วันนี้ท้องฟ้าสดใส อากาศดี แมว ๑๑ ตัวเข้าแถวเรียงหนึ่ง ออก เดินทางอย่างร่าเริง แมวลายเสือเป็นผู้นำอยู่หัวแถว

แมว ๑๑ ตัวเดินมาถึงทุ่งดอกไม้ “โอ้โฮ แมว ๑๑ ตัวเดินมาถึงทุ่งดอกไม้ “โอ้โฮ...สวยจังเลย” “ดอกไม้บานเต็มไปหมด” “มีป้ายปักไว้แน่ะ” “ห้าม เด็ด ดอก ไม้...” “เขาบอกว่า ห้ามเด็ดดอกไม้น่ะ” “แต่อยากเด็ดจังเลย”

“มีดอกไม้เยอะแยะ เด็ดสักดอกหนึ่งก็ไม่เป็นไรหรอก” “ใช่ เด็ดดอกหนึ่ง ไม่เป็นไรหรอก” “ใช่ ดอกเดียวเอง” “ไม่ได้! ห้ามเด็ดดอกไม้!” แมวลายเสือผู้เป็นหัวหน้าตะโกนห้าม “ดอกเดียวเอง ดอกเดียวเท่านั้น” “เมี้ยว เมี้ยว ดอกเดียว ดอกเดียว”

พวกแมวพากันเด็ดดอกไม้ตัวละดอก ปักไว้บนหัว แมวลายเสือก็เด็ดดอกไม้ด้วยเหมือนกัน

แมว ๑๑ ตัวเดินมาถึงสะพานแขวน “มีป้ายเขียนอะไรไว้แน่ะ แมว ๑๑ ตัวเดินมาถึงสะพานแขวน “มีป้ายเขียนอะไรไว้แน่ะ!” “อันตราย ห้าม ข้าม สะพาน...” “เขาบอกว่า อันตราย ห้ามข้ามสะพานนะ”

“ไม่เป็นไรหรอก ข้ามกันเถอะ” “เราข้ามด้วยกันก็ไม่น่ากลัวหรอก” “เอาละ “ไม่เป็นไรหรอก ข้ามกันเถอะ” “เราข้ามด้วยกันก็ไม่น่ากลัวหรอก” “เอาละ! พวกเรา รวบรวมความกล้าหาญ ข้ามสะพาน กันเถอะ” “เมี้ยว เมี้ยว ข้ามสะพาน ข้ามสะพาน”

แมว ๑๑ ตัวเดินขึ้นมาบนเนินเขา “เราหยุดพักตรงนี้ดีกว่า พักกินอาหารกันเถอะ” “ไชโย! เอาเลย!” “ใต้ต้นไม้ใหญ่มีป้ายปักอยู่แน่ะ!” “ห้าม ปีน ต้น ไม้...” “เขาบอกว่า ห้ามปีนต้นไม้น่ะ”

แมว ๑๑ ตัวกินอาหารกันอยู่บนต้นไม้

“เอ๊ะ! มีถุงประหลาดอยู่ตรงนั้น” “ห้าม เข้า ไป ใน ถุง” “เขาบอกว่า ห้ามเข้าไปในถุงนะ” “ถุงใบใหญ่ดีจัง”

แมว๑๑ตัวเข้าไปอยู่ในถุงใบใหญ่ “โอ้โฮ แมว๑๑ตัวเข้าไปอยู่ในถุงใบใหญ่ “โอ้โฮ...ข้างในกว้างขวางดีนะ” “เข้าไปข้างในอีกหน่อยสิ!” “อย่าเหยียบหางฉันสิ!” “เมี้ยว เมี้ยว เข้าไป เข้าไป” “อุฮิฮิ อะฮะฮะ...” ได้ยินเสียงหัวเราะดังแว่วเข้ามา แล้วปากถุงใบใหญ่ก็ปิดสนิท

ยักษ์ตัวใหญ่ แบกถุงใบใหญ่ไป “อุฮิอะฮะ อุฮิอะฮะ ยักษ์ตัวใหญ่ แบกถุงใบใหญ่ไป “อุฮิอะฮะ อุฮิอะฮะ... เจ้าพวกแมวโง่ ติดกับดักอย่างง่ายดาย แมว ๑๑ ตัวในถุงใบใหญ่ อุฮิฮิ อะฮะฮะ...” ยักษ์อุฮิอะฮะเป็นยักษ์ตัวใหญ่ อาศัยอยู่บนภูเขาอันไกลโพ้น “อุฮิอะฮะ อุฮิอะฮะ...” ยักษ์อุฮิอะฮะแบกถุงใบใหญ่ เดินขึ้นภูเขาไป

ยักษ์อุฮิอะฮะอาศัยอยู่ในปราสาทบนภูเขา “เอาละ เจ้าพวกแมวโง่ ยักษ์อุฮิอะฮะอาศัยอยู่ในปราสาทบนภูเขา “เอาละ เจ้าพวกแมวโง่! พวกเจ้าต้องสร้างสนามกีฬาให้ข้า ช่วยกันลากลูกกลิ้งบดดินเดี๋ยวนี้! ช่วยกันออกแรงลากเข้าไป!” “เมี้ยว” “เหมียว”

“เร็วเข้า. ฟ้าสว่างแล้ว พวกแมวโง่. ลุกขึ้นทำงานเร็ว “เร็วเข้า! ฟ้าสว่างแล้ว พวกแมวโง่! ลุกขึ้นทำงานเร็ว! อุฮิอะฮะ อุฮิอะฮะ” “เมี้ยว” “เหมียว...” แมว๑๑ตัวต้องลากลูกกลิ้งบดดินทุกวัน ตกกลางคืนก็ต้องนอนในกรงขัง พวกแมวต้องนอนในกรงขัง “ไม่ไหวแล้ว” “หนีไปไหนก็ไม่ได้” “พวกเราอย่ายอมแพ้นะ! พวกเราแมว ๑๑ ตัวคือแมวผู้เข้มแข็ง!” “เข้มแข็งเอาไว้” “ใครมีความคิดดีๆบ้างไหม”

“พวกแมวดูท่าทางสนุกสนาน “พวกแมวดูท่าทางสนุกสนาน...เพราะอะไรเนี่ย” “ลากลูกกลิ้ง สนุกดีจริงๆ เมี้ยว” “สนุกอย่างนี้ ไม่มีอีกแล้ว เมี้ยว” “ฮุยเล! เมี้ยว เมี้ยว เมี้ยว” เช้าวันหนึ่ง แมว๑๑ตัวทำงานอย่างร่าเริง ร้องเพลงไปพลาง ลากลูกกลิ้งบดดินไปด้วย ยักษ์อุฮิอะฮะรู้สึกงงงวย

“สนุกรึ. ขอข้าลองดูมั่งสิ “สนุกรึ...ขอข้าลองดูมั่งสิ. ยักษ์อุฮิอะฮะรับเชือกลากลูกกลิ้งจากพวกแมว แล้วลองลากดูบ้าง “อืม...สนุกดี สนุกดี อุฮิอะฮะ อุฮิอะฮะ...” แมว ๑๑ ตัวแอบหลบหายไป

“แย่แล้ว! เจ้าแมวทั้งหลายหนีหายไปไหน” ยักษ์อุฮิอะฮะเดินตามหาแมว ๑๑ ตัวไปทั่วปราสาท บนลานหินเหนือบันได มีถังใหญ่อยู่ใบหนึ่ง “ห้าม ลง ถัง เขาบอกว่า ห้ามลงถัง... รู้แล้ว! เจ้าพวกแมวแอบอยู่ในนี้ละสิ”

ยักษ์อุฮิอะฮะกระโดดลงไปในถังใบใหญ่ ทันใดนั้น แมว๑๑ ตัวก็โผล่หัวขึ้นมาจากกำแพงด้านหลัง “เร็วเข้า! พวกเรา! เอาเลย!”

“เหมียวลุย. เอ้า ฮุยเลฮุย “เหมียวลุย! เอ้า ฮุยเลฮุย!” พวกแมวแบกไม้ท่อนยาวกระทุ้งถังใบใหญ่ตกบันไดลงเหวไป “สำเร็จแล้ว!” “พวกเราปราบยักษ์อุฮิอะฮะได้แล้ว!” “ไชโย! ไชโย!”

แมว ๑๑ ตัวพากันเดินลงจากภูเขากลับบ้าน “ดีใจจัง ดีใจจัง” “ถ้าพวกเรารวมพลังกัน ในโลกนี้ก็ไม่มีอะไรน่ากลัว” “เมี้ยว เมี้ยว” “แต่ตอนนั้นเราก็กลัวจังเลยนะ” “ใช่ น่ากลัวมากเลย...”

“อ๊ะ มีป้ายปักอยู่” พวกแมวใจหายวาบ “ห้าม ข้าม ถนน ตรง นี้...” “เขาบอกว่า ห้ามข้ามถนนตรงนี้น่ะ” “...”

เพราะว่า...เห็นไหม มีสะพานลอยข้ามถนนอยู่แล้วนี่นา อ๋อ! แมว๑๑ตัวไม่ข้ามถนนตรงนี้หรอก