ดาวน์โหลดงานนำเสนอ
งานนำเสนอกำลังจะดาวน์โหลด โปรดรอ
1
การเดินทางประกาศรอบที่สอง
Lesson 9 for September 1, 2018
2
สาโมธรัส, เนอาบุรีและฟิลิปปี. Acts 16:11-40 ผู้เชื่อใหม่
มิชชันนารีสองทีม เธสะโลนิกาและเบโรอา. Acts 17:1-15 การศึกษาพระคัมภีร์ เดอร์บีและลิสตรา. Acts 16:1-5 ทิโมธีคนหนุ่ม เอเธนส์. Acts 17:16-34 สภาอาเรโอปากัส ฟรีเจีย, กาลาเทีย, มิเซียและโตรอัส. Acts 16:6-10 มาซิโดเนียเรียกร้อง Syria & Cilicia Derbe & Lystra Phrygia, Galatia, Mysia & Troas Corinth Athens Thessalonica & Berea Samothrace, Neapolis & Philippi โครินธ์. Acts 18:1-17 “จงกล่าวต่อไป อย่านิ่งเสีย”
3
มิชชันนารีสองทีม “เมื่อผ่านไประยะหนึ่ง เปาโลจึงพูดกับบารนาบัสว่า ‘ไปกันเถอะ กลับไปเยี่ยมพี่น้องในทุกเมืองที่เราประกาศพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า ดูว่าเขาทั้งหลายเป็นอย่างไรกันบ้าง.’” (Acts 15:36) เปาโลและบารนาบัสได้ตัดสินใจไปเยี่ยมโบสถ์ที่ พวกเขาได้สร้างขึ้นในการเดินทางครั้งแรกของ พวกเขา บารนาบัสอยากจะพาลูกพี่ลูกน้องยอห์น มาระโกไปกับพวกเขาอีก (โคโลสี 4:10) เปาโลไม่ต้องการให้ยอห์น มาระโกมีโอกาสครั้งที่ สองเพราะเขายอมแพ้ ในระหว่างการเดินทางครั้ง ก่อน บารนาบัสและยอห์นไปที่ไซปรัส เปาโลและ สิลาสไปที่เอเชีย ต่อมาเปาโลได้ชื่นชมผลงานของยอห์น มาระโก ว่า "เพราะเขาเป็นประโยชน์ต่อข้าพเจ้าในพันธ กิจ" (Phil 1:24; 2Tim 4:11)
4
ทิโมธีคนหนุ่ม “เปาโลต้องการพาทิโมธีไปด้วยจึงให้เข้าสุหนัตเพราะเห็นแก่พวกยิวที่อยู่ในเมืองเหล่านั้น เพราะพวกเขาทุกคนรู้ว่าบิดาของเขาเป็นชาวกรีก.” (Acts 16:3) เปาโลได้พบทิโมธีในเมืองลิสตรา เขาเป็นชายหนุ่มที่ได้รับ การสอนพระคัมภีร์โดยแม่ของเขาชื่อยูนีสและยายของเขา ชื่อโลอิส (2 ทิโมธี 1: 5) เปาโลจึงตัดสินใจพาทิโมธีร่วมการเดินทางกับท่าน ในขณะ ที่เขาเป็นคนที่ถวายตัวและมีความสามารถ. ทิโมธีไม่เข้าสุหนัตเพราะบิดาของท่านเป็นชาวกรีก สภาในกรุงเยรูซาเล็มได้ตกลงกันว่าการเข้าสุหนัตไม่ควรถูก กำหนดไว้ ทำไมเปาโลจึงเข้าสุหนัต? เปาโลรักคนยิวดังนั้น ท่านทำเพื่อช่วยพวกเขาให้ยอมรับข้อความ ที่ทิโมธีกำลังเทศนาได้ง่ายขึ้น
5
ชาวมาซิโดเนียเรียกร้อง
“ในเวลากลางคืน เปาโลได้รับนิมิตเห็นชาวมาซิโดเนียคนหนึ่งยืนอ้อนวอนว่า ‘ขอมาช่วยเราในแคว้นมาซิโดเนียด้วย.’” (Acts 16:9) แผนเดิมของเปาโลคือที่จะไปเยี่ยมโบสถ์ที่ท่านสร้าง แต่พระวิญญาณบริสุทธิ์มีแผนการอื่น ๆ พระวิญญาณบริสุทธิ์นำพวกเขาไปยังมิเซียแทนและ กันไม่ให้พวกเขาไปที่บิธีเนียพระองค์ทรงพาพวกเขา ไปที่ท่าเรือเดินทะเลโตรอัสและบอกพวกเขาว่าจะ ไปที่ไหนต่อไป. พวกเขาเข้าสู่ยุโรป ดังนั้นพระกิตติคุณจึงถูก ประกาศขึ้นในพื้นที่ใหม่. นี่คือตัวอย่างของวิธีการที่เราต้องปฏิบัติตาม คำแนะนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์แม้ว่าจะขัดกับ แผนการหรือความคิดของเรา.
6
ผู้เชื่อใหม่ “แล้วพาท่านทั้งสองออกมากล่าวว่า ‘ข้าแต่ท่าน ข้าพเจ้าต้องทำอย่างไรจึงจะได้รับความรอด?’ เปาโลกับสิลาสจึงกล่าวว่า ‘จงวางใจในพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วท่านและครอบครัวจะได้รับความรอด.’” (Acts 16:30-31) เปาโลมองหาสถานที่ที่ชาวยิวชุมนุมกันที่เมืองฟีลิป ปี ไม่มีโบสถ์ใดและเขาก็ได้พบผู้หญิงบางคนที่ริม แม่น้ำ. ลิเดียจากเมืองธิยาทิราเป็นหนึ่งในผู้หญิงเหล่านั้น เธอกลายเป็นผู้ศรัทธาแรกในยุโรป แต่ไม่นานก็เกิดปัญหาขึ้น เปาโลขับผีออกจาก เด็กผู้หญิงหมอดู เจ้านายของเธอโกรธและ พาเปาโลกับสิลาสมาหาเจ้าหน้าที่. พวกเขาถูกจับและขัง แต่พวกเขากำลังร้องเพลง อยู่ในคุก พยานที่สัตย์ซื่อของเขาได้สัมผัสกับ จิตสำนึกของนายคุก.
7
การศึกษาพระคัมภีร์ “ยิวในเมืองนี้มีใจยอมรับมากกว่ายิวในเมืองเธสะโลนิกา เพราะพวกเขารับพระวจนะด้วยความอยากรู้และค้นดูพระคัมภีร์ทุกวัน หวังจะรู้ว่าข้อความเหล่านั้นจริงดังที่กล่าวหรือไม่.” (Acts 17:11) เมืองเธสะโลนิกาเป็นเมืองหลวงของมาซิโดเนีย เปาโลเข้าร่วมธรรมศาลา เพื่อสั่งสอนชาวยิวเกี่ยวกับความตายและการคืนพระชนม์ของพระเยซู. มีชาวยิวเพียงไม่กี่คนที่เชื่อ คนอื่น ๆ เริ่มก่อจลาจลต่อต้าน เปาโลและ บรรดาผู้เชื่อใหม่โดยการไล่คนที่ไม่ดีให้ออกจากตลาด. ชาวยิวได้รับข้อความในเมืองเบโรอามากขึ้น พวกเขาเชื่อความจริงหลังจาก ได้ศึกษาพระคัมภีร์อย่างถี่ถ้วนแล้ว. การตอบสนองทาง อารมณ์อยู่ได้ระยะสั้น และตื้นๆ ถ้าพวกเขา ไม่ได้ถูกติดตามด้วย การศึกษาส่วนตัวจาก พระคัมภีร์.
8
สภาอาเรโอปากัส “พวกเขาจึงนำเปาโลไปยังสภาอาเรโอปากัสแล้วถามว่า ‘เราขอทราบได้หรือไม่ว่าคำสอนใหม่ที่ท่านกล่าวนั้นเป็นอย่างไร?’” (Acts 17:19) เปาโลใช้วิธีการใหม่ในการสั่งสอนพระกิตติคุณในกรุงเอเธนส์. คนส่วนใหญ่ในเอเธนส์เป็นคนต่างชาติ ดังนั้นท่านจึงไม่สามารถใช้พระ คัมภีร์เป็นรากฐานในข่าวสารของท่านได้. เขาใช้โลกธรรมชาติและปรัชญาเพื่อให้พวกเขาสามารถเข้าใจข่าว ประเสริฐ. พวกเขาไม่เชื่อว่าพระเจ้าดูแลเรื่องที่เกิดขึ้นบน โลก ดังนั้นข่าวสารของเปาโลจึงเป็นเรื่องพิเศษ สำหรับพวกเขา. คนส่วนใหญ่เยาะเย้ยข้อความของเปาโล แต่ บางคนเช่น ดิโอนิสิอัสและดามาริสได้เชื่อถือ.
9
“จงกล่าวต่อไป อย่านิ่งเสีย”
“เพราะว่าเราอยู่กับเจ้าและจะไม่มีใครต่อสู้ทำร้ายเจ้า เพราะว่ามีคนจำนวนมากในนครนี้ที่เป็นประชากรของเรา.” (Acts 18:10) เปาโลได้พบปริสสิลลาและอาควิลลาในเมืองโครินธ์ อยู่ และทำงานร่วมกับพวกเขาเพราะพวกเขาเป็นผู้เย็บเต็นท์. แต่เปาโลถูกพวกยิวปฏิเสธ ฉะนั้นท่านจึงหยุดสั่งสอนเขา ทั้งหลาย ท่านสะบัดเสื้อผ้าของท่านและเริ่มเทศนากับคน ต่างชาติเท่านั้น. สถานการณ์เช่นนี้ทำให้ท่านท้อใจ เขาจึงตัดสินใจออกจากเมืองโครินธ์และ เดินทางต่อไป อย่างไรก็ตาม พระเจ้ามีแผนการอื่นอีกครั้ง เปาโลอยู่เมือง โครินธ์เป็นเวลาห้าปีครึ่ง นั่นคือการเข้าพักที่ยาวนานที่สุด ของท่าน. มีกี่คนที่รอฟังเกี่ยวกับพระเจ้าในเมืองของคุณ? จงกล่าว ต่อไปและอย่านิ่งเสีย.
10
“บรรดาข่าวสารของพระเจ้าในเมืองใหญ่ ไม่ควรท้อแท้เกี่ยวกับความชั่ว ร้าย ความอยุติธรรมความเลวทรามที่พวกเขาถูกเรียกให้เผชิญขณะที่ พยายามจะประกาศข่าวประเสริฐแห่งความรอด ... ขอให้บรรดาผู้มีส่วน ร่วมในพันธกิจช่วยจิตวิญญาณจำได้ว่า ในขณะที่ มีหลายคนที่ไม่สนใจ คำแนะนำของพระเจ้าในพระวจนะของพระองค์ โลกทั้งโลกจะไม่หันเห ไปจากความสว่างและความจริง จากคำเชิญของผู้พระผู้ช่วยให้รอด ที่ อดทนรออยู่ ในทุกเมืองเต็มไปด้วยความรุนแรงและอาชญากรรมมี หลายคนที่มีการสอนที่เหมาะสมอาจเรียนรู้ที่จะเป็นสาวกของพระเยซู ได้ หลายพันคนอาจได้รับความจริงที่ถูกบันทึกไว้และนำไปสู่การรับพระ เยซูคริสต์ในฐานะพระผู้ช่วยให้รอดส่วนตัว” “God’s messengers in the great cities are not to become discouraged over the wickedness, the injustice, the depravity, which they are called upon to face while endeavoring to proclaim the glad tidings of salvation… Let those engaged in soul-saving ministry remember that while there are many who will not heed the counsel of God in His word, the whole world will not turn from light and truth, from the invitations of a patient, forbearing Saviour. In every city, filled though it may be with violence and crime, there are many who with proper teaching may learn to become followers of Jesus. Thousands may thus be reached with saving truth and be led to receive Christ as a personal Saviour.” E.G.W. (Prophets and Kings, cp. 22, p. 277)
งานนำเสนอที่คล้ายกัน
