วิชา สรีรวิทยาของพืช (1202 320) (Plant Physiology) วันที่ 8 มิถุนายน 2552
การลำเลียงน้ำในต้นพืช เส้นทางลำเลียงน้ำต่อเนื่องกันอย่างไม่ขาดสาย น้ำจากดินถูกดูดเข้าสู่รากขนอ่อน น้ำถูกลำเลียงจากรากเข้าสู่ลำต้น = -0.3 Mpa = -0.6 MPa จากลำต้นเช้าสู่ใบ จากใบออกสู่บรรยากาศ = -0.8 Mpa = - 95 MPa
การดูดน้ำของราก - รากขนอ่อนหรือปลายราก เป็นบริเวณที่ทำหน้าที่ดูดน้ำ - รากขนอ่อนหรือปลายราก เป็นบริเวณที่ทำหน้าที่ดูดน้ำ รากที่มีอายุมากดูดน้ำได้น้อย
การดูดน้ำจากดินเข้าสู่ราก เซลล์เอพิเดอร์มิสของรากขนอ่อน เนื้อเยื่อคอร์เทกซ์ของราก เส้นทางการเคลื่อนของน้ำเข้าสู่เนื้อเยื่อคอร์เทกซ์มี 2 เส้นทาง คือ อะโป พลาสต์(apoplast) และซิมพลาสต์(symplast) เมื่อน้ำเคลื่อนที่มาถึงชั้นเอนโดเดอมิสที่ล้อมรอบท่อลำเลียงของราก ซึงมีแถบแคสแพเรียน (casparion) ผนังเซลล์ด้านรัศมีนี้ไม่ยอมให้น้ำผ่าน น้ำจึงต้องเคลื่อนที่ผ่านพลาสมาเมมเบรน และไซโทพลาสซึมของเซลล์ เอนโดเดอร์มิส
ที่มา : http://www. cic-caracas ที่มา : http://www.cic-caracas.org/departments/science/images/08sym_apoplast.gif
การดูดน้ำจากดินเข้าสู่ราก ดังนั้น เอนโดเดอมิสจึงเป็นชั้นเซลล์ที่ควบคุมการเคลื่อนที่ของน้ำจากดินเข้าสู่ท่อลำเลียงของรากโดยวิธีออสโมซิส และพลาสมาเมมเบรนของเอนโดเดอมิสยังเป็นด่านที่คัดเลือกอิออนที่เข้าสู่ท่อลำเลียงของรากด้วย
แรงผลักที่ทำให้เกิดการลำเลียงน้ำจากดินเข้าสู่ท่อลำเลียงของราก โดยใน สภาพที่พืชคายน้ำน้อย “คือ ความแตกต่างระหว่าง ของท่อลำเลียง (ค่าเป็นลบมากเพราะการสะสม อิออน) กับเนื้อเยื่อคอร์เทกซ์” ส่วนใน สภาพการคายน้ำมาก “คือ ความแตกต่างของ ตั้งแต่ใบ ลำต้น และราก เนื่องจากการคายน้ำ”