หลักการเขียนโปรแกรมเบื้องต้น

จุดประสงค์เชิงพฤติกรรม สามารถอธิบายขั้นตอนการเขียนโปรแกรมได้ เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างการโปรแกรมเชิงโครงสร้างและการโปรแกรมเชิงวัตถุได้ บอกเทคนิคการออกแบบโปรแกรมเชิงโครงสร้างได้ เห็นความสำคัญของอัลกอริทึมที่นำมาใช้เพื่อการออกแบบโปรแกรม สามารถบอกคุณสมบัติและประสิทธิภาพของอัลกอริทึมได้

ขั้นตอนการเขียนโปรแกรม การวิเคราะห์ปัญหา การออกแบบโปรแกรม การเขียนโปรแกรม การทดสอบโปรแกรม การจัดทำเอกสาร การวิเคราะห์ปัญหา ส่วนข้อมูลนำเข้า ส่วนการประมวลผล ส่วนผลลัพธ์ การออกแบบโปรแกรม การเขียนโปรแกรม การทดสอบโปรแกรม การจัดทำเอกสารประกอบโปรแกรม

รูปแบบการเขียนโปรแกรม การเขียนโปรแกรมเชิงโครงสร้าง คำสั่งเป็นลำดับขั้นตอน (Sequence) มีทางเลือกในการตัดสินใจทางใดทางหนึ่ง (Decision) มีชุดคำสั่งเพื่อการทำซ้ำ (Repetition)

การโปรแกรมแบบบนลงล่าง Top-Down Programming

การเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ Class Object Method Properties

จุดประสงค์ของการออกแบบโปรแกรม เพื่อสร้างโปรแกรมให้มีคุณภาพและทำนายได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับโปรแกรม เพื่อสร้างโปรแกรมที่ง่ายต่อการปรับปรุงและแก้ไข เพื่อให้ขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรมมีระบบระเบียบยิ่งขึ้น เพื่อให้การพัฒนาระบบมีความรวดเร็วและประหยัดต้นทุน

อัลกอริทึม ขั้นตอนวิธีที่จะอธิบายว่างานนั้นทำอย่างไร ประกอบด้วยกระบวนการทำงานเป็นลำดับขั้นตอนที่ชัดเจน รับประกันว่าเมื่อทำตามการออกแบบแล้วจะต้องได้ผลลัพธุ์ถูกต้อง ขั้นตอนการทำงานอาจแตกต่างกันได้ แต่ได้ผลลัพธ์เดียวกัน

คุณสมบัติของอัลกอริทึม เป็นกระบวนการที่สร้างขึ้นจากกฎเกณฑ์ กฎเกณฑ์ที่สร้างอัลกอริทึมต้องไม่คลุมเครือ การประมวลผลต้องเป็นลำดับขั้นตอน กระบวนการต้องให้ผลลัพธ์ตามที่กำหนดในปัญหา อัลกอริทึมต้องมีจุดสิ้นสุด

ประสิทธิภาพของอัลกอริทึม ใช้เวลาในการดำเนินการน้อยที่สุด ใช้หน่วยความจำน้อยที่สุด มีความยืดหยุ่น ใช้เวลาในการพัฒนาน้อยที่สุด ง่ายต่อการทำความเข้าใจ

ซูโดโค้ด การนำอัลกอริทึมมานำเสนอในรูปแบบซูโดโค้ด ซูโดโค้ด ยังไม่ใช่โปรแกรมจริง เขียนด้วยภาษาอังกฤษ ใช้สื่อสารกับโปรแกรมเมอร์

วิธีการเขียนซูโดโค้ด ถ้อยคำหรือคำสั่ง ให้เขียนด้วยภาษาอังกฤษอย่างง่าย ในหนึ่งบรรทัดให้เขียนประโยคคำสั่งเพียงประโยคเดียว ควรใช้ย่อหน้าให้เป็นประโยชน์ เพื่อแยกคำเฉพาะ การจัดโครงสร้างที่เป็นสัดส่วน แต่ละประโยคคำสั่ง เขียนลำดับจากบนลงล่าง มีทางเข้าออกทางเดียว กลุ่มของประโยคคำสั่งต่าง ๆ อาจรวมกันในรูปแบบของโมดูล

ตัวอย่างซูโดโค้ด

รูปแบบการเขียนซูโดโค้ด การกำหนดค่าและการคำนวณ NAME = Expression Name = ชื่อตัวแปรที่ใช้เก็บค่า Expression = ค่าของข้อมูล Salary = 10000 Overtime = 2500 Tax = 125 Income = salary + overtime - tax

รูปแบบการเขียนซูโดโค้ด การอ่านและรับข้อมูล READ variable_1,variable_n INPUT variable_1,variable_n GET variable_1,variable_n READ คือการอ่านค่าที่มีอยู่แล้วมาเก็บในตัวแปร INPUT คือ การรับค่าข้อมูลผ่านแป้นพิมพ์ GET คือ การรับค่าข้อมูลผ่านแป้นพิมพ์

ตัวอย่างการอ่านและรับข้อมูล INPUT a,b,c Answer = a+b+c GET current_date Expire_date = current_date + 120 OPEN student_file READ id, name, address, Gender

รูปแบบการเขียนซูโดโค้ด การแสดงผลข้อมูล PRINT variable_1,variable_n PROMPT variable_1,variable_n WRITE variable_1,variable_n PRINT คือการพิมพ์ค่าข้อมูลหรือข้อความ WRITE คือ การบันทึกข้อมูลลงแฟ้มข้อมูล

ตัวอย่างการอ่านและรับข้อมูล การแสดงผลข้อมูล PROMPT “Enter 3 value ==>” INPUT value1, value2, value3 Sum value1 + value2 + value3 PRINT sum OPEN student_file INPUT id, name, address, sex WRITE id, name, address, sex

รูปแบบการเขียนซูโดโค้ด การกำหนดเงื่อนไข IF <condition> THEN activity1 ELSE activity 2 ENDIF

ตัวอย่างการกำหนดเงื่อนไข IF sex =“M” THEN male = male +1 ELSE female = female +1 ENDIF

รูปแบบการเขียนซูโดโค้ด การทำงานเป็นรอบ (Loop) WHILE <condition> activity 1 activity 2 activity 3 ENDWHILE

ตัวอย่างการทำงานเป็นรอบ การทำงานเป็นรอบ (Loop) WHILE num<=20 PRINT num num=num+1 ENDWHILE PROMT “STOP RUN”

รูปแบบการเขียนซูโดโค้ด การทำงานเป็นรอบ (Loop) ด้วยคำสั่ง FOR FOR i=1 to n activity1 activity2 activity3 NEXT

ตัวอย่างการทำงานด้วยคำสั่ง FOR การทำงานเป็นรอบ (Loop) ด้วยคำสั่ง FOR FOR i=1 to 10 PRINT “Good Morning…” NEXT