สามก๊ก ตอนกวนอูไปรับราชการกับโจโฉ

แนะนำตัวละครสำคัญในตอน โจโฉ บุรษผู้ยอมทรยศคนทั้งโลก แต่ไม่ยอมให้โลกทรยศตน ตำแหน่งสูงสุดคือ มหาอุปราช เป็นผู้กุมอำนาจทั้งปวง อยู่เหนือฮ่องเต้ เดิมทำราชการอยู่ภายในราชสำนัก คนทั้งปวงยำเกรง ถูกแต่งตั้งให้ไปสกัดการโจมตีของขบถโจรโพกผ้าเหลือง สุดท้ายแยกตัวหนีออกมาหลังจาก ลอบฆ่า ตั๋งโต๊ะ ไม่สำเร็จ รวบรวมเจ้าเมืองต่างๆ เข้าโจมตีตั๋งโต๊ะ แต่ไม่สำเร็จ จึงแยกตัวออกมา ต่างหาก สะสมกำลังพลและแสยานุภาพ ครอบครองหัวเมืองฝ่ายเหนือ จนถูกเชิญมาเป็น มหาอุปราช ได้ใช้ความสามารถ การรู้จักใช้คน และเลห์เหลี่ยมกลยุทธ์ ที่เป็นที่เลื่องลือ จนสามารถครอบครองส่วนของแผ่นดินจีนไว้มากที่สุด ที่ได้ชื่อว่า วุยก๊ก

แนะนำตัวละครสำคัญในตอน กวนอู น้องร่วมสาบานของเล่าปี่ หลังจากตายไปได้ถูกยกย่องว่าเป็นเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์ หน้าแดงหน้าแดง จักษุยาว หนวดเครางาม มีง้าวคู่กาย ภายหลังอยู่ร่วมกับ กวนเป๋ง ผู้บุตรบุญธรรม กับจิวฉอง เป็นเจ้าเมืองเกงจิ๋ว ถูกแผนกลยุทธ์ของลกซุน และลิบองฆ่าตาย ผู้อ้างว่าสืบเชื้อสายราชวงศ์ฮั่น เดิมเป็นคนยากจน ทอเสื่อขาย ได้ร่วมสาบานเป็นพี่น้อง กับ กวนอู เตียวหุย ปราบปรามขบถโจรโพกผ้าเหลือง นิสัยโอบอ้อมอารี เป็นที่รักใคร่แก่คนทั่วไป ได้เป็นเจ้าเมืองชีจิ๋ว ภายหลังต้องหกระเหเร่ร่อนไปอาศัยเจ้าเมืองต่างๆอยู่ จนได้ขงเบ้งเป็น ที่ปรึกษา จึงได้ฟื้นตัวและสามารถครอบครองดินแดนเสฉวนได้ในชื่อว่า จ๊กก๊ก เล่าปี่

แนะนำตัวละครสำคัญในตอน ผู้ถูกยกย่องว่า หยั่งรู้ดินฟ้า มหาสมุทร จากคำแนะนำของชีซีทำให้เล่าปี่ต้องมาเชิญด้วยตัวเอง ถึงสามครั้งสามครา มีความรู้เป็นเลิศ รับใช้ราชวงศ์เล่าถึง 2 ชั่วอายุคน ภายหลังเล่าปี่ตาย ได้ฝากฝัง เล่าเสี้ยน ให้ดูแลแต่ไม่อาจสำเร็จได้ เพราะพระเจ้าเล่าเสี้ยนหูเบา เชื่อแต่คำยุยง ของขันที ฮุยโฮ ยกทัพไปปราบปรามชาวม่าน และได้สู้รบกับวุยก๊กหลายครั้ง มีคู่ปรับคือ สุมาอี้ ขงเบ้ง

สามก๊กจี่ทงชกเอี้ยนหงี ที่มาของเรื่องสามก๊ก ตันซิ่ว เขียนจดหมายเหตุเรื่อสามก๊ก (สามก๊กจี่) มีเนื้อหา 3 เรื่อง คือ 1. จดหมายเหตุก๊กวุ่ย 2. จดหมายเหตุก๊กจ๊ก 3. จดหมายเหตุก๊กง่อ ผวยซงจือ ปรับและเพิ่มเติมดังนี้ 1. อธิบายจดหมายเหตุของตันซิ่ว 2. เพิ่มเติมเหตุการณ์บางตอน 3.แสดงความคิดเห็นเชิงวิจารณ์ หลอกว้านจง ปรับแต่งเติมโดยอาศัยแหล่งข้อมูลจาก 1.จดหมายเหตุของตันซิ่ว 2.บทอรรถาธิบายของผวยซงจือ 3.เค้าเรื่องจากตำนาน 4.เค้าเรื่องจากนิทานเก่า 5.จินตนาการ สามก๊กจี่ทงชกเอี้ยนหงี (สามก๊กเอี้ยนหงี)

ที่มาของเรื่องสามก๊ก สามก๊กเอี้ยนหงี เริ่มเรื่องตั้งแต่เหตุการณ์ในรัชกาลพระเจ้าเลนเต้ ไปจนถึงรัชกาลพระเจ้าจิ้นบู๊เต้สุมาเอี๋ยน รวมเวลากว่า 100 ปี เป็นเรื่องเล่ายาวติดต่อกันอย่างมีเอกภาพ มิได้แบ่งเป็นภาคๆอย่างในสามก๊กจี่ของตันซิ่ว จึงเชื่อกันว่า เจ้าพระยาพระคลัง (หน) คงแปลและเรียบเรียงจากฉบับภาษาจีนชื่อ สามก๊กเอี้ยนหงีของหลอกว้านจง ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช มีพระราชดำรัสสั่งให้แปลหนังสือพงศาวดารจีนเป็นภาษาไทย 2 เรื่อง คือ เรื่องไซฮั่น กับ เรื่องสามก๊ก โดนสมเด็จพระเจ้าหลานเธอ กรมพระราชวังหลังทรงอำนวยการแปลเรื่องไซฮั่น และเจ้าพระยาพระคลัง (หน) อำนวยการแปลเรื่อง สามก๊ก ทั้งนี้ไม่ปรากฏหลักฐานและเวลาที่แปล แต่พระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาดำรงราชานุภาพทรงสันนิษฐานว่า เรื่องไซฮั่นน่าจะแปลก่อน พ.ศ. 2349 (ปีที่กรมพระราชวังหลังทิวงคต) และเรื่องสามก๊กคงจะแปลก่อน พ.ศ. 2348 (ปีที่เจ้าพระยาพระคลังถึงแก่อสัญกรรม)

ผู้แต่ง. : เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ผู้แต่ง : เจ้าพระยาพระคลัง (หน) ลักษณะคำประพันธ์ : ร้อยแก้ว ความเรียง เรื่องนิทาน เรื่องย่อ ประเทศจีนเริ่มตั้งเป็นก๊กในสมัยพระเจ้าเหี้ยนเต้แห่งราชวงศ์ฮั่น ซึ่งทรุดโทรม อ่อนแอ บ้านเมืองระส่ำระสาย คนมีฝีมือก็รวบรวมสมัครพรรคพวกตั้งตนเป็นใหญ่ มีสามก๊กใหญ่ๆ คือ 1.โจโฉ ตั้งตนเป็นใหญ่ในเมืองหลวง 2.ซุนกวน ตั้งตนเป็นใหญ่ ณ เมืองกังตั๋ง 3.เล่าปี่ ตั้งอยู่ ณ เมืองเสฉวน ทั้งสามก๊กทำศึกกันหลายครั้ง จนโจโฉตาย “โจผี”ลูกชายขึ้นเป็นใหญ่แทน ถอดพระเจ้าเหี้ยนเต้ และตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์วงศ์วุย เล่าปี่ตั้งตนเป็นกษัตริย์วงศ์ฮั่น อยู่ ณ เมืองเสฉวน และซุนกวนเป็นกษัตริย์อยู่ ณ เมืองกังตั๋ง สามก๊กจึงมีก๊กโจผี (วุยก๊ก) ก๊กเล่าปี่ (จ๊กก๊ก) และก๊กซุนกวน (ง่อก๊ก) ก๊กทั้งสามสืบต่อมาจนถึงลูกหลานและเสื่อมโทรมลง ในที่สุด สุมาเอี้ยน ขุนนางฝ่ายทหาร ถอดพระเจ้าโจฮวน (วงศ์โจโฉ) ออกจากราชสมบัติแล้วตั้งตนเป็นกษัตริย์วงศ์จิ๋น ปราบก๊กอื่นๆ ราบคาบ แล้วรวมประเทศเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันชื่อว่า “จีน”  

ตัวละครฝ่ายต่างๆในตอนที่ 22 ฝ่ายเล่าปี่ 1.เมืองสำคัญ ซีจิ๋ว 2.เมืองหน้าด่าน เสียวพ่าย 3.เมืองอื่นๆ แห้ฝือ (กวนอูเป็นผู้คุม) 4.เล่าปี่ (มีภรรยา 2 คนคือ กำฮูหยิน กับ บิฮูหยิน) 5.กวนอู 6.เตียวหุย 7.ซุนเขียน 8.ม้าเท้ง (ดูแลเมืองเสเหลียง) 9.ตังสิน 10.อ้วนเสี้ยว (เจ้าเมืองกิจิ๋ว) 11.อ้วนถำ (ลูกชายอ้วนเสี้ยว ครองเมืองเซียงจิ๋ว)

ตัวละครฝ่ายต่างๆในตอนที่ 22 ฝ่ายโจโฉ 1.เมืองสำคัญ ฮูโต๋ 2.เตียวเลี้ยว 3.เทียหยก 4.กุยแก 5.ซุนฮก 6.มอกาย 7.เคาทู 8.อิกิ๋ม 9.ลิเตียน 10.ซิหลง 11.งักจิ้น ฝ่ายโจโฉ 12.แฮหัวตุ้น 13.แฮหัวเอี๋ยน

เนื้อเรื่องตอนที่ 22 กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ ในสมัยพระเจ้าเหี้ยนเต้ โจโฉตั้งตัวเป็นมหาอุปราชสำเร็จราชการแผ่นดิน และคิดกำจัดเล่าปี่ซึ่งขณะนั้นครองเมืองซีจิ๋วอยู่ โจโฉตีเมืองเสียวพ่าย และเมืองซีจิ๋ว ซึ่งเป็นหัวเมืองของจ๊กก๊กได้ เล่าปี่หนีไปตัวคนเดียวเข้าพึ่งอ้วนเสี้ยว โจโฉจึงคิดจะไปตี เมืองแห้ฝือ ที่กวนอูรักษาครอบครัวของเล่าปี่อยู่ในเมืองนี้ โจโฉได้ให้เทียหยกลวงกวนอูออกมาจากเมืองแห้ฝือ และล้อมจับตัวกวนอูไว้ เทียหยกได้ใช้อุบายปล่อยทหารของเล่าปี่ที่โจโฉจับเป็นเชลยเข้าไปเป็นไส้ศึกในเมืองแห้ฝือ จนกวนอูเชื่อใจแล้วให้แฮหัวตุ้นคุมทหารไปท้ารบกับกวนอู และสกัดทางไม่ให้กวนอูกลับเข้าไปในเมืองได้ กวนอู จึงคุมทหารหนีไปหยุดพักอยู่บนเขา ทหารไส้ศึกเปิดประตูเมืองรับโจโฉเข้าเมือง โจโฉให้จุดไฟเผาเมือง สำหรับครอบครัวเล่าปี่นั้นให้ทหารรักษาไว้ดังเดิม กวนอูตกอยู่ในวงล้อมของโจโฉ โจโฉต้องการกวนอูไว้ช่วงใช้เตียวเลี้ยวนายทหารของโจโฉอาสาเกลี้ยกล่อมกวนอูให้เข้ารับราชการกับโจโฉ เตียวเลี้ยวเดิมเป็นเบ๊ของลิโป้ ติดตามลิโป้มาตั้งแต่อยู่เมืองตันลิวจนลิโป้ได้ครองเมืองชีจิ๋วแล้วถูกโจโฉตีแตก ขณะที่ลิโป้ถูกลากตัวไปประหาร ลิโป้โกรธเล่าปี่ ที่ไม่ช่วยเหลือจึงร้องด่าไปตลอดทาง

เนื้อเรื่องตอนที่ 22 กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ เตียวเลี้ยวถูกมัดคุมตัวเดินสวนกับลิโป้ก็ให้สติกับลิโป้ว่า เกิดเป็นชายชาติทหารจะกลัวความตายทำไม กวนอูซึ่งอยู่ในที่นั้นด้วยได้ฟัง ก็เกิดความชื่นชมในความกล้าหาญของเตียวเลี้ยว จึงขอให้โจโฉไว้ชีวิตแก่เตียวเลี้ยว โจโฉก็ยกโทษตายให้เตียวเลี้ยว และรับไว้เป็นทหารของตน ตั้งแต่นั้นเตียวเลี้ยวก็ได้รับราชการในสังกัดโจโฉ จนกระทั่งเล่าปี่เป็นศัตรูกับโจโฉ ตั้งตัวเป็นใหญ่อยู่ที่เมืองชีจิ๋วแทนลิโป้ โจโฉจึงยกทัพมาปราบปราม เล่าปี่หนีไปอยู่กับอ้วนเสี้ยว เตียวหุยหนีไปอยู่บนเขาบองเอี๋ยงสัน แต่กวนอูถูกล้อมอยู่ใกล้เมืองแห้ฝือ เตียวเลี้ยวนายทหารของโจโฉ อาสาเกลี้ยกล่อมกวนอูให้เข้ารับราชการกับโจโฉ โดยกล่าวกับกวนอูว่า หากกวนอูแหกด่านคิดสู้ตายกับกองทัพโจโฉจะมีผิด 3 ประการ กล่าวคือ 1.เล่าปี กวนอู เตียวหุย สาบานเป็นพี่น้องกันที่สวนดอกท้อ ว่าแม้ไม่ได้เกิดวันเดือนปีเดียวกัน ก็ขอตายวันเดือนปีเดียวกัน หากกวนอูถึงแก่ความตาย ก็จะถือเป็นความผิดข้อที่ 1

เนื้อเรื่องตอนที่ 22 กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ 2. เล่าปี่ ซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์คิดกอบกู้บ้านเมือง บัดนี้เล่าปี่ยังไม่สำเร็จการใหญ่ หากกวนอูต้องตายลงเสียก่อน ก็จะถือเป็นความผิดข้อที่ 2 เพราะมิได้อยู่ช่วยงานเล่าปี่ให้สำเร็จการใหญ่ 3.เล่าปี่ฝากครอบครัวของตนแก่กวนอู หากกวนอูตายก็จะถือเป็นความผิดข้อที่ 3 เพราะหากกวนอูตาย ก็ย่อมไม่มีใครดูแลครอบครัวของเล่าปี่ ในที่สุดกวนอูตัดสินใจยอมแพ้ แต่ขอคำมั่นสัญญา 3 ประการ กับเตียวเลี้ยวฝากไปถึงโจโฉว่า 1. กวนอูขอเป็นข้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ตามที่เคยสาบานไว้กับเล่าปี่และเตียวหุย 2. ขอปฎิบัติต่อพี่สะใภ้ของตน (นางกำฮูหยินและบิฮูหยิน) โดยใช้เงินเบี้ยหวัดของเล่าปี่ที่เคยได้พระราชทานมาให้พี่สะใภ้ทั้งสอง และห้ามผู้ใดมากล้ำกรายเข้าถึงประตู 3. ถ้ากวนอูรู้ว่าเล่าปี่อยู่ที่ใด ตนก็จะไปหา แม้จะไม่ได้ร่ำลาโจโฉก่อนก็ตาม โจโฉตกลงให้คำมั่นสัญญากับกวนอู ตั้งแต่นั้น กวนอู จึงต้องอยู่รับราชการในสังกัดของโจโฉ

เนื้อเรื่องตอนที่ 22 กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ โจโฉพยามที่จะซื้อใจกวนอูอยู่ทุกวันมิได้ขาด สามวันแต่งโต๊ะเลี้ยงทีหนึ่ง อีกทั้งพากวนอูไปเฝ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ กวนอูได้รับพระราชทานนามว่า บีเยียงก๋ง แปลว่า เจ้าหนวดงาม วันหนึ่งโจโฉเห็นม้าของกวนอูผอมโซ จึงยกม้าเซ็กเธาว์ ซึ่งเคยเป็นม้าฝีเท้าดีของลิโป้ ม้าเซ็กเธาว์มีกำลังมากวิ่งได้วันละพันลี้ กวนอูปลาบปลื้มใจยิ่งนัก ถึงกับหลุดปากออกมาว่า ดีจริงวันใดเมื่อเรารู้ข่าวว่าท่านพี่เล่าปี่อยู่ที่ใด เราจะได้ไปหาเล่าปี่ได้เร็วขึ้น โจโฉจึงมีความวิตกยิ่งนัก ใจหนึ่งก็ชื่นชมกวนอูว่ามีความกตัญญูหาผู้ใดเสมอมิได้ แต่อีกใจหนึ่งรู้สึกน้อยใจที่พยายามเลี้ยงดูกวนอูด้วยทรัพย์สมบัติและยศ ศักดิ์เท่าใด ก็ไม่สามารถทำให้กวนอูเสื่อมความภักดีต่อเล่าปี่ได้ โจโฉจึงปรึกษากับเตียวเลี้ยวว่า เห็นจะเปล่าประโยชน์ที่จะเลี้ยงดูกวนอูอีกต่อไป เตียวเลี้ยวจึงอาสาไปหยั่งฟังความคิดเห็นของกวนอูดูก่อน แล้วเตียวเลี้ยวก็ได้คำตอบจากกวนอูว่า สำหรับโจโฉนั้น กวนอูสำนึกในบุญคุณอยู่เสมอ แต่เล่าปี่เป็นพี่ร่วมสาบาน มีคุณแก่กวนอูมาก่อน ถ้าเล่าปี่ตาย กวนอูก็จะตายตามไปด้วยดังที่สาบานไว้

เนื้อเรื่องตอนที่ 22 กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ แม้ว่ากวนอูจะต้องจากโจโฉไปก็จะไม่ลืมบุญคุณของโจโฉ และจะต้องตอบแทนบุญคุณของโจโฉอย่างแน่นอน เตียวเลี้ยวนำความไปบอกโจโฉ โจโฉได้แต่ถอนหายใจ วิตกกังวลที่ไม่สามารถซื้อใจกวนอูมาจากเล่าปี่ได้ ซุนฮก จึงแนะนำแก่โจโฉว่า เมื่อกวนอูบอกว่าจะแทนคุณก่อนจากไป เพราะฉะนั้น เวลามีศึกก็อย่าให้กวนอูออกรบ เพราะถ้ายังไม่มีความชอบ กวนอู ก็จะยังอยู่กับโจโฉเป็นมั่นคง โจโฉเห็นด้วยกับซุนฮก ซ้ำโจโฉยังแสร้งใช้อุบาย เพื่อให้น้ำใจของกวนอูหักหาญแปรเปลี่ยนจากเล่าปี่ ในคราวระหว่างเดินทัพทางไกล เมื่อหยุดทัพ ณ ตำบลใด ยามตกค่ำ โจโฉก็จัดให้กวนอูกับฮูหยินของเล่าปี่ พักอยู่ร่วมกระโจมเดียวกัน หมายว่าหากชายหญิงอยู่ใกล้ชิดกัน ย่อมเสมือนน้ำมันใกล้เปลวไฟ ซึ่งพร้อมที่ปะทุลุกโชนด้วยเรื่องความรักความใคร่ โจโฉจึงเปิดช่องให้กวนอูคิดล่วงเกินฮูหยินเล่าปี่ ซึ่งนำไปสู่การแตกหักกับเล่าปี่ แต่การณ์ผิดคาด ทุกค่ำคืนกวนอูจะออกมายืนอยู่หน้ากระโจมพักเพียงลำพัง กุมง้าวมังกรเขียวไวัอย่างมั่นคง ยืนเฝ้ารักษาการณ์ภายนอกอย่างสงบนิ่ง ไม่ขยับเขยี้อนตลอดคืนเป็นเช่นนี้ทุกค่ำคืน

เนื้อเรื่องตอนที่ 22 กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ ฝ่ายเล่าปี่ หลบหนีไปอยู่กับ อ้วนเสี้ยว อยู่มาอ้วนเสี้ยวเชื่อคำยุยงของเล่าปี่ ให้ออกรบกับโจโฉ อ้วนเสี้ยวได้สั่งให้ งันเหลียง ทหารเอก เป็นทัพหน้า เดินทัพเข้าทางด่านแปะแบ๊ ทหารโจโฉ มีความกริ่งเกรง ครั่นคร้ามในฝีมือ ของงันเหลียง ไม่มีใครขันอาสาออกสู้รบ กวนอูขันอาสาออกสู้รบ โจโฉจำใจต้องให้กวนอูออกสู้รบ กวนอูใช้ง้าวฟัน งันเหลียง คอขาดตายอ้วนเสี้ยวจึงส่ง บุนทิว ผู้ซึ่งมีฝีมือไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า งันเหลียง ออกสู้รบกวนอูก็ฆ่า บุนทิว ตายเสียอีกคน กวนอูฆ่าแม่ทัพของอ้วนเสี้ยว ตายถึงสองคน ซึ่งควรจะถือเป็นการตอบแทนบุญคุณของโจโฉได้ในระดับหนึ่งอยู่มากวนอูได้ข่าวว่าเล่าปี่ไปอยู่ด้วยอ้วนเสี้ยว จึงลาจากโจโฉ เพื่อเดินทางไปหาเล่าปี่ ความต่อจากตอนนี้ เป็นตอนที่ 23-24 กล่าวถึงกวนอูพอรู้ว่า เล่าปี่อยู่กับอ้วนเสี้ยวที่เมืองกิจิ๋ว กวนอูก็ลาโจโฉไปโดยให้คำมั่นสัญญาว่า จะหาโอกาสตอบแทนบุญคุณของโจโฉให้จงได้ โจโฉ นับถือในความสัตย์ซื่อของกวนอู และยึดมั่นในคำคำสัญญา 3 ข้อที่เคยให้ไว้กับกวนอู โจโฉขี่ม้าตามไปส่งกวนอู

เนื้อเรื่องตอนที่ 22 กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ พอตามกวนอูทัน โจโฉมอบเสื้อให้กับกวนอูเป็นที่ระลึก ตามมารยาท กวนอูต้อง ลงจากหลังม้าเพื่อรับเสื้อจากโจโฉ แต่กวนอู มิได้ลงจากหลังม้า ซ้ำยั้งใช้ใช้ง้าวรับเสื้อจากโจโฉ ซึ่งในสมัยนั้นถือเป็นดูหมิ่นไม่ให้เกียรติกันอย่างร้ายแรง การที่กวนอูไม่ยอมลงจากหลังม้า คงเพราะคำนึงถึงความปลอดภัยของตัวเองก็เป็นไปได้ และถือเป็นความรอบคอบในเชิงทหาร ซึ่งโจโฉเองก็คงเข้าใจเหตุผลในข้อนี้.....