บทที่ 6 ตัวแปรอาร์เรย์ (Array of Variable)

Slides:



Advertisements
งานนำเสนอที่คล้ายกัน
Arrays.
Advertisements

สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
โดยอาจารย์ศิริพร ศักดิ์บุญญารัตน์ ครูชำนาญการ โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์
ตัวแปรชุด การเขียนโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์ 1
ข้อมูลชนิดอาร์เรย์ Array (บทที่ 5)
BC322 ครั้งที่ 10 ตัวแปรชุด (Array)
BC322 ครั้งที่ 13 Array 2 มิติ BC322 Computer Programming-Array Processing.
ข้อมูลชนิดโครงสร้าง (Structure Data)
ตัวแปรชุด (Array) Chapter Introduction to Programming
Principles of Programming
Principles of Programming
ตัวแปรชนิดโครงสร้าง (Structure)
หลักการโปรแกรม 1 Lecture 3: ตัวแปร, นิพจน์คณิตศาสตร์, การคำนวณทางคณิตศาสตร์,การดำเนินการกับสายอักขระ.
ทบทวน อาร์เรย์ (Array)
Array.
การควบคุมทิศทางการทำงาน
Structure.
LAB # 4.
ARRAY.
Week 6 ประกาศค่าตัวแปร.
คำสั่งเพื่อการกำหนดเงื่อนไข
รับและแสดงผลข้อมูล.
ตัวชี้ P O I N T E R Created By Tasanawan Soonklang
อาเรย์ (Array).
ปฏิบัติการครั้งที่ 9 ฟังก์ชัน.
คำสั่งควบคุมการทำงาน
ตัวแปรชุด.
การรับข้อมูลเบื้องต้นโดยใช้ฟังก์ชั่น scanf
การประกาศตัวแปร “ตัวแปร” คือสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อใช้เก็บค่าต่างๆและอ้างอิงใช้งานภายในโปรแกรม ตามที่เรากำหนดขึ้น การสร้างตัวแปรขึ้นมาเราเรียกว่า.
Arrays.
Arrays.
ตัวแปรแบบโครงสร้าง.
Kairoek Choeychuen M.Eng (Electrical), KMUTT
C Programming Lecture no. 6: Function.
Programming With C Data Input & Output.
ข้อมูลชนิดอาร์เรย์ ประเภทของข้อมูลที่ผ่านมาส่วนใหญ่ในตอนต้นๆจะเป็นข้อมูลเดี่ยว โดยตัวแปรหนึ่งตัวสามารถเก็บข้อมูลได้หนึ่งตัว ถ้าหากต้องการเก็บข้อมูลหลายตัวจะต้องประกาศตัวแปรหลายตัว.
บทที่ 11 การเขียนโปรแกรมภาษาซี
ข้อมูลพื้นฐานและตัวดำเนินการ
หน่วยที่ 1 พื้นฐานภาษา C
หน่วยที่ 14 การเขียนโปรแกรมย่อย
อาร์เรย์และข้อความสตริง
ตัวอย่างโปรแกรมคำนวณหาพื้นที่สี่เหลี่ยม
อาร์เรย์ (Array).
อาร์เรย์ (Array).
บทที่ 8 อาร์เรย์.
ตัวแปรกับชนิดของข้อมูล
ฟังก์ชัน ง30212 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาคอมพิวเตอร์ ศูนย์คอมพิวเตอร์
ฟังก์ชันรับข้อมูล ง30212 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาคอมพิวเตอร์
แถวลำดับ (array) ง40202 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาคอมพิวเตอร์
ง30212 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาคอมพิวเตอร์ โรงเรียนปลวกแดงพิทยาคม
ตัวดำเนินการในภาษาซี
ปฏิบัติการครั้งที่ 10 pointer. หน่วยความจำ หน่วยความจำนั้นเสมือนเป็นช่องว่างไว้เก็บ ของที่มีหมายเลขประจำติดไว้ที่แต่ละช่อง เพื่อใช้ในการระบุตำแหน่งของช่องได้
บทที่ 5 ฟังก์ชันกับอาร์เรย์ Function & Array
C language W.lilakiatsakun.
การรับและพิมพ์ข้อมูลเบื้องต้น
Week 2 Variables.
การประมวลผลสายอักขระ
1 Special Operators Special Operators ตัวดำเนินการพิเศษ Increment and decrement operators Conditional Operator.
คำสั่งเกี่ยวกับการรับ และแสดงผล
ตัวแปร Array แบบ 1 มิติ การเขียนโปรแกรมแบบวนซ้ำ
ตัวแปรและชนิดของข้อมูล (Variables & Data Types)
บทที่ 7 เงื่อนไขในภาษาซี
บทที่ 11 การจัดการข้อมูลสตริง
การเขียนโปรแกรม (ภาษาซี)
L/O/G/O อาร์เรย์ และฟังก์ชั่นจัดการ สตริง. วัตถุประสงค์ เข้าใจหลักการของอาร์เรย์ และประยุกต์ใช้ งานได้ เปรียบเทียบความแตกต่างของอาเรย์แบบต่าง.
บทที่ 6 ตัวแปรชุดและ สตริง รายวิชา ง การเขียนโปรแกรมเชิง วัตถุ Reading: ใบความรู้ บทที่ 6.
Programming assignments ชื่องาน (subject) : program เขียนด้วยภาษา C หรือ C++ มีทั้งหมด 7 ข้อ กำหนดส่ง 29 กรกฎาคม 2554.
Computer Programming Asst. Prof. Dr. Choopan Rattanapoka
บทที่ 11 พอยเตอร์ C Programming C-Programming. จันทร์ดารา Surin Campus : มีอะไรบ้างในบทนี้  ตัวแปรพอยเตอร์ (Pointer) เป็นตัว แปรที่แปลกและแตกต่างไปจากตัว.
ฟังก์ชันในภาษา C. ฟังก์ชัน (Functions) 2 การออกแบบโปรแกรมในภาษาซี จะอยู่บนพื้นฐานของการออกแบบ โมดูล (Module Design) โดยการแบ่ง โปรแกรมออกเป็นงานย่อย ๆ.
ใบสำเนางานนำเสนอ:

บทที่ 6 ตัวแปรอาร์เรย์ (Array of Variable) ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ

ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ (Array of Variable) การประกาศตัวแปรแบบอาร์เรย์ ชนิดตัวแปร ชื่อตัวแปร[จำนวนสมาชิก] การกำหนดค่าตัวแปรอาร์เรย์ int data[5]={5, 3, 7, 1, 6}; float a[ ]={1.3, 2.6, 10}; char p[5]={‘a’, ‘b’, ‘d’, ‘e’, ‘t’}; int b[ ]={-20, 10, 5, 6, 4}; int M[ ]={9, 0, 7}; <--> int M[3]={9, 0, 7};

ตัวอย่างเปรียบเทียบการใช้ตัวแปรทั่วไป กับตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ ตัวอย่างเปรียบเทียบการใช้ตัวแปรทั่วไป กับตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ #include <stdio.h> void main(void) { int a0, a1, a2; printf("\nPlease enter data a0"); scanf("%d", &a0); printf("\nPlease enter data a1"); scanf("%d", &a1); printf("\nPlease enter data a2"); scanf("%d", &a2); printf("a0 = %d\n", a0); printf("a0 = %d\n", a1); printf("a0 = %d\n", a2); } /* ตัวอย่าง การใช้ตัวแปรทั่วไป */ a0 a1 a2 1 2 a #include<stdio.h> void main(void) { int a[3], b, i; for(b=0;b<3; b++) { printf("\nPlease enter data a[%d]",b); scanf("%d", &a[b]); } for(i=0; i<3; i++) printf("a[%d] = %d\n", i, a[i]); /* ตัวอย่าง การใช้ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ */ a0 a1 a2

คำถามสนุกๆ คำต่อไปนี้คำใดสามารถนำมาสร้างเป็นตัวแปร array ได้ รายชื่อ ขั้นบันได คอมพิวเตอร์ ถ้วยรางวัล เกรด จำนวนขวดน้ำ ห้องพักในโรงแรม หลอดไฟในห้องเรียน รายชื่อ เช่น Somkeit เป็นตัวอักษร 7 ตัว char char char S o m k e i t char char char char Char name[7]=‘Somkeit’;

โปรแกรมหาผลรวมของตัวเลขจำนวนเต็ม data0 data1 data2 data3 data4 #include <stdio.h> void main(void) { int data[5], sum; printf(“Enter data 0: ”); scanf(“%d”, &data[0]); printf(“Enter data 1: ”); scanf(“%d”, &data[1]); printf(“Enter data 2: ”); scanf(“%d”, &data[2]); printf(“Enter data 3: ”); scanf(“%d”, &data[3]); printf(“Enter data 4: ”); scanf(“%d”, &data[4]); sum = data[0]+data[1]+data[2]+data[3]+data[4]; printf(“Summation is %d”, sum); } 1 2 3 4 data

โปรแกรมบวกเมทริกซ์ { int A[5], B[5], C[5], y; clrscr( ); #include <stdio.h> void main(void) { int A[5], B[5], C[5], y; clrscr( ); printf(“Matrix A\n”); for(y=0; y<5; y++) { printf(“Please enter value:”); scanf(“%d”, &A[y]); } printf(“Matrix B\n”); scanf(“%d”, &B[y]); } /* C = A+B */ printf(“Calculating matrix\n”); for(y=0; y<5; y++) C[y] = A[y] + B[y]; printf(“ C = A + B\n”); printf(“%d %d %d\n”, C[y], A[y], B[y]); A B C 1 1 1 2 2 2 3 3 3 4 4 4

โปรแกรมคำนวณหาค่าเฉลี่ย #include <conio.h> #include <stdio.h> void main(void) { int value[5], a, sum=0; float average; clrscr(); for(a=0; a<5; a++) printf(“Input value[%d] : ”,a); scanf(“%d”, &value[a]); } sum = sum + value[a]; average = sum/5.0; printf(“Summation : %d\n”, sum); printf(“Average : %.2f”, average); โปรแกรมคำนวณหาค่าเฉลี่ย

โปรแกรมเรียงตัวเลข จากมากไปหาน้อย #include <stdio.h> #include <conio.h> void main(void) { int data[3]={70, 50, 35};int m, t, tmp; clrscr(); printf(“Before sort\n”); for(m=0; m<3; m++) printf(“%3d”,data[m]); printf(“\nBegins sort data”); { for(t=m+1; t<3; t++) { if(data[m] > data[t]) { tmp = data[m]; data[m] = data[t]; data[t] = tmp; } } } printf(“After sorted data\n”); printf(“%3d\n”, data[m]); }

ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ (Array of Variable) อาร์เรย์ 2 มิติ ลักษณะคล้ายกับเมทริกซ์ 2 มิติ มีรูปแบบดังนี้ การกำหนดตัวแปรแบบอาร์เรย์ 2 มิติ ชนิดตัวแปร ชื่อตัวแปร[จำนวนสมาชิก][จำนวนสมาชิก] การกำหนดค่าให้ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ int data[3][2] = {{1,2}, {6,7}, {9, 10}}; int data[ ][ ] = {{1,2}, {6,7}, {9, 10}};

โปรแกรมบวกเมตริกซ์ขนาด 2 x 2 #include <conio.h> #include <stdio.h> void main(void) { int a[2][2], b[2][2], c[2][2], m, n; clrscr(); printf(“Input metrix A\n”); for(m=0; m<2; m++) { for(n=0; n<2; n++) { printf(“a[%d][%d] : “, m, n); scanf(“%d”, &a[m][n]); } โปรแกรมบวกเมตริกซ์ขนาด 2 x 2

printf(“Input metrix B\n”); for(m=0; m<2; m++) { for(n=0; n<2; n++) { printf(“b[%d][%d] : “, m, n); scanf(“%d”, &b[m][n]); } { for(n=0; n<2; n++) c[m][n] = a[m][n] + b[m][n];

printf(“%3d”, c[m][n]); printf(“\n”); } printf(“\nResult : \n”); for(m=0; m<2; m++) { for(n=0; n<2; n++) printf(“%3d”, c[m][n]); printf(“\n”); }

ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ (Array of Variable) การกำหนดตัวแปรแบบอาร์เรย์ 3 มิติ ชนิดตัวแปร ชื่อตัวแปร[จำนวนสมาชิก][จำนวนสมาชิก][จำนวนสมาชิก];

ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ (Array of Variable) การกำหนดค่าให้ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ int data[2][3][2] = {{{1,1},{2,2},{3,3}},{{4,4},{5,5},{6,6}}}; ในกรณีที่ไม่ต้องใส่ขนาดของมิติ int data[ ][ ] = {{{1,1},{2,2},{3,3}},{{4,4},{5,5},{6,6},{7,7}}}; int data[2][3][1] = {{{1},{2},{3}},{{4},{5},{6}}};

ตัวอย่างที่ 6.7 โปรแกรมบวกเมตริกซ์ขนาด 2x2 จำนวน 3 เมตริกซ์ #include <conio.h> #include <stdio.h> void main(void) { int data[3][2][2], c[2][2], m, n,k; clrscr(); for(m=0;m<2;m++) { for(n=0;n<2;n++) c[m][n]=0; }

for(k=0;k<3;k++) { printf(“Input metrix no. = %d\n”,k+1); for(m=0; m<2; m++) { for(n=0; n<2; n++) { printf(“data[%d][%d][%d] : “,k, m, n); scanf(“%d”, &data[k][m][n]); }

c[m][n] = data[k][m][n] + c[m][n]; } } printf(“\nResult : \n”); for(k=0;k<3;k++) { for(m=0; m<2; m++) { for(n=0; n<2; n++) c[m][n] = data[k][m][n] + c[m][n]; } } printf(“\nResult : \n”); for(m=0; m<2; m++) { for(n=0; n<2; n++) printf(“%3d”, c[m][n]); printf(“\n”); } /* for */ } /* main */