บทที่ 7 รีเคอร์ซีฟ ระหว่างการออกแบบเขียนโปรแกรมแบบบนลงล่าง (Top-down Design) จะมีงานย่อย(Subtask) เพื่อแก้ปัญหาในแต่ละเรื่อง และผู้เขียนโปรแกรมต้องการใช้งานย่อยในลักษณะที่เรียกตัวเองขึ้นมาทำงาน.

Slides:



Advertisements
งานนำเสนอที่คล้ายกัน
คำสั่งควบคุมในโปรแกรม Interactive C
Advertisements

โครงสร้างของภาษา C ในโปรแกรมที่พัฒนาด้วยภาษา C ทุกโปรแกรมจะมีโครงสร้างการพัฒนาไม่แตกต่างกัน ซึ่งประกอบด้วย 6 ส่วนหลัก ๆ โดยที่แต่ละส่วนจะมีหน้าที่แตกต่างกัน.
Suphot Sawattiwong Function ใน C# Suphot Sawattiwong
รายวิชา ง40102 หลักการแก้ปัญหาและการโปรแกรม
สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
ตัวแปรชุด การเขียนโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์ 1
Computer Programming 1 LAB Test 3
คำสั่ง while และ คำสั่ง do..while
ครั้งที่ 8 Function.
เริ่มต้นเขียนโปรแกรมภาษา C++
Control Statement for while do-while.
หลักการโปรแกรม 1 Lecture 3: ตัวแปร, นิพจน์คณิตศาสตร์, การคำนวณทางคณิตศาสตร์,การดำเนินการกับสายอักขระ.
Lecture 4: ทางเลือก, เงื่อนไขของทางเลือก
Lecture 6: ทางเลือกแบบมีโครงสร้างซ้อนใน
Lecture 13: ฟังก์ชันเรียกตัวเอง
Structure Programming
Structure Programming
LAB # 4 Computer Programming 1 1. พิจารณาโปรแกรมต่อไปนี้
Computer Programming 1 LAB # 6 Function.
ลักษณะการทำงานของ Stack
LAB # 4.
Week 6 ประกาศค่าตัวแปร.
บทที่ 4 การตัดสินใจในการเขียนโปรแกรม
คำสั่งเพื่อการกำหนดเงื่อนไข
โดย อาจารย์ณัฐพงศ์ พยัฆคิน
ฟังก์ชั่น function.
ปฏิบัติการครั้งที่ 9 ฟังก์ชัน.
บทที่ 1. พื้นฐานความรู้ทั่วไป
สมการเชิงอนุพันธ์อย่างง่าย
ฟังก์ชัน (Function).
การประกาศตัวแปร “ตัวแปร” คือสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อใช้เก็บค่าต่างๆและอ้างอิงใช้งานภายในโปรแกรม ตามที่เรากำหนดขึ้น การสร้างตัวแปรขึ้นมาเราเรียกว่า.
Arrays.
บทที่ 6 ตัวแปรอาร์เรย์ (Array of Variable)
C Programming Lecture no. 6: Function.
บทที่ 1 หลักการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ
ข้อมูลพื้นฐานและตัวดำเนินการ
บทที่ 7 รีเคอร์ซีฟ ระหว่างการออกแบบเขียนโปรแกรมแบบบนลงล่าง (Top-down Design) จะมีงานย่อย(Subtask) เพื่อแก้ปัญหาในแต่ละเรื่อง และผู้เขียนโปรแกรมต้องการใช้งานย่อยในลักษณะที่เรียกตัวเองขึ้นมาทำงานลักษณะของฟังก์ชั่นมีความรอบรัดสั้นกว่าแบบวนลูป.
Lecture 4 องค์ประกอบภาษา C To do: Hand back assignments
คำสั่งควบคุมการทำงาน
Lecture 7 ฟังก์ชัน To do: Hand back assignments
Lecture 9 Class (คลาส) To do: Hand back assignments
การเขียนโปรแกรมภาษาซี
Chapter 3 เครื่องหมายและการคำนวณ
ฟังก์ชัน ง30212 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาคอมพิวเตอร์ ศูนย์คอมพิวเตอร์
แถวลำดับ (array) ง40202 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาคอมพิวเตอร์
คำสั่ง for ง30212 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาคอมพิวเตอร์
บทที่ 5 ฟังก์ชันกับอาร์เรย์ Function & Array
การประมวลผลสายอักขระ
โปรแกรมประยุกต์อื่นๆ
2 /* ข้อความนี้เป็นเพียงคำอธิบาย ไม่มีผลต่อขั้นตอนการ ทำงานของโปรแกรม */ /* A simple program to display a line of text */ #include void main ( ) { printf.
Recursion การเรียกซ้ำ
วิชา วิศวกรรมซอฟต์แวร์ (Software Engineering)
วิชา COSC2202 โครงสร้างข้อมูล (Data Structure)
กองซ้อน ยอดกองซ้อน (stack).
คำสั่งเกี่ยวกับการรับ และแสดงผล
หลักการสร้างสรรค์ชุดคำสั่ง ๓
PHP การตรวจสอบเงื่อนไข.
Output of C.
บทที่ 9 พอยเตอร์. สื่อชุดนี้เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักพิมพ์วังอักษรใช้เพื่อ การศึกษาเท่านั้น พอยเตอร์ (Pointer) พอยเตอร์คือต้นฉบับของชนิดข้อมูล เป็นชนิด ข้อมูลที่สร้างจากข้อมูลมาตรฐานชนิดหนึ่ง.
รายการโยง (linked lists) หอยทอด 30 ข้าวผัด 30 ไก่ย่าง 50 เนื้อทอด 30
บทที่ 2 ฟังก์ชันใน Visual Basic 6.0
บทที่ 9 การสร้างและใช้ งานฟังก์ชั่น C Programming C-Programming.
ฟังก์ชันเกี่ยวกับ คณิตศาสตร์. เนื้อหา คำสั่งรับข้อมูลเข้าจากผู้ใช้ คำสั่งรับข้อมูลเข้าจากผู้ใช้ การเปลี่ยนชนิดข้อมูล การเปลี่ยนชนิดข้อมูล การเรียกใช้งานเมท็อดทาง.
CONDITION Computer Programming Asst. Prof. Dr. Choopan Rattanapoka.
ตัวแปร และชนิดข้อมูล.
Function. วัตถุประสงค์การเรียนรู้ ให้รู้จักว่าฟังก์ชันคืออะไร ให้รู้จักว่าเราสร้างฟังก์ชันเพื่อจุดประสงค์ใด หรือ เพื่อประโยชน์ใด ให้รู้จักประเภทของฟังก์ชัน.
การทำซ้ำ Pisit Nakjai.
คำสั่งในการ ทำงานเบื้องต้น ของโปรแกรม. คำสั่งประกาศตัวแปร ชนิดของข้อมูล ชื่อตัวแปรที่ 1, ชื่อตัวแปรที่ 2; ตัวอย่าง Double score, total;
บทที่ 11 พอยเตอร์ C Programming C-Programming. จันทร์ดารา Surin Campus : มีอะไรบ้างในบทนี้  ตัวแปรพอยเตอร์ (Pointer) เป็นตัว แปรที่แปลกและแตกต่างไปจากตัว.
หลักการโปรแกรม 1 Lecture 14: โปรแกรมย่อย ( การส่งพารามิเตอร์ แบบ pass by reference)
ใบสำเนางานนำเสนอ:

บทที่ 7 รีเคอร์ซีฟ ระหว่างการออกแบบเขียนโปรแกรมแบบบนลงล่าง (Top-down Design) จะมีงานย่อย(Subtask) เพื่อแก้ปัญหาในแต่ละเรื่อง และผู้เขียนโปรแกรมต้องการใช้งานย่อยในลักษณะที่เรียกตัวเองขึ้นมาทำงาน

การทำงานของฟังก์ชัน Power #include <iostream.h> double power(double x,int n){ --ประกาศตัวแปรเป็น double และ int if(n==0) return 1; --คำสั่งการตรวจสอบถ้า n เท่ากับ 0 ให้ส่งค่ากลับมาเป็น 1

--ให้ส่งค่ากลับมาโดยให้ตัวแปร X คูณกับเลขยกกำลังคือ x และ n-1 } else return x*power(x,n-1); --ให้ส่งค่ากลับมาโดยให้ตัวแปร X คูณกับเลขยกกำลังคือ x และ n-1 } int main() { int x,n; --ประกาศตัวแปรเป็นชนิด int 2 ตัวคือ x,n

cout<<"Input Base Number:"; cin>>x; --รับค่าเข้าตัวแปร x cout<<"Input n Number:"; --แสดงค่า Input n Number

cin>>n; --รับค่าเข้าตัวแปร n cout<<"Power of"<<x<<"^"<<n<<":"<<power(x,n)<<endl; --แสดงค่า Power of แล้วนำตัวแปร x ,^,n และ : --นำค่าทั้ง 2 ตัวคือ x และ n มายกกำลัง return 0; }

รับค่า n = 5; เข้ามาเก็บไว้ในหน่วยความจำ Memory กำหนดค่าให้ตัวแปร x=2; และ n=5;

โจทย์ 2^5 2 * 24 ครั้งที่ 1 2 * 23 ครั้งที่ 2

2 * ครั้งที่ 3 * 22 2 * ครั้งที่ 4 * 2 21