าย หนึ่ง เราคิดจะเขียนจดหมายถึงอีกฝ่าย หนึ่ง เพื่อบรรยายรักอันหอมหวน เพื่อบรรยายรักอันหอมหวน หรืออยากให้เขาทราบว่า คุณยกย่อง เขาเพียงใด หรืออยากให้เขาทราบว่า คุณยกย่อง เขาเพียงใด แต่แล้วมักจะบอกกับตัวเองว่า ……..“ ไม่ต้องรีบ ” แต่แล้วมักจะบอกกับตัวเองว่า ……..“ ไม่ต้องรีบ ”
จริงๆแล้ว ทุกเช้าที่เราลืมตาตื่น ต้องบอกกับตัวเองว่า “ วันนี้คือวันพิเศษ ” แต่ละวัน แต่ละนาที ช่างมีคุณค่า เหลือเกิน
มีผู้กล่าวว่า.... “ คุณควรเต้นรำให้สุดเหวี่ยง ดุจไม่มี ใครมองเห็น คุณควรรักให้สุดหัวใจ ดุจไม่เคยช้ำ ใจมาก่อน ” ใช่แล้ว ฉันก็จะเต้นรำสุดเหวี่ยง รัก สุดหัวใจ
แล้วคุณล่ะ ? จะแบ่งปันแนวคิดนี้กับเพื่อนรัก ก่อนเรื่องอื่นใช่ไหม
The end