ปาร์เตลโล
ปาร์เตลโล เป็นเด็กเกียจคร้านเหลือเกิน เอาแต่เล่นสนุก และเกกมะเหรกเกเร ไม่เอาถ่านทั้งในการงานและการเรียน เขาคิดว่าคนที่ขยันน่ะโง่แท้ ทั้งวันเขาคอยทำเรื่องเดือดร้อนรบกวนคนอื่น จนครูไม่รู้จะตักเตือนแก้ไขอย่างไรดี
บ่ายวันหนึ่ง ครูบอกว่า ปาร์เตลโล ไปเดินเล่นกันหน่อย” ปาร์เตลโลไม่ค่อยอยากไป แต่จะหาวิธีเลี่ยงไม่ได้ จึงเดินตามครูไป เมื่อเดินไปถึงกลางทุ่ง ครูก็หยุดหันมาถามว่า ปาร์เตลโล ดวงอาทิตย์มีประโยชน์ไหม ?” มีซีครับ ดวงอาทิตย์ให้ความสว่าง ความอบอุ่นแก่เรา ปาร์เตลโลตอบ แล้วดาวต่าง ๆ ล่ะ มีประโยชน์ไหม ? ครูถามอีก มีซีครับ ดาวส่องสว่างเวลากลางคืน เป็นเครื่องนำทางแก่คนเดินเรือในทะเล ปาร์เตลโลตอบ แล้วต้นไม้ล่ะ ? มีซีครับ ปาร์เตลโลตอบ ไม่รู้ว่าครูถามไปทำไม ต้นไม้ให้ร่ม ให้ฟืน ให้พืชผลสำหรับเป็นอาหาร” แล้ว ม้า วัว เป็ด ไก่ ล่ะ ?”อ๋อ มีประโยชน์ทั้งนั้นแหละครับ”
“เห็นไหม อะไร ๆ ก็มีประโยชน์ทั้งนั้น มีแต่เธอคนเดียว ที่ไม่มีประโยชน์ เอาแต่เกกมะเหรก ไม่ทำการทำงานอะไรสักนิด เธอคิดบ้างหรือเปล่า ? พระเป็นเจ้าสร้างเธอมาให้เป็นประโยชน์ เธอกลับเป็นเด็กที่เกียจคร้าน ไม่เอาถ่าน ไม่มีประโยชน์เสียเลย” ครูพูดแล้วก็หันเดินกลับไป ปาร์เตลโลยืนตัวเย็นเป็นหิน คำพูดของครูแทงลึกเข้าไปในหัวใจ อะไร ๆ ก็มีประโยชน์ทั้งนั้น มีแต่เธอคนเดียวทีไม่มีประโยชน์” เขารู้สึกอับอายขายหน้ายิ่งนัก เขายิ่งคิดก็ยิ่งโกรธตัวเอง จึงร้องว่า “เออ ! ข้าพิสูจน์ว่า ข้าไม่ใช่คนไม่มีประโยชน์ ข้าจะทำตัวให้เป็นประโยชน์ จนทุกคนต้องพิศวงใจทีเดียว
ตั้งแต่วันนั้นมา ปาร์เตลโล ก็กลับกลายเป็นคนละคน เขากระหายที่ จะทำตัวให้เป็นประโยชน์ ให้เป็นคนสำคัญ เขาเรียน ทำงาน ช่วยขุดคูคลอง เพื่อจะได้เงินมาซื้อหนังสือ เขาไปเลี้ยงวัว เพื่อได้เงินมาซื้อเสื้อผ้า ดังนี้อาศัยความมานะของเขา และความช่วยเหลือของพระเป็นเจ้า เขาไปเรียนต่อทางวิชาเคมี จนกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์แผนกเคมีที่มีชื่อเสียง ปัจจุบันนี้ เรามีน้ำตาลทรายสีขาวสะอาดรับประทานเป็นปาร์เตลโลเองที่พบวิธีฟอกน้ำตาลให้ขาวสะอาด เป็นที่นิยมกันทั่วไป นอกจากวิธีฟอกน้ำตาลแล้ว เขายังค้นพบอีกหลายอย่างทางเคมี ซึ่งเขาอุทิศให้แก่ เพื่อประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์ โดยไม่หวังผลตอบแทน
ถ้าปาร์เตลโลมิได้แก้นิสัยเกียจคร้านของเขา เขาคงไม่ได้เป็นนักเคมี ที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของโลก และคงจะไม่ได้ทำประโยชน์อะไรเลย เราอาจจะมีความรู้ ความสามารถเหมือนปาร์เตลโล เรานำมาใช้เป็นประโยชน์อย่างเต็มกำลังความสามารถ หรือไร้คุณค่า The end