เทเรซา ไม่หลีกหนีจากสิ่งที่งดงาม ตามที่เป็นจริงของการ มีฐานะในสังคม เทเรซา ไม่หลีกหนีจากสิ่งที่งดงาม ตามที่เป็นจริงของการ มีฐานะในสังคม
แต่เธอก็เข้าใจอย่างลึกซึ้ง ถึงการเป็นตัวของเธอได้อย่างกลมกลืน ซึ่งส่งผลให้คำภาวนากับชีวิตของเธอ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน คำภาวนา และศีลศักดิ์สิทธิ์ ได้กลับเป็นพลังกระตุ้นในการแพร่ธรรม ในการสอนคำสอน และในการทำความดีให้แก่บรรดาผู้ที่ยากจน
คุณพ่อ เฟเดริโก เบเดสกี วิญญาณรักษ์ ได้นำพากระแสเรียกของเธอให้ได้บรรลุถึงกระแสเรียกแห่งการเป็นผู้รับเจิม แบบซาเลเซียน
วันหนึ่ง ที่อยู่ในคณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์ ที่ถนนมาร์เกรา เธอได้ยินเสียงหนึ่งจากส่วนลึกภายในของเธอบอกว่า “ที่นี่เอง ที่ดิฉันต้องการเธอ”
ทางแห่งกระแสเรียกของเธอ ได้เป็นทางที่แคบและไม่มั่นคง เธอไม่ได้เดินในทางนี้ด้วย “รถเก๋ง” ญาติพี่น้องของเธอไม่อยากให้เธอเข้าในคณะที่จนและอุทิศตนเพื่อเด็กๆที่ยากจนที่สุดของสมัยนั้น ที่ซึ่งยังมีการถือฐานะทางสังคม และความร่ำรวย
บนทางแห่งกระแสเรียกของเธอ มีแต่หิมะ และน้ำแข็ง ซึ่งหมายถึง การทดลอง ความขัดแย้งและความทุกข์
วันที่ 24 พฤศจิกายน 1899 มารดาของเธอได้มรณะ
วันที่ 15 พฤศจิกายน 1900 เทเรซาได้เขียนถึงอิตาโลพี่ชายของเธอ ซึ่งได้มีครอบครัวของเขาแล้ว ว่าเธอได้ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วที่จะถวายตนเองแด่พระเจ้าในคณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์
ที่สุด ในห้องรับแขกที่ถนนมาร์เกรานี้เอง ความฝันได้กลับกลายเป็นความจริง ญาติพี่น้องของเธอ สัมผัสได้ว่าเธอมีความสุขมากเพียงใด
จนถึงเวลานั้น เทเรซาเป็นคุณหญิงที่มีฐานะ ในสังคมชั้นสูง จนถึงเวลานั้น เทเรซาเป็นคุณหญิงที่มีฐานะ ในสังคมชั้นสูง
ตั้งแต่นี้ต่อไป เธอเริ่มเสนอตนทำงานไม่ว่าจะเป็นงานใดๆก็ตาม เธอเลือกงานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง งานที่ต่ำต้อย และลำบากมากกว่า
ช่วงนวกภาพ เธอได้ถูกส่งไปอยู่ที่ บอสโก ปาร์ราซิโอ ซึ่งเป็นวิลลา อยู่ที่เนินเขาจานิโคโล โรม เป็นสถานที่เล็กๆ ไม่สะดวกและยากจนที่สุด ขาดแม้กระทั่งสิ่งที่จำเป็นจริงๆ
พระเยซูคริสตเจ้า ซึ่งเป็นบุตรพระเจ้า ทรงถ่อมพระองค์ จนกระทั่งรับสภาพ ดุจทาส และสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน เป็นการดลใจให้เธอเลือกและตัดสินใจและปั้นแต่งเธอ ในส่วนลึกของภายใน