สุภาษิตคำกลอนโลกนิติ อย่าลักฉ้อตอแหลแชเข้าบ่อนอย่าสุกก่อนห่ามหาพากันวุ่นอย่าขืนแข่งเคียงคู่ผู้มีบุญอย่าหลู่คุณท่านที่มีคุณมา อย่าดื้อเสือกเดาสวดอวดรู้เห็นอย่าชั่วเช่นเชื่อผิดชาติมิจฉาอย่ากลัวนักมักถอยน้อยศักดาอย่ากล้านักมักพาชีวาปลง
กลบทสุภาษิต ตามเนื้อเรื่อง น่าจะแต่งในยุครัตนโกสินทร์ตอนต้น เพราะมีเอ่ยอ้างถึงสถานที่ในกรุงเทพฯ เช่น สำเพ็ง เป็นการแสดงให้เห็น ถึงวิถีชีวิตของคนไทยในยุคนั้น และพฤติกรรมของผู้ติดยาเสพติดในสมัยนั้น ซึ่งมีกัญชาและฝิ่นเป็นพื้น ซึ่งมีที่มาและความเป็นไป ไม่ผิดกับผู้ติดยาเสพติดในปัจจุบัน จึงนับว่ายังทันสมัยใช้ประโยชน์ได้ดี ถ้าจะรู้รู้สิ่งใดรู้ให้จริง อย่าทำโง่แกมหยิ่งนิ่งฟังสอน จะเกิดศรีปรีชาสถาพร ถึงจะจรจากสถานท่านคงชู ถ้าจะคมคมซ่อนใส่ฝักฝัง ถ้าจะเชื่อเชื่อฟังไว้สองหู ถ้าจะดูดูให้เห็นคงเป็นครู ถ้าจะซื่อซื่อสู้สนองคุณ ถ้าเป็นงูงูเห่าตลอดหาง อย่าเยี่ยงอย่างงูปลาพาสถุล ถ้าจะสุกสุกให้งามตามตระกูล ถ้าดิบบ้างข้างจะขุ่นระคายอาย
กลบทสุภาษิต ไม่ควรคิด ก็อย่าคิด เข้าต่อล้อ ไม่ควรข้อ ขอดเขา ด้วยโวหารไม่ควรเป็น ก็อย่าเป็น เหมือนเช่นพาลไม่ควรสมาน อย่าสมัคร สมาคมไม่ควรรอ ก็อย่าต่อ เข้าต้านตัดไม่ควรทัด ทานถ้อย อย่าทับถมไม่ควรชิด อย่าสนิท สนมชม ไม่ควรข่ม ก็อย่าข้อน ให้เคืองคำไม่ควรหาญ อย่าราน ให้ร้อนร้าว ไม่ควรกล่าว พึงระวัง อย่างพลั้งถลำไม่ควรเปิด ก็อย่าเชิด ชูเงื่อนงำไม่ควรทำ ตรองท่า พยุงจูง