จัดทำโดย ด.ญ. ณัชชา เตชะสุขะโต ม. 2/1 เลขที่ 31 ระบบสุริยะ ปีการศึกษา 2548 เสนอ อ. มานะ ผิวผ่อง

ระบบสุริยะ คือ ระบบดาวที่มีดาวฤกษ์เป็นศูนย์กลาง และมีดาวเคราะห์ เป็นบริวารโคจรอยู่โดยรอบ เมื่อสภาพแวดล้อมเอื้ออำนวย ต่อการดำรงชีวิต สิ่งมีชีวิตก็จะเกิดขึ้นบนดาวเคราะห์เหล่านั้น และดาวเคราะห์จะมีบริวารที่เรียกว่า ดวงจันทร์

ดาวฤกษ์ของระบบสุริยะ คือ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 1,390,000 ก.ม. มวล: 1.989 x 1030 ก.ก. อุณหภูมิ:5800 เคลวิน 15,600,000 k พลังงานของดวงอาทิตย์ ผลิตโดยปฏิกริยา นิวเคลียร์ฟิวชั่น ทุกๆ 1วินาที ดวงอาทิตย์จะเปลี่ยนไฮโดรเจน 700,000,000 ตัน ให้กลายเป็นฮีเลียม 695,000,000 ตัน พลังงานในรูปของรังสีแกมม่าอีกจำนวน 5,000,000 ตัน พุ่งตรงมายังพื้นผิวจากนั้นพลังงานถูกดูดกลืนเข้าไปและเปล่งออกอีกทำให้อุณหภูมิลดต่ำลงเมื่อถึงพื้นผิว กลายเป็นแสงที่เรามองเห็นได้ก่อนที่จะถึงพื้นผิวพลังงานส่วนใหญ่ม้วนตัวกลับ มากกว่าที่จะแผ่รังสีออก

ระบบสุริยะมีดาวเคราะอยู่ 9 ดวง 1 ดาวเคราะห์ซึ่งอยู่ใกล้กับดาวอาทิตย์มากที่สุดและมีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 8 วงโคจร: 57,910,000 ก.ม. จากดวงอาทิตย์ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 4,880 ก.ม. มวล: 3.30 x 1023 ก.ก. วงโคจรของดาวพุธเป็นวงรีมาก มีระยะห่างจากดวงอาทิตย์ 46 ล้านกิโลเมตรที่ เพอริฮีเลียนและมีระยะห่างถึง 70 ล้านกิโลเมตรที่ แอปพีเลียน ดาวพุธโคจรรอบดวงอาทิตย์ในอัตราที่ช้ามาก

2 ห่างจากดวงอาทิตย์เป็นลำดับที่ 2 มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 6 วงโคจรของดาวศุกร์เกือบเป็นวงกลม กว่าดาวเคราะห์ดวงอื่น วงโคจร: 108,200,000 ก.ม.จากดวงอาทิตย์ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 12,103.6 ก.ม. มวลสาร: 4.869 x 1024 ก.ก. ดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์วงใน มันจึงปรากฏให้เห็นเป็นเสี้ยว เมื่อมองดูด้วยกล้องโทรทรรศน์

3 โลกดาวเคราะห์ลำดับที่ 3 จากดวงอาทิตย์ มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 5 วงโคจร: 149,600,000 ก.ม. จากดวงอาทิตย์ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 12,756.3 ก.ม. มวล: 5.9736 x 1024 ก.ก. มนุษย์ทำการศึกษาโลกมานานแล้ว แต่เราเพิ่งจะทำแผนที่รอบโลกได้ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 นี้เอง การส่งยานอวกาศออกไปโคจรรอบโลก ทำให้ได้ข้อมูลต่าง ๆ เพิ่มเติมอีกมากมาย อาธิเช่น การศึกษาและพยากรณ์สภาพอากาศ การติดตามพายุเฮอริเคน เ ราทำการศึกษาภายในของโลก โดยแบ่งออกเป็นชั้นตามความลึก ตามองค์ประกอบทางเคมี และการเคลื่อนตัว : มนุษย์ทำการศึกษาโลกมานาน แต่เราเพิ่งจะทำแผนที่รอบโลกได้ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 การส่งยานอวกาศออกไปโคจรรอบโลก ทำให้ได้ข้อมูลต่าง ๆ เพิ่มเติมอีกมากมาย

4 ห่างจากดวงอาทิตย์เป็นลำดับที่4 มีขนาดใหญ่อันดับที่ 7 ห่างจากดวงอาทิตย์เป็นลำดับที่4 มีขนาดใหญ่อันดับที่ 7 วงโคจร: 227,940,000 ก.ม. จากดวงอาทิตย์ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 6,794 ก.ม. มวล: 6.4219 x 1023 ก.ก. วงโคจรเป็นวงรี ส่งผลให้เกิดความแตกต่างของอุณหภูมิถึง 30 องศาเซลเซียส เมื่อโคจรอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้และไกลที่สุดจากดวงอาทิตย์ และมีอิทธิพลสำคัญต่อ สภาพบรรยากาศ ของดาวอังคาร แม้ว่าอุณหภูมิโดยเฉลี่ยบนพื้นผิวอยู่ที่ 218 K แต่ความแตกต่างของอุณหภูมิ ในแต่ละภูมิประเทศมีมาก เช่น ต่ำถึง 140 K ที่ขั้วดาวในฤดูหนาว หรือสูงถึง 300 K เวลากลางวันของฤดูร้อน

5 ดาวเคราะห์ลำดับที่ 5 จากดวงอาทิตย์ มีขนาดใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ และมีมวลมากกว่าโลก 318 เท่า วงโคจร: 778,330,000 ก.ม.จากดวงอาทิตย์ เส้นศูนย์สูตร: 142,984 ก.ม. มวล: 1.9 x 1027 ก.ก. ดาวพฤหัสบดี ประกอบด้วย ไฮโดรเจน 90% และ ฮีเลียม10% รวมทั้ง มีเทน น้ำ แอมโมเนีย และเศษหิน

6 ห่างจาก ดวงอาทิตย์เป็นลำดับที่ 6 มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 2 รองจากดาวพฤหัสบดี วงโคจร: 1,429,400,000 ก.ม.จากดวงอาทิตย์ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 120,536 ก.ม. มวลสาร: 5.68 x 1026 ก.ก. ดาวเสาร์ปรากฏให้เห็นเป็นดวงแป้น เมื่อมองด้วยกล้องโทรทรรศน์ขนาดเล็ก เส้นศูนย์สูตร และเส้นขั้วเหนือ-ใต้ แตกต่างกันถึง 10% ดาวเสาร์เป็นดาวเคราะห์ที่มีความหนาแน่นต่ำที่สุด มีค่าความถ่วงจำเพาะ0.7ซึ่ง น้อยกว่า ถ.พ.ของน้ำ

7 ยูเรนัส เป็นดาวเคราะห์ลำดับที่ 7 จาก ดวงอาทิตย์ และมีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 วงโคจร: 2,870,990,000 ก.ม.จากดวงอาทิตย์ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 51,118 ก.ม. มวล: 8.68 x 1025 ก.ก. แกนการหมุนรอบตัวเองของดาวเคราะห์ส่วนใหญ่ มักจะค่อนข้างจะตั้งฉากกับระนาบสุริยะวิถี แต่แกนหมุนรอบตัวเองของดาวยูเรนัส กลับเกือบขนานกับสุริยะวิถี ขณะที่ยานวอยเอเจอร์เดินทางไปถึงยูเรนัสกำลังหันขั้วใต้ชี้ไปยังดวงอาทิตย์ ทำให้ อุณหภูมิบริเวณขั้วดาวจะสูงกว่าบริเวณเส้นศูนย์สูตรเสมอ

8 เนปจูน เป็นดาวเคราะห์ลำดับที่ 8 จากดวงอาทิตย์ มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ4 วงโคจร: 4,504,000,000 ก.ม.จากดวงอาทิตย์ เส้นผ่านศูนย์กลาง: 49,532 ก.ม. มวล: 1.0247 x 1026 ก.ก. จุดสะดุดตาคือ จุดมืดใหญ่ ทางซีกดาวใต้ มีขนาดใหญ่เกือบครึ่งหนึ่ง ของ จุดแดงยักษ์บนดาวพฤหัสบดี

9 ดาวพลูโตเป็นดาวเคราะห์ที่ห่างจากดวงอาทิตย์มากที่สุด ขนาดเล็กมาก วงโคจร: 5,913,520,000 ก.ม. จากดวงอาทิตย์เส้นผ่านศูนย์กลาง: 2274 ก.ม. มวล: 1.27 คูณ 1022 ก.ก. นักวิทยาศาสตร์บางคนคิดว่า ควรจัดประเภทของดาวพลูโตเป็นดาวเคราะห์น้อยหรือดาวหางมากกว่าที่จะเป็นดาวเคราะห์ ปัจจุบันมนุษย์เรายังถือว่าดาวพลูโตเป็นเทหวัตถุประเภทดาวเคราะห์ วงโคจรของดาวพลูโตรีมากและดาวพลูโตหมุนรอบตัวเองในทิศทางที่ตรงข้ามกับดาวเคราะห์ดวงอื่น