ลักษณะนิสัยของสุนทรภู่ ในสุภาษิตสอนหญิง
ลักษณะนิสัยของสุนทรภู่ ๑ สุนทรภู่มีนิสัยที่เจ้าชู้ ชอบผู้หญิงหลายคน สุนทรภู่จึงแต่งให้ผู้หญิงรู้จักรักนวลสงวน ตัว รักเดียวใจเดียว เช่น ๏ ยังมีพวกหนึ่งนั้นขยันยิ่ง เป็นผู้หญิงสองใจไม่กำหนด เที่ยวยักย้ายร่ายชมภิรมย์รส ใครมาจดโผจับรับตะกาง จะรักไหนก็ไม่รักสมัครมั่น เล่นประชันเชิงลองทั้งสองข้าง ชู้ต่อชู้รู้เรื่องเคืองระคาง ก็ขัดขวางหึงสาจะฆ่าฟัน เพราะนารีมิได้ตรงจำนงหมาย ทำให้ชายเคืองแค้นแสนกระสัน เหมือนพวกนางโมราวิลาวัณย์ ยื่นพระขรรค์ผัวให้กับไอ้โจร โอ้ใจนางอย่างนี้ก็มีมั่ง จนลือดังข่าวก้องดังกลองโขน เพราะนิสัยใจขนิษฐ์เล่นปลิดโยน จนมาโดนกันกระดากไม่อยากเชย ต่างคนต่างก็เชือนออกเบือนเบื่อ ต้องเป็นเรือขึ้นคานอยู่เฉยเฉย อันผัวดีที่จะได้อย่าหมายเลย ด้วยมากเชยหลายชู้เขารู้กล
๒ สุนทรภู่มีความคิดที่ค่อนข้างทันสมัยและเห็นความสำคัญของเศรษฐกิจการเรือน ที่อยู่ในมือผู้หญิง เช่น "มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์ จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน“
๔ อุปนิสัยสำคัญอีกประการหนึ่งของสุนทรภู่คือ มีความอหังการ์และ มั่นใจในความสามารถของตนเป็นอย่างสูง เช่น อย่างหม่อมฉันอันที่ดีและชั่ว ถึงลับตัวแต่ก็ชื่อเขาลือฉาว เป็นอาลักษณ์นักเลงทำเพลงยาว เขมรลาวลือเลื่องถึงเมืองนคร
๕ สุนทรภู่มีนิสัยชอบให้คนมาดูแลปรนนิบัติ จึงได้แต่งสุภาษิตสอนหญิง ให้ผู้หญิงรู้จักปรนนิบัติดูแลสามีให้ดี เช่น ถ้าผัวทำราชการพระผ่านเกล้า เคยเข้าเฝ้าสู่วังนรังศรี ทั้งล่วมปัดจัดแจงแต่งให้ดี หมากบุหรี่หาใส่ให้ไปกิน อุตส่าห์ทำบำเรอเสนอสนอง ตามทำนองมิ่งมิตรเป็นนิจสิน ปรนนิบัติภัสดาอย่าราคิน จึงจะภิญโญยศปรากฏไป
๖ สุนทรภู่มีนิสัยชอบแต่งกลอนสุภาษิตเพื่อสอนหญิงสอนการเลือกคู่ครอง หรือ เลือกสามี สุนทรภู่กล่าวถึงธรรมดาโลกว่า หญิงชายรักกันเป็นเรื่อง ธรรมดาแต่ท่านสอนมิให้หญิงแสดงออกถึงความรักต่อชายอย่างเปิดเผย ต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวเหมือนอย่าง “จามรีรักขน” ดังคำกลอนว่า อันที่จริงหญิงชายย่อมหมายรัก มิใช่จักตัดทางที่สร้างสม แม้นจักรักรักไว้ในอารมณ์ อย่ารักชมนอกหน้าเป็นราคี ดังพฤกษาต้องวายุพัดโบก เขยื้อนโยกก็แต่กิ่งไม่ทิ้งที่ จงยับยั้งช่างใจเสียให้ดี เหมือนจามรีรู้จักรักษากาย