1 ลองคิดทบทวนถึง “การได้รับ” ครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตของคุณ ซึ่งคุณจดจำได้มาจนถึงทุกวันนี้ว่า คุณได้ “รับอะไร”? คุณได้รับจากใคร? เมื่อใด? ยังจำความรู้สึกครั้งที่คุณได้รับไหม? คุณมีความรู้สึกอย่างไร? คุณจำได้ไหมว่าขณะที่คนเขา “ให้สิ่งนั้น” แก่คุณเขาพูดว่าอย่างไร? สีหน้าแววตาของผู้ให้เป็นอย่างไร?
2 คุณเคย “ให้” ครั้งสำคัญที่สุด แก่ผู้อื่น หรือไม่ (พ่อแม่พี่น้อง หรือคนอื่น)? เมื่อคุณตัดสินใจ “ให้” สิ่งนั้นแก่ผู้อื่น คุณรู้สึกอย่างไร? (ขอให้พูดจากใจจริงๆ) และคุณได้พูดอะไรกับผู้รับบ้างไหม? เขามีสีหน้าแววตาอย่างไรขณะที่เขาได้รับ?
3 จากประสบการณ์ตรงของคุณที่มีในข้อ 1 และข้อ 2 คุณลองคิดใคร่ครวญลึกๆ ดูว่า “การรับและการให้นั้นเกี่ยวข้องกับการพัฒนาตนเองอย่างไรบ้าง”
4 ลองครุ่นคิดทบทวนประสบการณ์ที่คุณได้เคยประสานครั้งสำคัญที่สุด (หรือมีความหมายที่สุด) มาหนึ่งเรื่อง คุณได้ประสานงานเรื่องอะไร? สถานการณ์ขณะนั้นเป็นอย่างไร? มีใครได้ทำอะไรกันบ้าง? คุณคิดว่าครั้งนั้นคุณประสานได้ดีหรือไม่? ถ้าคุณคิดว่าทำได้ดี (หรือดีมาก) อะไรคือปัจจัยที่สำคัญๆ ในการประสานงาน? คุณได้ทำอะไรครั้งนั้น?
5 ทีนี้ลองทบทวนความจำดูสิว่า คุณเคยประสานงานแล้วทำได้ไม่ดี ไม่เป็นที่น่าพอใจหรือล้มเหลวบ้างไหม? สถานการณ์ช่วงนั้นมันเป็นอย่างไร? ทำไมการประสานงานจึงไม่ได้ผลเท่าที่ควร? คุณมีจุดอ่อนตรงไหนบ้าง? (ลองคิดให้ละเอียด)
6 จากประสบการณ์ที่ได้ทั้งข้อ 4 และข้อ 5 ถ้าคุณจะต้องประสานครั้งสำคัญในวันพรุ่งนี้และต้องทำอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด คุณจะต้องปรับปรุงด้านใดบ้าง? และมีวิธีการอะไรที่แนบเนียนให้ได้ผลที่สุด?
7 คุณเคยมีประสบการณ์การทำงานของศูนย์ประสานงานใดบ้างไหม? (นึกถึงรูปธรรมจริงๆ เช่น ประชารัฐ ศูนย์ประสานงานองค์กรเอกชน ฯลฯ) ศูนย์นั้นทำอย่างไร? เป็นศูนย์เฉพาะกิจหรือถาวร?
8 ศูนย์ประสานงานนั้นมีจุดแข็งจุดอ่อนอะไรบ้าง? ลองมองให้ลึกๆ อย่าติดที่ผิวเปลือกของมัน
9 ถ้าจะทำให้ศูนย์ประสานงานขับเคลื่อนยุทธศาสตร์สำคัญๆ ในจังหวัด ท่านคิดว่าตัวของท่านเอง และคณะทำงานในศูนย์ควรใส่ใจเรื่องอะไรเป็นพิเศษ?