แต่ละวันในชีวิต ล้วนเป็นวันพิเศษ 活 著 的 每 一 天 ---- 都 是 特 別 的 日 子 ⊙文／黑幼龍（中時‧居家週報）

หลายปีก่อน ฉันคุยกับเพื่อนเรียนเก่าที่เกา ซุง 多年前我跟高雄的一位同學談話。

ตอนนั้น ภรรยาเขาเพิ่งเสียไม่นาน เขาเล่าให้ฟังว่า เขาพบผ้าพันคอแพรพรรณผืนหนึ่ง 那時 他太太剛去世不久， 他告訴我說，他在整理他太太 的東西的時候， 發現了一條絲質的圍巾。 ขณะจัดเก็บของส่วนตัวของเมีย 那時 他太太剛去世不久， 他告訴我說，他在整理他太太 的東西的時候， 發現了一條絲質的圍巾。

เป็นผืนที่ซื้อจากห้างดัง เมื่อตอนไป เที่ยวนิวยอร์กด้วยกัน เป็นผืนแพรแบรนด์เนมสวยเก๋ ป้าย ราคาแพงลิ่วยังติดอยู่ 那是他們去紐約旅遊時，在一家名牌 店買的。 那是一條雅致、漂亮的名牌圍巾，高 昂的價格標籤還掛在上面。

เมียหวงแหนไม่ยอมเอามาใช้สักที บอกว่าจะรอจนกว่าวันพิเศษจะมาถึง เล่าถึงตอนนี้เขาหยุดชะงัก ฉันก็ไม่ ต่อกรรบเร้า 他太太一直捨不得用，她想等一個 特殊的日子才用。 講到這裡，他停住了，我也沒接話

สักพักใหญ่เขาพูดต่อ “ อย่าเก็บของ ดีๆรอไว้ใช้ในวันพิเศษ แต่ละวันในชีวิตล้วนเป็นวันพิเศษ ” 好一會後他說，再也不要 把好東西留到特別的日子 才用 ， 你活著的每一天 都是特別的日子。

ตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่นึกถึงคำพูด นี้ ฉันมักจะสลัดงานสัพเพเหระออก จากมือ 以後，每當我想起這幾句話時， 我常會把手邊的雜事放下， 找一本小說，打開音響，躺在沙發上， 抓住一些自己的時間 。 ทิ้งตัวบนโซฟา ฉกฉวยเวลา สำหรับตัวเอง หาอ่านนวนิยายสักเล่ม เปิดฟัง เครื่องเสียง

ชีวิตควรเป็นประสบการณ์ที่เราทนุ ถนอม ไม่ควรอยู่อย่างซังกะตาย 生活應當是我們珍惜的一種經驗， 而不是要捱過去的日子。

ฉันอาจชื่นชมทิวทัศน์น้ำตกผ่าน หน้าต่างติดพื้น โดยไม่สนใจใยดีกับขี้ฝุ่นที่จับอยู่บน กระจก 我會從落地窗欣賞淡水河的景色，不 去管玻璃上的灰塵。

ฉันอาจควงภรรยาไปกินข้าวนอกบ้าน โดยไม่แยแสกับข้าวปลาในบ้านจะ จัดการอย่างไร 我會拉著太太到外面去吃飯，不管家裡 的菜飯該怎麼處理。

ฉันเล่าเรื่องตอนนี้ให้สุภาพสตรีคนหนึ่ง ฟัง เมื่อพบกันอีกครั้ง เธอบอกว่าเดี๋ยวนี้เธอ ไม่เก็บชุดถ้วยชามทรงค่า ไว้ในตู้เหล้าเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว 我曾經將這段談話與一位女士分享， 後來見面時，她告訴我她現在已不像從 前那樣， 把美麗的磁具放在酒櫃裡了。 我曾經將這段談話與一位女士分享， 後來見面時，她告訴我她現在已不像從 前那樣， 把美麗的磁具放在酒櫃裡了。

เมื่อก่อนเธอคิดเสมอว่าจะนำออกใช้ใน วันพิเศษเท่านั้น มารู้เอาภายหลังว่า วันพิเศษนั้นไม่เคย มาถึงสักที 以前她也以為要留待特別的日子才拿出 來用， 後來發現那一天從未到來。

“ วันข้างหน้า ”,“ สักวันหนึ่ง ” คำเหล่านี้ไม่อยู่ในพจนานุกรมของเธอ อีกแล้ว หากมีเรื่องน่าสนุก เรื่องถูกใจอะไรก็ ตาม เธออยากจะได้ยิน ได้เห็นในทันที 「將來」，「總有一天」已經不存在她 的字典裡了。 如果有什麼值得高興的事，有什麼得意 的事，她現在就要聽到，就要看到。

เราคิดจะสังสรรค์กับเพื่อนเก่าอยู่ เสมอ แต่มักจะหยุดอยู่แค่ “ ไว้หาโอกาส ” 我們常想跟老朋友聚一聚， 但總是說「找機會」。

เราอยากจะกอดลูกที่เติบโตแล้ว แต่มักจะรอจังหวะที่เหมาะสม 我們常想擁抱一下已經長大的小孩， 但總是等適當的時機。

เราคิดจะเขียนจดหมายถึงอีกฝ่ายหนึ่ง เพื่อบรรยายรักอันหอมหวน หรืออยากให้เขาทราบว่า คุณยกย่องเขา เพียงใด แต่แล้วมักจะบอกกับตัวเองว่า “ ไม่ต้องรีบ ” 我們常想寫封信給另外一半，表達一下 濃郁的情意， 或甚至想讓他知道你很佩服他 不急。 ，但總是告訴自己不急。

จริงๆแล้ว ทุกเช้าที่เราลืมตาตื่น ต้อง บอกกับตัวเองว่า วันนี้คือวันพิเศษ แต่ละวัน แต่ละนาที ช่างมีคุณค่า เหลือเกิน 其實每天早上我們睜開眼睛時，都要 告訴自己這是特別的一天。 每一天，每一分鐘都是那麼可貴。

มีผู้กล่าวว่า “ คุณควรเต้นรำให้สุดเหวี่ยง ดุจไม่มีใครมองเห็น คุณควรรักให้สุดหัวใจ ดุจไม่เคยช้ำใจมา ก่อน ” ใช่แล้ว ฉันก็จะเต้นรำสุดเหวี่ยง รักสุด หัวใจ 有人說：你該盡情的跳舞，好像沒有人 在看你一樣。 你該盡情的愛人，好像從來不會受傷害 一樣。 我也要盡情的跳舞，盡情的愛。

แล้วคุณล่ะ ? จะแบ่งปันแนวคิดนี้กับเพื่อนรัก ก่อนเรื่องอื่นใช่ไหม 你呢？ 第一件事是不是與好朋友分享 這想法？

The end