อัครทูตเปาโลในกรุงโรม Lesson 1 for October 7, 2017

ไตรมาสนี้เราจะศึกษา พระธรรมโรม ไตรมาสนี้เราจะศึกษา พระธรรมโรม. สิ่งแรก คือมันเป็นการดีที่จะ รู้จักเปาโล— ผู้เขียน—เกี่ยวพัน กับคริสเตียนผู้ที่อาศัย ในเมืองที่สำคัญที่สุด ในเวลานั้น. เปาโลและกรุงโรม. จดหมายของเปาโลถึงชาวโรมัน. ปรารถนาของเปาโลที่จะเยือนกรุงโรม เปาโลในกรุงโรม. คริสตจักรในกรุงโรม. ถูกเรียกให้เป็นธรรมิกชน ผู้เชื่อในกรุงโรม. ขอบคุณจดหมายของเปาโล, เราจะได้เรียนรู้ว่าผู้เชื่อใน กรุงโรมมีชีวิตและประพฤติ อย่างไร

จดหมายของเปาโลถึงกรุงโรม “ขณะ​นี้​ข้าพ​เจ้า​จะ​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​เยรู​ซาเล็ม เพื่อ​ช่วย​เหลือ​ธรร​มิก​ชน เพราะ​ว่า​บรร​ดา​คริสต​จักร​ใน​แคว้น​มา​ซิ​โด​เนีย​และ​แคว้น​อา​คา​ยา ยินดี​ที่​จะ​เรี่ย​ไร​เงิน​ส่ง​ไป​ให้​แก่​ธรร​มิก​ชน​ที่​ยาก​จน​ใน​กรุง​เยรู​ซา​เล็ม.” (Romans 15:25-26) เปาโลนำเงินถวายนั้นไปกรุงเยรูซาเล็มหลังจาก การเดินทางครั้งที่สามของท่าน. คำแนะนำนั้นในจดหมายของเปาโลถึงกรุงโรมซึ่ง ได้ขึ้นในช่วงเดือนแรกของปี ค.ศ. 58 ระหว่างการ พำนักของท่านในเมืองโครินธ์. ทำไมเปาโลถึงได้รับการดลใจให้เขียนจดหมาย ฉบับนี้? เปาโลได้ยินข่าวเกี่ยวกับการละทิ้งความเชื่อของ ชาวกาลาเทียผู้ได้รับความรอดโดยการประพฤติ, ดังนั้นท่านจึงเขียนอย่างรุนแรงในจดหมาย. ท่านยังต้องการที่จะเตือนชาวโรมันเพื่อว่าพวกเขา อาจหลีกเลี่ยงความผิดพลาดนั้น.

ปรารถนาของเปาที่จะไปกรุงโรม “เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ไป​ประ​เทศ​สเปน ข้าพ​เจ้า​จะ​แวะ​มา​หา​พวก​ท่าน เพราะ​ข้าพ​เจ้า​หวัง​ว่า​จะ​ได้​พบ​ท่าน​ขณะ​ที่​ไป​ตาม​ทาง​นั้น และ​เมื่อ​อิ่ม​ใจ​อยู่​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​บ้าง​แล้ว หวัง​ว่า​ท่าน​จะ​ช่วย​จัด​ส่ง​ให้​ข้าพ​เจ้า​เดิน​ทาง​ต่อ​ไป.” (Romans 15:24) ตามพระธรรมโรม 15, ทำไมเปาโลไม่สามารถไปกรุงโรมได้ทันที? ท่านต้องการที่จะประกาศข่าวประเสริฐในที่ยังไม่มีคริสตจักรอยู่ (v. 20-22). ท่านต้องนำเงินถวายบางส่วนจากมาซิโดเนียและอาคายาไปยังกรุงเยรูซาเล็ม (v. 15:25-28). SPAIN ROME CORINTH JERUSALEM จากนั้นเปาโลมีแผนที่จะไปสเปนและเยี่ยมกรุง โรมในการเดินทางของท่าน (v. 28). ท่านหวังว่าท่านสามารถเป็นพระพรสำหรับชาว โรมัน, และท่านคาดว่าพวกเขาจะช่วยท่านกับ งานในสเปน (v. 24). ในวิธีนี้ชาวโรมันอาจเป็น พระพรให้กับผู้อื่นได้ด้วย.

เปาโลในกรุงโรม “ใน​คืน​วัน​นั้น องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​มา​ยืน​อยู่​ข้าง​เปา​โล​ตรัส​ว่า ‘เจ้า​จง​มี​ใจ​กล้า เพราะ​ว่า​เจ้า​เป็น​พยาน​ให้​เรา​ใน​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม​อย่าง​ไร เจ้า​จะ​ต้อง​เป็น​พยาน​ใน​กรุง​โรม​อย่าง​นั้น.’” (Acts 23:11) เปาโลมาถึงกรุงโรมหลังเยี่ยมกรุงเยรูซาเล็ม, แต่ไม่ใช่ แผนที่ท่านวางไว้ก่อนหน้า. ท่านถูกจับขณะเยี่ยมพระวิหาร. ท่านถูกกล่าวหาว่านำ คนต่างชาติเข้ามาในพระวิหาร. เปาโลถูกย้ายไปเมืองซีซารียาและอยู่ที่นั้นอย่างปลอดภัยเป็น เวลาสองปี. จากนั้นท่านถูกย้ายไปกรุงโรมเพราะท่านอุทธรณ์ ถึงซีซาร์ พี่น้องบางคนต้อนรับอย่างอบอุ่นแก่ท่านในกรุงโรม. ท่านถูกคุ้ม กันตัวในบ้านเช่าเป็นเวลาสองปีก่อนที่จะถูกตัดสินและปล่อย เป็นอิสระ. ที่นั่นท่านสามารถเทศนาอย่างเสรีแก่ชาวยิวและคนต่างชาติ (Acts 28:11-31).

“ช่วงการพักแรมที่เมืองโครินธ์, เปาโลมีเวลาที่จะมองเห็น พื้นที่การทำงานใหม่และกว้างขึ้น. การเดินทางของท่านไป ยังกรุงโรมทำให้ได้ความคิด. ได้เห็นความเชื่อของคริส เตียนสถาปนาอย่างเข้มแข็งที่ศูนย์กลางของโลกที่เป็นที่ รู้จักกันดี เป็นความหวังและแผนการที่น่าชื่นชมยินดีของ ท่าน. คริสตจักรได้สถาปนาแล้วในกรุงโรม, และอัครทูตได้ ปรารถนาที่จะร่วมกับผู้เชื่อที่นั่นในการสร้างงานในอิตาลี และประเทศอื่นๆ. เพื่อจัดเตรียมหนทางในการทำงาน ท่ามกลางพี่น้องทั้งหลาย, หลายต่อหลายคนยังเป็นคน แปลกหน้าสำหรับท่าน, ท่านส่งจดหมายถึงพวกเขา ประกาศเป้าหมายของการมาเยี่ยมกรุงโรมและมีความหวัง ในการสร้างมาตรฐานแห่งกางเขนในสเปน.” E.G.W. (The Acts of the Apostles, cp. 35, p. 373)

เรียกให้เป็นธรรมิกชน “เรียน ทุก​ท่าน​ที่​อยู่​ใน​กรุง​โรม​ผู้​ซึ่ง​พระ​เจ้า​ทรง​รัก และ​ทรง​เรียก​ให้​เป็น​ธรร​มิก​ชน ขอ​พระ​คุณ​และ​สันติ​สุข​ซึ่ง​มา​จาก​พระ​เจ้า​พระ​บิดา​ของ​เรา​ทั้ง​หลาย และ​จาก​พระ​เยซู​คริสต์​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จง​ดำ​รง​อยู่​กับ​พวก​ท่าน​เถิด .” (Romans 1:7) การทักทายเหล่านี้ถูกเขียนถึงผู้เชื่อในกรุงโรม, แต่ก็ ประยุกต์ถึงเราด้วย. เปาโลกล่าวว่าเราคือ: ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงรัก พระเจ้าทรงรักคนที่ตอบสนองต่อความรักของพระองค์เป็นพิเศษ ทรงเรียกให้เป็นธรรมิกชน เราถูกแยกจากโลกและอุทิศตัวแก่พระเจ้าเพราะเรายอมรับพระคริสต์และเราได้บัพติศมาแล้ว. พระเจ้ารักทุกคนและเลือกทุกคนให้ได้รับความรับ. อย่างไรก็ตาม, แค่คนที่ยอมรับความรอดจึงจะ ได้รับ (Ephesians 1:4; Hebrews 2:9; 2 Peter 3:9).

ผู้เชื่อในกรุงโรม เปาโลยกย่องความเชื่อของชาวโรมันและสิ่งอื่นๆ: “พี่​น้อง​ทั้ง​หลาย ข้าพ​เจ้า​เชื่อ​แน่​ว่า​ท่าน​บริ​บูรณ์​ด้วย​ความ​ดี และ​พร้อม​ด้วย​ความ​รู้​ทุก​อย่าง สา​มารถ​จะ​เตือน​สติ​กัน​และ​กัน​ได้.” (Romans 15:14) เราไม่รู้ว่าคริสตจักรในกรุงโรมถูกสร้างขึ้นอย่างไร, แต่เรารู้ว่าเป็นคริสตจักรที่เข้มแข็ง. เปาโลบอกพวกเขาว่า “เพราะ​ว่า​ ความ​เชื่อ​ของ​ท่าน​เลื่อง​ลือ​ไป​ทั่ว​โลก” (Romans 1:8) เปาโลยกย่องความเชื่อของชาวโรมันและสิ่งอื่นๆ: พวกเขาบริบูรณ์ด้วยความดี การดำเนินชีวิตของพวกเขาเป็นพยานให้กับความรักของพระเจ้า พวกเขาพร้อมด้วยความรู้ พวกเขาตั้งรากฐานบนพระคัมภีร์. พวกเขาสามารถเตือนสติซื่งกันและกัน พวกเขาสามารถหนุนใจกันและได้รับการหนุนใจจากผู้อื่น.

E.G.W. (Testimonies to Ministers and Gospel Workers, cp. 2, p. 87) “พระเจ้าองค์นิรันดร์ทรงวาดเส้นแบ่งระหว่างธรรมิกชนและ คนบาป, ผู้ที่กลับใจและผู้ที่ไม่กลับใจ. สองกลุ่มไม่อาจผสม เข้าด้วยกัน, เหมือนสีของสายรุ้ง. พวกเขาแตกต่างกันเช่น กลางวัน และกลางคืน. บรรดาคนที่แสวงหาความชอบธรรม ของพระคริสต์จะได้อาศัยบนหัวข้อแห่งความรอดอันยิ่งใหญ่. พระคัมภีร์เป็นคลังที่ให้อาหารที่มีคุณค่าแก่จิตวิญญาณของ พวกเขา...ความบริสุทธิ์และความจริง, พระคุณและ ความชอบธรรม, ครอบครองความคิด. ตัวตนได้ตาย, และ พระคริสต์ทรงพระชนม์ในผู้รับใช้ของพระองค์.”