สมัยเมืองพระนคร (ราวกลางพุทธ ศตวรรษที่ 14- 20) สมัยเมืองพระนคร (ราวกลางพุทธ ศตวรรษที่ 14- 20) ซึ่งเป็นสมัยแห่งความรุ่งโรจน์สูงสุดในประวัติศาสตร์ ของบ้านเมือง หลักฐานจากจารึกโบราณทำให้ทราบว่าสมัยนี้ เริ่มขึ้นเมื่อ พระเจ้าชัยวรมันที่2 (ราวพ.ศ.1333-1389) เสด็จขึ้นครองราชย์ พระองค์ทรงรวบรวมบ้านเมืองที่แตกแยก ออกไปให้กลับคืนมาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอีกครั้ง ทรงสร้างธานีขึ้นหลายแห่ง เช่น เมืองอินทรปุระ เมืองหริหราลัย เมืองอมเรนทรปุระ และเมืองมเหนทรบรรพต ซึ่งเป็นสถานที่สำคัญมาก
ณ มเหนทรบรรพตพระองค์โปรดให้พราหมณ์ประกอบพระราชพิธี สถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นจักรพรรดิ์ผู้เป็นใหญ่แห่งกัมพูชา และในขณะ เดียวกันก็โปรดให้พราหมณ์ประกอบพิธีลัทธิเทวราชาขึ้นประดิษฐาน ที่มเหนทรบรรพตด้วย
กษัตริย์ที่ประทับอยู่ที่เมืองหริหราลัย พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 (ราวพ.ศ. 1333-1389) พระเจ้าชัยวรมันที่ 3 (ราวพ.ศ. 1389-1420) พระเจ้าอินทรวรมันที่ 1 (ราวพ.ศ. 1420-1432) พระเจ้ายโศวรมันที่ 1 (พ.ศ. 1432-1450)
สิ่งก่อสร้างที่สำคัญที่เมืองหริหราลัย
การย้ายราชธานีแห่งใหม่มาอยู่ที่เมืองยโศธรปุระ
กษัตริย์เขมรที่ครองราชย์อยู่ที่เมืองยโศธรปุระระยะแรก พระเจ้ายโศวรมันที่ 1(ราวพ.ศ. 1432-1450) พระเจ้าหรรษวรมันที่ 1 (ราวพ.ศ.1450-1466) พระเจ้าอิศานวรมันที่ 2 (พ.ศ.1466-1471)
การย้ายราชธานีไปที่เมืองเกาะแกร์
กษัตริย์ที่ประทับอยู่ที่เมืองเกาะแกร์ คือ พระเจ้าชัยวรมันที่ 4 (ราวพ.ศ.1471-1485) พระเจ้าหรรษวรมันที่ 2 (ราวพ.ศ.1485-1487)
การย้ายราชธานีกลับมาที่เมืองพระนคร พระเจ้าราเชนทรวรมัน (พ.ศ.1487-1511) เมื่อเสด็จขึ้นครองราชย์ทรงย้ายมาประทับที่เมืองยโศธรปุระ ซึ่งเป็นราชธานีเดิมที่ถูกละทิ้งไปราว 20 ปี