พระเยซูในกรุงเยรูซาเล็ม บทที่ 12 วันที่ 20 มิถุนายน 2015

วันอาทิตย์ วันจันทร์ วันอังคาร วันพุธ วันพฤหัสบดี วันศุกร์ ตรึงกางเขน เข้ากรุงอย่างมีชัยชนะ ชำระพระวิหาร คำอุปมาเรื่องคนงานในสวนองุ่น ประเด็นเรื่องการเสียส่วยให้โรมัน อาหารมื้อสุดท้าย ตรึงกางเขน GALILEE TRACHONITIS SAMARIA JUDEA DECAPOLIS PEREA พระเยซูทรงประสูติในเมืองเบทเลเฮม และเติบโตที่นาซา เร็ท พระองค์ทรงสั่งสอน รักษาผู้คนผ่านมาจากกาลิลี, สะมาเรีย, ยูดาห์, แต่เมืองหนึ่งที่พระองค์ทรงเน้นเป็นอย่าง มากก็คือ เยรูซาเล็ม พระเยซู “ตั้งพระทัยที่จะไปยังกรุงเยรูซาเล็ม” (ลูกา9:51) การเดินทางเข้าไปในกรุงเยรูซาเล็มของพระองค์ในสัปดาห์นี้ เป็นความสำคัญอย่างยิ่งยวดสำหรับประวัติศาสตร์ของโลก ใบนี้ โดยเริ่มต้นจากการที่พระองค์เดินทางเข้าไปยังกรุง เยรูซาเล็มอย่างผู้มีชัยชนะและพระองค์ก็ทรงมองเห็นความ ตายบนกางเขนของพระองค์อยู่ตรงหน้า JERUSALEM

เข้ากรุงอย่างมีชัยชนะ (ลูกา 19:28-40) “ธิดา​แห่ง​ศิโยน​เอ๋ย จง​ร่า​เริง​อย่าง​ยิ่ง​เถิด โอ บุตรี​แห่ง​เย​รู​ซา​เล็ม​เอ๋ย จง​โห่​ร้อง นี่​แน่ะ กษัตริย์​ของ​เธอ​เสด็จ​มา​หา​เธอ ทรง​ความ​ยุติ​ธรรม​และ​ความ​รอด พระ​องค์​ทรง​อ่อน​สุภาพ​และ​ทรง​ลา ทรง​ลูก​ลา” (เศคาริยาห์ 9:9) พระเยซูทรงเสด็จเข้าไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อให้พันธกิจแห่งความรอดของพระองค์สำเร็จ สมบูรณ์ ให้เรามาศึกษากันว่าการเสด็จเข้าสู่กรุงนั้นสำคัญอย่างไร: “องค์พระผู้เป็นเจ้าประสงค์จะใช้มัน” (ข้อ 34) ทำไมพระเยซูจึงต้องใช้ลูกลา? อะไรทำให้พระองค์ปรารถนาที่จะเข้ามาสูในชีวิตของเรา? “ ขณะที่พระองค์เสด็จไปประชาชนเอาเสื้อผ้าของตนปูตามหนทาง” (ข้อ 36) พฤติกรรมที่ประชาชนแสดงออกนั้นหมายถึงอะไร? เราจะต้องวางสิ่งใดลงแทบพระบาทของพระเยซูเพื่อให้พระองค์เข้ามาสู่จิตใจของเรา? “ศิลาทั้งหลายก็ยังส่งเสียงร้อง” (ข้อ 40) ทำไมผู้คนที่ร้องสรรเสริญพระคริสต์ในวันอาทิตย์จึงพากันเงียบเสียงลง เมื่อถึงวันศุกร์ที่พระเยซูทรงถูกพิพากษาให้ตรึงกางเขน? ท่านจะยอมรับพระเยซูในขณะเดียวกันเฉพาะเวลาคนอื่นๆ ยอมรับพระองค์ใช่หรือไม่?

ชำระพระวิหาร “พระ​องค์​เสด็จ​เข้า​ไป​ใน​บริ​เวณ​พระ​วิหาร แล้ว​ทรงเริ่ม​ขับ​ไล่​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ค้า​ขาย​อยู่​นั้น และ​ตรัส​กับ​พวก​เขา​ว่า “มี​พระ​วจนะ​เขียน​ไว้​ว่า ‘นิเวศ​ของ​เรา​ควร​จะ​เป็น​นิเวศ​อธิษ​ฐาน แต่​พวก​ท่าน​ทำ​ให้​เป็น​ถ้ำ​ของพวก​โจร’” (ลูกา 19:45-46) สิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้นในวันสะบาโต, และพวกเขาได้ทำ การค้าขายสิ่งต่างๆ ที่ใช้ในการถวายบูชาแด่พระเจ้า (นกเขา, แลกเปลี่ยนเงินตรา…) แล้วฉะนั้นทำไมการ ทำการค้าขายสิ่งที่ต้องถวายบูชาในลานชั้นในของ วิหารจึงกลายเป็นเรื่องที่ผิด? ร่างกายของท่านเป็นวิหารของพระเจ้า (1 โครินธ์ 3:16) อะไรทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเป็น “บ้าน แห่งการอธิษฐาน” และไม่ใช่กลายเป็น “ถ้ำของพวก โจร?” ขอให้พระเยซูได้ทรงชำระล้างวิหารแห่งหัวใจของเรา ด้วย

คนงานในสวนองุ่น (ลูกา 20:9-19) “เมื่อ​พวก​ธรร​มา​จารย์​และ​พวก​หัว​หน้า​ปุโร​หิต​รู้​ว่า​พระ​องค์​ตรัส​อุป​มา​นั้น​กระ​ทบ​พวก​เขา​เอง ก็​อยาก​จะ​จับ​พระ​องค์​ทัน​ที แต่​พวก​เขา​กลัว​ประ​ชา​ชน” (ลูกา 20:19) ท่านจะสามารถแบกรับกับผลที่พระเจ้าทรงคาดหวังจากท่านได้ อย่างไร? ท่านจะทำอย่างไรถึงจะรักษาผลที่พระเจ้าประทานให้กับ ท่านไว้ได้? (ข้อ 9-10) ท่านยังคงเชื่อฟังคำตักเตือนของผู้เผยพระวจนะทั้งในยุคก่อนและยุค ใหม่อยู่หรือไม่? (ข้อ 11-12) “ทุก​คน​ที่​ล้ม​ทับ​ศิลา​นั้น จะ​ต้อง​แตก​หัก​ไป และ​ถ้า​มัน​ตก​ทับ​ใคร คน​นั้น​จะ​แหลก​ละเอียด​ไป” (ลูกา 20:18) ท่านจะล้มลงบนศิลาและแตกหักไปหรือท่านจะถูกทำลายเมื่อศิลาตก ทับลงบนท่าน? (ข้อ 13-18)

ประเด็นเรื่องการเสียส่วย (ลูกา 20:20-26) “แล้ว​พระ​องค์​ตรัส​กับ​พวก​เขา​ว่า ​“ของ​ของ​ซีซาร์​จง​ถวาย​แก่​ซีซาร์ และ​ของ​ของ​พระ​เจ้า​จง​ถวาย​แด่​พระ​เจ้า”” (ลูกา 20:25) อะไรคืออุบายสำหรับคำถามที่ถามว่า “การ​ส่ง​ส่วย​ให้​แก่​ซีซาร์​นั้น​ควร​หรือ​ไม่?” (ข้อ 22) เราจะสามารถผสมผสานความจงรักภักดี ต่อพระเจ้ากับความเป็นผู้ภักดีต่อ ประเทศชาติของเราเองได้อย่างไร?

อาหารมื้อสุดท้ายของพระเยซู (ลูกา 22:13-20) “พระ​องค์​ทรง​หยิบ​ขนม​ปัง เมื่อ​ขอบ​พระ​คุณ​แล้ว​ก็​ทรง​หัก​ส่ง​ให้​พวก​เขา ตรัส​ว่า “นี่​เป็น​กาย​ของ​เรา ซึ่ง​ให้​ไว้​สำ​หรับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย จง​ทำ​อย่าง​นี้​เพื่อ​เป็น​ที่​ระลึก​ถึง​เรา ”เมื่อ​รับ​ประ​ทาน​แล้ว จึง​ทรง​หยิบ​ถ้วย​และ​ทรง​ทำ​เหมือน​กัน​ตรัส​ว่า “ถ้วย​นี้​ที่​เท​ออก​เพื่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย เป็น​พันธสัญ​ญา​ใหม่ โดย​โล​หิต​ของ​เรา” (ลูกา 22:19-20) พระเยซูทรงสิ้นพระชนม์บนกางเขนเพื่อฃ่วยเรา (มัทธิว 26:28) เรามีการสามัคคีธรรมร่วมกันเพื่อรอคอยการเสด็จกลับมาครั้งที่สองของพระคริสต์ เมื่อเราทั้งหลายได้นั่งร่วมกันที่โต๊ะเสวยของพระองค์ (1 โครินธ์ 11:26) ขอให้เราจดจำว่ามีบทเรียน 2 เรื่องเมื่อเรากล่าวถึง อาหารมื้อสุดท้ายของพระเยซู:

“สิ่งสุดท้ายที่พระองค์ทรงกระทำกับเหล่าสาวกด้วยขนมปังและน้ำองุ่น, พระองค์ทรงประทานพระองค์เองเป็นพระผู้ไถ่บาปให้กับมนุษย์โลกด้วย พันธสัญญาใหม่, ซึ่งสิ่งนี้จะถูกเขียนบันทึกและประทับตราไว้บนเหล่าผู้ เชื่อผู้ซึ่งยอมรับพระคริสต์ด้วยความเชื่อซึ่งทั้งหลายนั้นจะได้รับพระพรจาก สวรรค์ที่พระเจ้าจะสามารถประทานให้ได้, ซึ่งสิ่งนี้จะเกิดขึ้นในชีวิตแห่ง จริยธรรมทั้งในชีวิตปัจจุบันและในอนาคต พระสัญญานี้ได้ถูกประทับตราโดยพระโลหิตของพระเยซูคริสต์… พระ สัญญาที่เกิดขึ้นนี้เป็นสิ่งพิเศษสุดสำหรับผู้คนจำนวนมาก ซึ่งเราจะต้อง พยายามที่จะกระทำให้คนเหล่านั้นได้รู้จักพระองค์และพูดว่า: ‘ข้าพเจ้า ยอมรับพระคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เพราะพระองค์ทรงประทานชีวิต ของพระองค์ให้กับข้าพระองค์ และช่วยให้ข้าพระองค์พ้นจากความตาย’” E.G.W. (Evangelism, cp. 8, pg. 276)