“เรื่องของใครกันแน่” ในโลกนี้ เรื่องใหญ่ๆ มีเพียง 3 เรื่อง
เรื่องแรก คือ “เรื่องตัวเอง” เช่น วันนี้ จะไปทำงานไหม จะกินอะไรดี พอใจไหม จะแต่งงานดีไหม จะช่วยคนอื่นดีไหม สรุป- อะไรก็ช่าง ที่เราจัดการเองได้
เรื่องที่ 2 คือ “เรื่องคนอื่น” เช่น บังอรเอาแต่นอน ชีวิตครอบครัวสมชายมีปัญหา สมเกียรติท่าทางไม่ชอบเรา เราช่วยเขา แต่ไม่เห็นเขาขอบคุณเราเลย สรุป- อะไรก็ช่าง ที่คนอื่นเป็นผู้ควบคุม
เรื่องที่ 3 คือ “เรื่องของสวรรค์” เช่น จะเกิดแผ่นดินไหวไหม จะเกิดสงครามไหม จะเข้าถึงนิพพานไหม สรุป- อะไรก็ตาม ที่เหนืออำนาจควบคุมของมนุษย์ ถือเป็นเรื่องของสวรรค์
ปัญหาของมนุษย์ มาจาก ลืมทำ “เรื่องตัวเอง” ชอบยุ่ง “เรื่องคนอื่น” ปัญหาของมนุษย์ มาจาก ลืมทำ “เรื่องตัวเอง” ชอบยุ่ง “เรื่องคนอื่น” กังวล “เรื่องของสวรรค์”
ฉะนั้น หากต้องการผ่อนคลาย ง่ายนิดเดียว ฉะนั้น หากต้องการผ่อนคลาย ง่ายนิดเดียว จัดการ “เรื่องตัวเอง” อย่ายุ่ง “เรื่องคนอื่น” อย่ากังวล “เรื่องของสวรรค์”
แต่การ“รู้” เป็นเพียงปัญญาขั้นที่ 1 (สุตตะมายะปัญญา) ไม่ได้หมายความว่า ท่านจะ“ทำได้” ท่านต้องวิเคราะห์และเข้าใจให้ถ่องแท้ก่อนว่า (อาจต้องหัดนั่งสมาธิ) ที่จริงในโลกนี้ ก็มีเพียง 3 เรื่องนี้จริงๆ (จินตามายะปัญญา) คราวหน้า เมื่ออารมณ์บ่จอย รีบถามตัวเองว่า “นี่มันเรื่องใครกันแน่” และเมื่อท่านสงบลงได้ นั่นแหละ แสดงว่าท่าน“ทำได้” (ภาวนามายะปัญญา) ksd @ the edge of awaken horizon, 03 Nov 2008