เสภาขุนช้างขุนแผนตอนขุนช้างถวายฎีกา คำประพันธ์ข้อใดแสดงสภาพบ้านเมืองสมัยนั้นได้ชัดเจน ฝีพายรายเล่มมาเต็มลำ เรือประจำแหนแห่เซ็งแซ่มา หมื่นวิเศษรับคำแล้วอำลา รีบมาบ้านขุนช้างหาช้าไม่ เห็นประตูรั้วบ้านบานเปิดกว้างผู้คนนอนสล้างไม่ตื่นสิ้น แม่อย่าเจรจาให้ช้าที จวนแจ้งแสงศรีจะรีบไป

2.จะกล่าวถึงพระองค์ผู้ทรงเดช เสด็จคืนนิเวศน์พอจวนค่ำ 2. มีคำกล่าวว่า “เสภาขุนช้างขุนแผน สะท้อนให้เห็นสภาพชีวิตของคนชั้นสามัญได้ดี” ข้อใดสนับสนุนคำกล่าวข้างต้นชัดเจนที่สุด 1.จงเร่งกลับไปคิดกับบิดา ฟ้องหากราบทูลพระทรงธรรม์ 2.จะกล่าวถึงพระองค์ผู้ทรงเดช เสด็จคืนนิเวศน์พอจวนค่ำ 3.ลงพระราชอาญาตามว่าไว้ พระจึงให้ตั้งกฤษฎีกา 4.ไม่คิดว่าจะเป็นเห็นว่าแก่ ยังสาระแนหลบลี้หนีไปไหน

3. ข้อใดสนับสนุนคำประพันธ์ที่กำหนดให้ “อ้ายหมื่นไวยทำใจอหังการ์ ตกว่าบ้านเมืองไม่มีนาย” 1.จมื่นศรีเอาตัวมันมาพลัน ทั้งวันทองขุนแผนอ้ายหมื่นไวย 2.นี่มึงหนีมันมาฤาว่าไร ฤาว่าใครไปรับเอามึงมา 3.อกเอาขวานผ่าอย่าปรานี อย่าให้มีโลหิตติดดินกู 4.พระหมื่นไวยก็พามารดาไป พอรุ่งแจ้งแสงใสก็ถึงเรือน

จำจะตัดรากใหญ่ให้หล่นพรู ให้ลูกดอกดกอยู่แต่กิ่งเดียว” “มันเกิดเหตุครั้งนี้ก็เพราะหญิงจึงหึงหวงช่วงชิงยุ่งยิ่งอยู่ จำจะตัดรากใหญ่ให้หล่นพรู ให้ลูกดอกดกอยู่แต่กิ่งเดียว” 4. คำประพันธ์ข้างต้นให้แนวคิดเกี่ยวกับเรื่องใด 1. เพราะความรักทำให้เกิดการหึงหวง 2. หญิงงามทำให้เกิดปัญหาด้วยมีชายหลายคน 3. ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นใดๆ 4. พระเจ้าแผ่นดินมีอำนาจตัดสินคดีความ

สามก๊ก 2. ความกตัญญูรู้คุณคน 3. ความรู้ทำให้เกิดปัญญา ข้อความนี้แสดงแนวคิดตรงกับข้อใด “ธรรมดาเกิดมาเป็นชายให้รู้จักที่หนักที่เบา ถ้าผู้ใดมิได้รู้จักที่หนักเบา คนทั้งปวงก็จะล่วงละเมิดติเตียนว่าผู้นั้นหาสติปัญญาไม่” 1. ความทุกข์หนักเบาเป็นธรรมดาโลก 2. ความกตัญญูรู้คุณคน 3. ความรู้ทำให้เกิดปัญญา 4. ความพอเพียงในชีวิต

6. ข้อใดแสดงให้เห็นกลยุทธ์ทางการศึกสงคราม 1. อ้วนเสี้ยวอ่านแจ้งแล้วมิได้ตอบประการใดแกล้งทำเป็นทุกข์ 2. เห็นทหารโจโฉจะไปตั้งสกัดอยู่ปากทาง จึงพาทหารทั้งปวงหนีขึ้นไปอยู่บนเขา 3. แต่งทหารไปรบล่อ ถ้ากวนอูไล่ออกมานอกเมืองแล้วจึงให้ทหารซึ่งซุ่มอยู่ทั้งสองข้างล้อมไว้ 4. กวนอูนั้นป้องกันลูกเกาทัณฑ์ไว้เป็นสามารถ จะกลับเข้าเมืองก็ไม่ได้ จะหลีกไปข้างทางซ้ายขวาทหารก็หนุนหนากันเข้ามา

สามัคคีเภทคำฉันท์ 7. ข้อใดเป็นผลที่เกิดจากคำพูดของวัสสการพราหมณ์ที่ว่า “จะถูกผิดกระไรอยู่ มนุษย์ผู้กระทำนา และคู่โคก็จูงมา ประเทียบไถมิใช่หรือ” 1. ภินพัทธสามัค คิยพรรคพระราชา 2. ขึ้นฝั่งลุเวสา ลิบุเรศสะดวกดาย 3. ตระบัดวัสสการมา สถานราชเรียนพลัน 4. ก็พ้อและต่อพิษ ทุรทิฐิมานจน

มล้างแหตุพิเฉทสาย สมัครสนธิสโมสร” 8. ข้อใดเป็นข้อสรุปของคำประพันธ์ต่อไปนี้ “เหมาะแก่การจะเสกสรร ปวัตน์วัญจโนบาย มล้างแหตุพิเฉทสาย สมัครสนธิสโมสร” 1. กุมารอื่นก็สงสัย มิเชื่อในพระวาจา 2. ธ แกล้งเชิญกุมารฉัน สนิทหนึ่งพระองค์ไป 3. จะแน่มิแน่เหลือ พิเคราะห์เชื่อเพราะยากยล 4. ณ ที่บมีคน ธก็ควรขยายความ

ฟั่นเฝือเชื่อในดนัยตน ฤวิเคราะหเสาะสน สืบจะหมองมล เพราะหมายใด” “แตกร้าวกร้าวร้ายก็ป้ายปาม ลุวรบิดรลาม ทีละน้อยตาม เหตุผล ฟั่นเฝือเชื่อในดนัยตน ฤวิเคราะหเสาะสน สืบจะหมองมล เพราะหมายใด” 9. คำประพันธ์นี้ให้แง่คิดตรงกับสำนวนในข้อใด 1. ขิงก็ราข่าก็แรง 2. กระต่ายตื่นตูม 3. พกหินดีกว่าพกนุ่น 4. เกลือจิ้มเกลือ

10. กาพย์เห่เรือสะท้อนภาพชีวิตคนไทยตรงกับข้อใด 1. แสนยานุภาพทหารทางเรือที่เข้มแข็ง 2. ประเพณีและวัฒนธรรมไทยที่เกี่ยวกับน้ำ 3. การคมนาคมทางน้ำเป็นเส้นทางที่สำคัญ 4. คนไทยมักผ่อนคลายอารมณ์ด้วยการเห่เรือ

11.คำประพันธ์ข้อใดมีคำที่ใช้ในความหมายต่างไปจากปัจจุบัน 1. กรีธาหมู่นาเวศ จากนคเรศโดยสาชล 2. เหิมหื่นชื่นกระมล ยลมัจฉาสารพันมี 3. สนธยาจะใกล้ค่ำ คำนึงหน้าเจ้าตาตรู 4. ดนตรีมี่อึงอล ก้องกาหลพลแห่โหม

12. ข้อใดแสดงคุณค่าทางวัฒนธรรม 1. เพล็ดดอกออกแกมกัน ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร 2. คิดคะนึงถึงนงราม ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง 3. นึกน้องกรองมาลัย วางให้พี่ข้างที่นอน 4. เต็งแต้วแก้วกาหลง บานบุษบงส่งกลิ่นอาย

14. คำประพันธ์ข้อใดแสดงให้เห็นขนบนิราศ 1.เหมือนพี่ที่จากมา ครวญหาเจ้าเศร้าเสียดาย 2.ล่วงสามยามปลายแล้ว จนไก่แก้วแว่วขันขาน 3.ไก่ฟ้ามาตัวเดียว เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา 4.เพรางายวายเสพรส แสนกำสรดอดโอชา

4. มนุษย์ที่อยู่ในท้องแม่มีฝูงตืดแลเอือนคอยไชชอนตามตัว ไตรภูมิพระร่วง 15. ข้อใดเป็นความหมายที่ถูกต้องที่สุดของเรื่องไตรภูมิพระร่วง ตอน มนุสสภูมิ 1. กำเนิดกุมาร 2. ความทุกข์ของมนุษย์ 3. สภาพทารกในครรภ์มารด 4. มนุษย์ที่อยู่ในท้องแม่มีฝูงตืดแลเอือนคอยไชชอนตามตัว

16. ข้อใดเป็นการเริ่มปฏิสนธิของทารกในครรภ์มารดาจากเรื่องไตรภูมิพระร่วงตอนมนุสสภูมิถูกต้อง 1. ฆนะ 2. อัมพุทะ 3. กลละ 4. เปสิ

“..1) เมื่อออกจากท้องแม่ในกาลทั้ง 3 นั้นย่อมหลงบ่มิได้คำนึงรู้สักสิ่ง ..2) คำนึงรู้สึกตนบ่มิหลงแต่สองสิ่งนี้ คือเมื่อจะเอาปฏิสนธิแลอยู่ในท้องแม่ เมื่อจะออกจากท้องแม่ย่อมหลงดุจคนทั้งหลาย” 18. ข้อความในข้อ 1) และข้อ 2)หมายถึงใครตามลำดับ 1. คนผู้มาจากสวรรค์ คนผู้มาจากสรรค์ 2. ผู้มาเกิดเป็นปัจเจกโพธิเจ้า คนผู้มาจากเปรต 3. ผู้มาเกิดเป็นพระอัครสาวกเจ้า คนผู้มาจากนรก 4. ผู้ที่มาเกิดเป็นคนธรรมดา ผู้มาเกิดเป็นลูกพระพุทธเจ้า