เอกภาพในความเชื่อ Lesson 8 for November 24, 2018

พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์ การเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์ การแบ่งปันหลักคำสอนสำคัญๆ เป็นองค์ประกอบในความสามัคคี (กิจการ 2:42) เราอาจเชื่อในสิ่งที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่สำคัญ การแบ่งปันความเชื่อพื้นฐานที่ เหมือนกันสร้างความสามัคคีในหมู่ผู้เชื่อทั่วโลก คริสตจักรแอ๊ดเวนตีสเสนอหลักคำสอนหลายอย่างกับโบสถ์คริสต์อื่น ๆ แต่เราเชื่อใน คำสอนหลักๆ ที่ทำให้คริสตจักรแอ๊ดเวนตีสแตกต่าง พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์ การเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์ สถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ วันสะบาโต สภาพแห่งความตาย

พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์คืออะไร? “แล้ว​ข้าพ​เจ้า​เห็น​ทูต​สวรรค์​อีก​องค์​หนึ่ง​เหาะ​ไป​ใน​ท้อง​ฟ้า เพื่อ​ประ​กาศ​ข่าว​ประ​เสริฐ​นิรันดร์​แก่​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​อยู่​บน​แผ่น​ดิน​โลก แก่​ทุก​ประ​ชา​ชาติ ทุก​เผ่า ทุก​ภาษา และ​ทุก​ชน​ชาติ.” (Revelation 14:6) พระกิตติคุณอันเป็นนิรันดร์คืออะไร? คือข่าวดีที่พระเยซูได้ทรงทำให้เราคืนดีกับพระเจ้าในความตาย ของพระองค์ นี้เรียกว่าการลบล้าง ด้วยวิธีนี้เราจะได้รับการอภัย และเป็นผู้ชอบธรรมฟรีๆ (โรม 3: 24-25) พระที่นั่งกรุณาบนหีบพันธสัญญาถูกวางไว้ ระหว่างพระเจ้าและพระบัญญัติ พระเยซูคือพระ ที่นั่งพระกรุณา การอภัยบาปแก่เรา (1 ยอห์น 2: 2; 4: 9-10; 2 เปโตร 2: 21-24) บรรดาผู้ที่ยอมรับพระเยซูคริสต์ได้รับการยกให้ เป็นหนึ่งเดียวในความเชื่อและพันธกิจเดียวกัน: เพื่อประกาศข่าวประเสริฐอันเป็นนิรันดร์

การเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์ “แต่​เรา​เป็น​พล​เมือง​แห่ง​สวรรค์ และ​เรา​รอ​คอย​ผู้​ช่วย​ให้​รอด​จาก​สวรรค์​คือ​พระ​เยซู​คริสต์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า.” (Philippians 3:20) เราเชื่อว่าพระเยซูจะเสด็จกลับมาสู่โลกอย่างที่พระองค์ตรัสดังนี้: เสด็จมาจริง เช่นเดียวกับที่เสด็จขึ้นไป (Acts 1:11) นัยต์ตาทุกดวงจะได้เห็น(Mt.24:26-27; Rev. 1:7) ด้วยเสียงอันดัง (1Co. 15:52) คนตายจะเป็นขึ้นและคนเป็นจะเปลี่ยนแปลงใหม่ (1Ts. 4:13-18) เราไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไร แต่เราถูกเรียกให้รอพระองค์ การมาของพระองค์จะเกิดขึ้นได้ ทุกเวลา (Mt 24:36; 25: 1-13) การเสด็จมาครั้งที่สองรวมเราไว้ด้วยความหวัง ขณะที่เรารอคอยที่จะใช้ชีวิตนิรันดร์กับ พระเจ้าแห่งความรักและพระคุณ

สถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ “[พระเยซู] เป็น​ผู้​ปฏิ​บัติ​กิจ​ใน​สถาน​ศักดิ์​สิทธิ์​และ​ใน​พลับ​พลา​แท้​ที่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​ตั้ง​ไว้ ไม่​ใช่​มนุษย์​ตั้ง.” (Hebrews 8:2) พระคัมภีร์เต็มไปด้วยข้ออ้างอิงถึงพระวิหารหรือสถาน บริสุทธิ์ซึ่งเป็นสถานที่ประทับของพระเจ้า (สดุดี 11: 4; 102: 19; วิวรณ์ 7:15; 15: 5; ฮีบรู 9:24) สถานบริสุทธิ์ในโลกและพิธีกรรม สามารถช่วยให้เรา เข้าใจถึงบทบาทของสถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ได้ จุดประสงค์คือการลบบาป พระเยซูทรงเป็นมหาปุโรหิตแห่งสถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ พระองค์ทรงอธิษฐานขอให้เรา ณ ที่นั่นหรือ? (ฮีบรู 7:25) วันแห่งการลบบาปเป็นแบบของการพิพากษาที่จะเกิดขึ้น ในสถานบริสุทธิ์ในสวรรค์ก่อนการเสด็จมาครั้งที่สอง (ซึ่ง เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1844 ดู เลวีนิติ16; ดาเนียล 8:14) พันธกิจของพระคริสต์ในสถาน บริสุทธิ์ในสวรรค์ รวมเราไว้ใน การตระหนักรู้ถึงความจำเป็น ของเราในพระเมตตาและ พระคุณของพระเจ้า

“จง​ระลึก​ถึง​วัน​สะ​บา​โต ถือ​เป็น​วัน​บริ​สุทธิ์.” (Exodus 20:8) วันสะบาโต พระเจ้าทรงอวยพรและชำระวันสะบาโตในการสร้าง (ยอห์น 2: 3) เป็นเวลาพิเศษที่พระเจ้าจะทรงพบกับคนของพระองค์ (เลวีนิติ 23: 3) เป็นหมายสำคัญของคนของพระเจ้า (เอเสเคียล 20:20) วันสะบาโตในพระคัมภีร์เดิม พระเยซูทรงรักษาวันสะบาโตและทำการเยียวยารักษา (แอล 13: 10-17) อัครสาวกรักษาวันสะบาโต และประกาศแก่ยิวและคนต่างชาติในวันสะบาโต (กิจการ 13:44 16:13) วันสะบาโตในพระคัมภีร์ใหม่ เตือนเราให้ระลึกถึงอิสรภาพจากบาป (เฉลยธรรมฯ 5:15) เรายอมรับพระเจ้าในฐานะเจ้าของชีวิตและเวลา (อพยพ 20: 8-11) รวมเราไว้ในการหยุดพักฝ่ายจิตวิญญาณกับพระคริสต์ (อิสยาห์ 58:13-14) วันสะบาโตในปัจจุบัน “จง​ระลึก​ถึง​วัน​สะ​บา​โต ถือ​เป็น​วัน​บริ​สุทธิ์.” (Exodus 20:8)

สภาพของความตาย “เมื่อ​สิ่ง​ที่​เสื่อม​สลาย​ได้​นี้​สวม​ด้วย​สิ่ง​ที่​เสื่อม​สลาย​ไม่​ได้​และ​สภาพ​ที่​ต้อง​ตาย​นี้​สวม​ด้วย​สภาพ​ที่​ไม่​ตาย เมื่อ​นั้น​พระ​วจนะ​ที่​เขียน​ไว้​จะ​สำเร็จว่า ‘ความ​ตาย​ก็​ถูก​กลืน​เข้า​ใน​ชัย​ชนะ​แล้ว.’” (1 Corinthians 15:54) เราจะไม่มีชีวิตอมตะจนกว่าความตายจะถูกทำลาย ไม่มีจิต วิญญาณที่เป็น "อมตะ" ที่มีชีวิตอยู่หลังจากที่เราตาย ความเป็นอมตะมีได้ในพระเจ้าเท่านั้น (1ทิโมธี 6: 15-16) พระองค์จะทรงโปรดประทานแก่เราในการเสด็จมาครั้งที่สอง (1 โครินธ์ 15: 50-55; 1เธสโลนิกา 4: 13-18) ในขณะเดียวกันเรานอนหลับตั้งแต่เราตายไป จนถึงวันที่เราตื่นขึ้นด้วยเสียงของพระเยซู (มัทธิว 9:5-6, 10; สดุดี 146: 4; 115: 17; ยอห์น 11: 11- 15; ยอห์น 5:28) ความเข้าใจของเราเกี่ยวกับสภาพของความตาย ช่วยให้เราตระหนักถึงข้อจำกัดและการพึ่งพาต่อ พระเจ้าในทุกลมหายใจ

"แม้ว่าเราจะมีการพันธกิจส่วนบุคคลและความรับผิดชอบต่อพระพักต์ พระเจ้า เราต้องไม่ทำตามการตัดสินใจของเราเอง โดยไม่คำนึงถึง ความคิดเห็นและความรู้สึกของพี่น้องของเรา โดยการทำเช่นนั้น จะ นำไปสู่ความวุ่นวายในโบสถ์ หน้าที่ของผู้รับใช้คือการเคารพในการ ตัดสินของพี่น้อง แต่ความสัมพันธ์ระหว่างต่อกันและกัน และกับหลัก คำสอนที่พวกเขาสอนจะต้องถูกนำไปตรวจสอบกับพระบัญญัติและคำ พยาน ถ้าจิตใจที่สอนได้ก็จะไม่มีความแตกแยกกันในหมู่พวกเรา บาง คนมีแนวโน้มที่สับสนและหลุดออกไปจากหลักคำสอนที่สำคัญใน ความเชื่อ; แต่พระเจ้าทรงทำให้ผู้รับใช้เป็นหนึ่งในหลักคำสอนและจิต วิญญาณ" E.G.W. (Testimonies to Ministers and Gospel Workers, cp. 3, p. 30)