รายวิชา 0606 314 ทักษะนาฏยศิลป์ไทย 6 (Thai Dance Skills 6) ผู้ช่วยศาสตรจารย์ ดร.ปัทมาวดี ชาญสุวรรณ ผู้ช่วยศาสตรจารย์ ดร.อุรารมย์ จันทมาลา อาจารย์ธัญลักษณ์ มูลสุวรรณ
คําอธิบายรายวิชา (ภาษาไทย) ประวัติความเป็นมา ฝึกปฏิบัติการนาฏยศิลป์ไทยในรูปแบบละครพันทาง (English) History and practice of Thai dance in dance in style of La-Kon Pan Tang
จุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ 1. จุดมุ่งหมายของรายวิชา เพื่อให้นิสิตรู้หลักและวิธีปฏิบัติทักษะของนาฏยศิลป์ไทย ประเภทละครพันทาง และรำเป็นชุดเป็นตอน รำแต่งตัว รำหน้าพาทย์ ซึ่งผู้รำจะต้องมีทักษะและความสมารถด้านนาฏยศิลป์ไทยขั้นสูง วัตถุประสงค์ หลังเรียนจบวิชานี้แล้ว ผู้เรียนสามารถ อธิบายประวัติความเป็นมาของละครพันทาง และการรำเป็นชุดเป็นตอน รำแต่งตัว และรำหน้าพาทย์ได้ อธิบาย หลัก และวิธีปฏิบัติละครพันทาง และรำเป็นชุดเป็นตอน รำแต่งตัว และรำหน้าพาทย์ได้ อธิบาย ท่ารำประกอบละครพันทาง และการแสดงเป็นชุดเป็นตอน รำแต่งตัว และรำหน้าพาทย์ได้ วิเคราะห์ความงามและคุณค่าของนาฏยศิลป์ไทยได้
Thai Classical Dance The present Thai classical dance (natasin) probably developed during the Ayutthaya period (1350–1767), although very little is known about the process. Its roots can be deciphered by using the early dance images of the region, already discussed above, as archaeological source material. The possible origins of Thai dance may be found in the Khmer tradition as depicted in the dance images in the Khmer reliefs of Angkor and the Khmer-related reliefs of the Phimai temple in eastern Thailand. One source may be the Mon tradition, depicted in the few surviving Mon reliefs. One possible transmission route for this clearly Indian-influenced dance technique could also have been South Thailand with its connections with Sri Lanka and the Srivijaya Empire. There may also be the possibility that the dance tradition was brought from India direct to the regions of Thailand by Indian Brahman gurus.