ดาวน์โหลดงานนำเสนอ
งานนำเสนอกำลังจะดาวน์โหลด โปรดรอ
1
เอกภาพในความเชื่อ Lesson 8 for November 24, 2018
2
พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์ การเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์
การแบ่งปันหลักคำสอนสำคัญๆ เป็นองค์ประกอบในความสามัคคี (กิจการ 2:42) เราอาจเชื่อในสิ่งที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่สำคัญ การแบ่งปันความเชื่อพื้นฐานที่ เหมือนกันสร้างความสามัคคีในหมู่ผู้เชื่อทั่วโลก คริสตจักรแอ๊ดเวนตีสเสนอหลักคำสอนหลายอย่างกับโบสถ์คริสต์อื่น ๆ แต่เราเชื่อใน คำสอนหลักๆ ที่ทำให้คริสตจักรแอ๊ดเวนตีสแตกต่าง พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์ การเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์ สถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ วันสะบาโต สภาพแห่งความตาย
3
พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์คืออะไร?
“แล้วข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งเหาะไปในท้องฟ้า เพื่อประกาศข่าวประเสริฐนิรันดร์แก่คนทั้งหลายที่อยู่บนแผ่นดินโลก แก่ทุกประชาชาติ ทุกเผ่า ทุกภาษา และทุกชนชาติ.” (Revelation 14:6) พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์คืออะไร? คือข่าวดีที่พระเยซูได้ทรงทำให้เราคืนดีกับพระเจ้าในความตาย ของพระองค์ นี้เรียกว่าการลบล้าง ด้วยวิธีนี้เราจะได้รับการอภัย และเป็นผู้ชอบธรรมฟรีๆ (โรม 3: 24-25) พระที่นั่งกรุณาบนหีบพันธสัญญาถูกวางไว้ ระหว่างพระเจ้าและพระบัญญัติ พระเยซูคือพระ ที่นั่งพระกรุณา การอภัยบาปแก่เรา (1 ยอห์น 2: 2; 4: 9-10; 2 เปโตร 2: 21-24) บรรดาผู้ที่ยอมรับพระเยซูคริสต์ได้รับการยกให้ เป็นหนึ่งเดียวในความเชื่อและพันธกิจเดียวกัน: เพื่อประกาศข่าวประเสริฐอันเป็นนิรันดร์
4
การเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์
“แต่เราเป็นพลเมืองแห่งสวรรค์ และเรารอคอยผู้ช่วยให้รอดจากสวรรค์คือพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า.” (Philippians 3:20) เราเชื่อว่าพระเยซูจะเสด็จกลับมาสู่โลกอย่างที่พระองค์ตรัสดังนี้: เสด็จมาจริง เช่นเดียวกับที่เสด็จขึ้นไป (Acts 1:11) นัยต์ตาทุกดวงจะได้เห็น(Mt.24:26-27; Rev. 1:7) ด้วยเสียงอันดัง (1Co. 15:52) คนตายจะเป็นขึ้นและคนเป็นจะเปลี่ยนแปลงใหม่ (1Ts. 4:13-18) เราไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไร แต่เราถูกเรียกให้รอพระองค์ การมาของพระองค์จะเกิดขึ้นได้ ทุกเวลา (Mt 24:36; 25: 1-13) การเสด็จมาครั้งที่สองรวมเราไว้ด้วยความหวัง ขณะที่เรารอคอยที่จะใช้ชีวิตนิรันดร์กับ พระเจ้าแห่งความรักและพระคุณ
5
สถานบริสุทธิ์ในสวรรค์
“[พระเยซู] เป็นผู้ปฏิบัติกิจในสถานศักดิ์สิทธิ์และในพลับพลาแท้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งไว้ ไม่ใช่มนุษย์ตั้ง.” (Hebrews 8:2) พระคัมภีร์เต็มไปด้วยข้ออ้างอิงถึงพระวิหารหรือสถาน บริสุทธิ์ซึ่งเป็นสถานที่ประทับของพระเจ้า (สดุดี 11: 4; 102: 19; วิวรณ์ 7:15; 15: 5; ฮีบรู 9:24) สถานบริสุทธิ์ในโลกและพิธีกรรม สามารถช่วยให้เรา เข้าใจถึงบทบาทของสถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ได้ จุดประสงค์คือการลบบาป พระเยซูทรงเป็นมหาปุโรหิตแห่งสถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ พระองค์ทรงอธิษฐานขอให้เรา ณ ที่นั่นหรือ? (ฮีบรู 7:25) วันแห่งการลบบาปเป็นแบบของการพิพากษาที่จะเกิดขึ้น ในสถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ก่อนการเสด็จมาครั้งที่สอง (ซึ่ง เริ่มขึ้นในปี ค.ศ ดู เลวีนิติ16; ดาเนียล 8:14) พันธกิจของพระคริสต์ในสถาน บริสุทธิ์ในสวรรค์ รวมเราไว้ใน การตระหนักรู้ถึงความจำเป็น ของเราในพระเมตตาและ พระคุณของพระเจ้า
6
“จงระลึกถึงวันสะบาโต ถือเป็นวันบริสุทธิ์.” (Exodus 20:8)
วันสะบาโต พระเจ้าทรงอวยพรและชำระวันสะบาโตในการสร้าง (ยอห์น 2: 3) เป็นเวลาพิเศษที่พระเจ้าจะทรงพบกับคนของพระองค์ (เลวีนิติ 23: 3) เป็นหมายสำคัญของคนของพระเจ้า (เอเสเคียล 20:20) วันสะบาโตในพระคัมภีร์เดิม พระเยซูทรงรักษาวันสะบาโตและทำการเยียวยารักษา (แอล 13: 10-17) อัครสาวกรักษาวันสะบาโต และประกาศแก่ยิวและคนต่างชาติในวันสะบาโต (กิจการ 13:44 16:13) วันสะบาโตในพระคัมภีร์ใหม่ เตือนเราให้ระลึกถึงอิสรภาพจากบาป (เฉลยธรรมฯ 5:15) เรายอมรับพระเจ้าในฐานะเจ้าของชีวิตและเวลา (อพยพ 20: 8-11) รวมเราไว้ในการหยุดพักฝ่ายจิตวิญญาณกับพระคริสต์ (อิสยาห์ 58:13-14) วันสะบาโตในปัจจุบัน “จงระลึกถึงวันสะบาโต ถือเป็นวันบริสุทธิ์.” (Exodus 20:8)
7
สภาพของความตาย “เมื่อสิ่งที่เสื่อมสลายได้นี้สวมด้วยสิ่งที่เสื่อมสลายไม่ได้และสภาพที่ต้องตายนี้สวมด้วยสภาพที่ไม่ตาย เมื่อนั้นพระวจนะที่เขียนไว้จะสำเร็จว่า ‘ความตายก็ถูกกลืนเข้าในชัยชนะแล้ว.’” (1 Corinthians 15:54) เราจะไม่มีชีวิตอมตะจนกว่าความตายจะถูกทำลาย ไม่มีจิต วิญญาณที่เป็น "อมตะ" ที่มีชีวิตอยู่หลังจากที่เราตาย ความเป็นอมตะมีได้ในพระเจ้าเท่านั้น (1ทิโมธี 6: 15-16) พระองค์จะทรงโปรดประทานแก่เราในการเสด็จมาครั้งที่สอง (1 โครินธ์ 15: 50-55; 1เธสโลนิกา 4: 13-18) ในขณะเดียวกันเรานอนหลับตั้งแต่เราตายไป จนถึงวันที่เราตื่นขึ้นด้วยเสียงของพระเยซู (มัทธิว 9:5-6, 10; สดุดี 146: 4; 115: 17; ยอห์น 11: ; ยอห์น 5:28) ความเข้าใจของเราเกี่ยวกับสภาพของความตาย ช่วยให้เราตระหนักถึงข้อจำกัดและการพึ่งพาต่อ พระเจ้าในทุกลมหายใจ
8
"แม้ว่าเราจะมีการพันธกิจส่วนบุคคลและความรับผิดชอบต่อพระพักต์ พระเจ้า เราต้องไม่ทำตามการตัดสินใจของเราเอง โดยไม่คำนึงถึง ความคิดเห็นและความรู้สึกของพี่น้องของเรา โดยการทำเช่นนั้น จะ นำไปสู่ความวุ่นวายในโบสถ์ หน้าที่ของผู้รับใช้คือการเคารพในการ ตัดสินของพี่น้อง แต่ความสัมพันธ์ระหว่างต่อกันและกัน และกับหลัก คำสอนที่พวกเขาสอนจะต้องถูกนำไปตรวจสอบกับพระบัญญัติและคำ พยาน ถ้าจิตใจที่สอนได้ก็จะไม่มีความแตกแยกกันในหมู่พวกเรา บาง คนมีแนวโน้มที่สับสนและหลุดออกไปจากหลักคำสอนที่สำคัญใน ความเชื่อ; แต่พระเจ้าทรงทำให้ผู้รับใช้เป็นหนึ่งในหลักคำสอนและจิต วิญญาณ" E.G.W. (Testimonies to Ministers and Gospel Workers, cp. 3, p. 30)
งานนำเสนอที่คล้ายกัน
