เพลง: Vincent (ราตรีประดับดาว) สร้างสรรค์ & ขับร้องโดย Don Mclean VAN GOGH (1853-1890) ประทับใจกับจิตรกรรมชั้นเอกของมนุษยชาติ ไปกับวรรณกรรมและดนตรีแสนไพเราะ เพื่อให้ได้ผลสูงสุดและเปี่ยมสุขเต็มพิกัด โปรดปล่อยให้ภาพอันแสนสวยไหลลื่นไป โดยอัตโนมัติพร้อมกับเสียงดนตรี แล้วคุณจะต้องปรับลำโพงจนเต็มพิกัดอย่างแน่นอน เริ่มต้น กด space bar หรือ mouse ได้แล้ว แล้วเอนกาย ให้การแสดงของเราดำเนินไปด้วยตนเอง

Starry, starry night,... ในราตรีที่พราวพร่างด้วยดารา paint your palette blue and grey...เติมสีน้ำเงิน และเทาลงไปในจานผสมสี

Look out on a summer's day ทอดสายตามองวันหนึ่งแห่งฤดูร้อน

with eyes that know the darkness in my soul ด้วยดวงตาที่ตระหนักรู้..ถึงความมืดในวิญญาณของผู้คน Shadows on the hills, มืดเช่นเงาที่ทาบทับลงไปบนทิวเขา

sketch the trees and the daffodils, สะบัดปลายพู่กัน..เป็นต้นไม้และดอกไม้ catch the breeze and the winter chills จับเอาสายลมและความหนาวสะท้านในเหมันตฤดู

in colors on the snowy linen land. มาเป็นสีสรรค์บนพื้นภพที่สล้างด้วยหิมะขาว Now I understand บัดนี้..เราได้ตระหนักรู้แล้ว

ว่าคุณกำลังพยายามบอกอะไร..พวกเรา what you tried to say to me, ว่าคุณกำลังพยายามบอกอะไร..พวกเรา

คุณคงดิ้นรนในสำนึกนี้ด้วยความทรมานยิ่ง how you suffered for your sanity, คุณคงดิ้นรนในสำนึกนี้ด้วยความทรมานยิ่ง how you tried to set them free. พยายามอย่างเหลือล้นที่จะปลดแอกผู้คนไปสู่เสรี

ทั้งที่รู้ว่าเขาจะไม่รับฟัง และไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร They would not listen, ทั้งที่รู้ว่าเขาจะไม่รับฟัง they did not know how. และไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร

perhaps they'll listen now. บางที..วันนี้..เขาอาจพร้อมจะรับฟังแล้วก็ได้

นี่คือราตรีที่คุณประดับมันด้วยดาว Starry, starry night, นี่คือราตรีที่คุณประดับมันด้วยดาว

นี่คือดอกไม้ ที่พู่กันของคุณโปรยให้บานสะพรั่งขึ้นมา flaming flowers that brightly blaze, นี่คือดอกไม้ ที่พู่กันของคุณโปรยให้บานสะพรั่งขึ้นมา

swirling clouds in violet haze นี่คือเมฆคลุ้ม ในวันครึ้มฝน reflect in Vincent's eyes of China blue. ครึ้มด้วยสีไชน่าบลูตามสายตาของคุณ

Colors changing hue, นี่คือสีแสนสวยทึ่คุณไล่เรียงให้เราได้เห็น

morning fields of amber grain, นี่คือทุ่งบุษราคัมในยามเช้า

เป็นที่ประจักษ์ด้วยมือแห่งความรักของศิลปินเช่นคุณ weathered faces lined in pain นี่คือที่ประชุมของใบหน้ากร้านแดดลม..อมทุกข์ are soothed beneath the artist's loving hand. เป็นที่ประจักษ์ด้วยมือแห่งความรักของศิลปินเช่นคุณ

. Now I understand บัดนี้..เราเข้าใจแล้ว

ว่าคุณได้พยายามบอกอะไรเรา ว่าคุณเจ็บปวดสักเพียงไหนกับสำนึกรู้นี้ what you tried to say to me, ว่าคุณได้พยายามบอกอะไรเรา how you suffered for your sanity ว่าคุณเจ็บปวดสักเพียงไหนกับสำนึกรู้นี้ how you tried to set them free. และพยายามเหลือเกินที่จะปลดปล่อยผู้คน

They would not listen. พวกเขาไม่พร้อมที่จะรับฟัง They did not know how. พวกเขานึกไม่ออกว่าต้องทำอย่างไร Perhaps they'll listen now. มาบัดนี้..เขาอาจพร้อมแล้วก็ได้

ดังนั้น..เมื่อพวกเขา ไม่รู้จักที่จะรักคุณ For they could not love you, ดังนั้น..เมื่อพวกเขา ไม่รู้จักที่จะรักคุณ

ทั้งๆที่รักของคุณ..เป็นของจริง but still your love was true, ทั้งๆที่รักของคุณ..เป็นของจริง and when no hope was left in sight เมื่อไม่มีความหวังเหลืออยู่ในสายตา on that starry, starry night, ในคืนที่ดาราพราวพร่างฟ้า

คุณก็เอาชีวิตของตนคืนไป ..เช่นคนรักที่อาดูร You took your life as lovers often do; คุณก็เอาชีวิตของตนคืนไป ..เช่นคนรักที่อาดูร But I could have told you, Vincent, this world was never meant for one as beautiful as you. แต่เราขอบอกกับคุณว่า...ตั้งแต่นั้นมา โลกไม่เคยพบคนที่สวยงามเช่นคุณอีกเลย

โอ้..ราตรียังเกลื่อนด้วยดาว Starry, starry night, โอ้..ราตรียังเกลื่อนด้วยดาว

portraits hung in empty halls, ภาพสุดสวย..กลับแขวนในโถงที่อ้างว้าง

ไม่มีทั้งกรอบและชื่อบนผนัง frameless heads on nameless walls, ไม่มีทั้งกรอบและชื่อบนผนัง

เป็นภาพจากดวงตาที่เฝ้ามองและบันทึกโลกที่เห็นไว้อย่างลึกซึ้ง with eyes that watch the world and can't forget. เป็นภาพจากดวงตาที่เฝ้ามองและบันทึกโลกที่เห็นไว้อย่างลึกซึ้ง Like the strangers that you've met, บันทึกไว้ราวกับได้พบคนแปลกหน้าที่น่าสนใจ

บันทึกชีวิตที่กระรุ่งกระริ่ง ในชุดรุ่งริ่ง the ragged men in ragged clothes, บันทึกชีวิตที่กระรุ่งกระริ่ง ในชุดรุ่งริ่ง

the silver thorn of bloody rose บันทึกกิ่งก้านสีเงินของกุหลาบสีเลือด lie crushed and broken on the virgin snow. ที่แหลกยับด้วยหิมะแรกหนาว

ว่าคุณทรมานสักเพียงไหนในสำนึกรู้นี้ Now I think I know เราคิดว่าเรารู้แล้ว what you tried to say to me, ว่าคุณพยายามจะบอกอะไรเรา how you suffered for your sanity, ว่าคุณทรมานสักเพียงไหนในสำนึกรู้นี้

how you tried to set them free. ว่าคุณได้พยายามปลดแอกเขาไปสู่เสรี They would not listen. They're not list’ning still. แต่เขาก็ไม่พร้อมจะรับฟัง

Perhaps, they never will. บางที..เขาคงจะไม่มีทางพร้อมเลยก็ได้..

หวังว่าคุณจะพอใจและเป็นสุข โปรดส่งความสุขนี้ให้ท่านอื่นได้ตามปรารถนา V I N C E N T VANGOGH I hope you enjoyed the show. Feel free to share it with others. หวังว่าคุณจะพอใจและเป็นสุข โปรดส่งความสุขนี้ให้ท่านอื่นได้ตามปรารถนา