scanf(“%d”,&a); a = (2+3)*4/5; b= a*5/100; if(a<0) …….. printf(“hello”); printf(“%d”,a);

โครงสร้างควบคุม 1. โครงสร้างควบคุมแบบวนทางเลือก 1.1 คำสั่ง if 2. โครงสร้างควบคุมแบบวนซ้ำ 2.1 คำสั่ง while 2.2 คำสั่ง do… while 2.3 คำสั่ง for

คำสั่ง for คำสั่ง for จะใช้เงื่อนไขเป็นตัวควบคุมลูป ลูป while นี้จะเป็นลูปแบบ pre-test loop ซึ่งจะทำการตรวจสอบเงื่อนไขก่อนที่จะไปทำคำสั่งในลูป for(ค่าเริ่มต้น; เงื่อนไข; ค่าที่เปลี่ยน) { คำสั่ง; }

pre-test loop

pre-test loop คำสั่ง while คำสั่ง for a=1; while(a<=10) { printf(“%d”,a); a=a+1; } for(a=1;a<=10;a++) { printf(“%d”,a); }

int main() { int a; ส่วนกำหนดค่า ส่วนเงื่อนไข for(a=1; a<=10; a++) { printf(“ a= %d \n”,a); } ส่วนปลียนค่า printf(“End of job”); }

int count ,sum=0; float average; for(count=1; count<=5; count++) { scanf (“%d”,&data); sum = sum+data; } average=sum/5.0; printf(“%.2f”,average);

for(i=1; i<=12; i++) { answer = i * 2; printf(“%d”,answer); } printf(“Bye bye”);

for(count = 1; count<10; count++) { } printf(“%d %d “,max,min);

สรุป คำสั่ง for เป็นคำสั่งให้มีการทำงานวนซ้ำ เหมือนคำสั่ง while โดยมีรูปแบบดังนี้ for(ค่าเริ่มต้น; เงื่อนไข; ค่าที่เปลี่ยน) { …. }

แบบฝึกหัด 1. จงเขียนโปรแกรม รับค่าจำนวนเต็ม 1 จำนวน แล้วแสดงผลเป็นสูตรคูณ โดยใช้ คำสั่ง for ตัวอย่าง Enter number : 5 5 * 1 = 5 5 * 2 = 10 5 * 3 = 15 : 5*12 = 60 End of job…. Thanks.

แบบฝึกหัด 2. จากข้อ 1 กำหนดให้รับเฉพาะค่า 2-12 เท่านั้น (ถ้าไม่ใช้ 2-12 ต้องรับเลขใหม่ ตัวอย่าง Enter number : 15 Enter number : 5 5 * 1 = 5 5 * 2 = 10 5 * 3 = 15 : 5*12 = 60 End of job…. thanks.

แบบฝึกหัด 3. จงเขียนโปรแกรมแสดงการหาผลบวกของเลข 1 ถึง 100 ออกมาบนจอภาพ โดยใช้ คำสั่ง for 4. จงเขียนโปรแกรมเปลี่ยนค่าองศาเซลเซียส ให้เป็นองศาฟาเรนไฮท์ จาก 0 ถึง 20 องศา โดยให้เพิ่มค่าองศาเซลเซียสขึ้นครั้งละ 1 ให้แสดงเป็นค่าองศาเซลเซียสและองศาฟาเรนไฮท์ ทุกครั้ง ดังนี้(โดยใช้ คำสั่ง for) Celsius Fahrenheit (F = C/5*9+32) 0 32.00 1 33.00 2 35.00 3 37.40 (แสดงถึง 20 68.00)

กฎการใช้คำสั่ง for 1. ค่าที่เพิ่มขึ้นในแต่ละรอบของตัวแปรควบคุมนั้นจะเป็นเท่าไรก็ได้ เช่น for (x=0; x<=100; x = x + 5) printf(“%d \n”,x); หมายความว่า จะพิมพ์ค่า x จาก 5, 10, 15 ไปเรื่อยๆ จนถึง 100 นั่นคือ ค่าของ x เพิ่มขึ้นครั้งละ 5

2. ค่าของตัวแปรควบคุมอาจถูกกำหนดให้ลดลงก็ได้ เช่น for (x=100; x>0; x - - ) printf(“d \n “, x); หมายความว่า จะพิมพ์ค่า x จาก 100, 99, 98 ลงไปเรื่อยๆ จนถึง 0 นั่นคือค่าของ x จะถูกกำหนดให้ลดลงลงรอบละ 1 นั่นเอง

3. ตัวแปรควบคุมอาจเป็นชนิด character ก็ได้ เช่น for (ch = ‘a’; ch<‘z’; ch + +) printf(“asscii = %c decimal = %d”, ch, ch); หมายความว่า ให้พิมพ์รหัส asscii กับค่า decimal ของตัวอักษร a ถึง z ออกมาบนหน้าจอ

4. ตัวแปรควบคุมสามารถมีได้มากกว่า 1 ตัวแปร เช่น for (x = 0, y = 0; x + y <= 100; x++, y++) printf(“%d \n “, x + y); หมายความว่า ตัวแปร x, y จะทำหน้าที่เป็นตัวควบคุมการทำงานของวงจรทั้ง 2 ตัว โดยจะหยุดการทำงานเมื่อ x + y มีค่ามากกว่า 100 และค่า x, y จะเพิ่มขึ้นครั้งละ 1 เสมอ

5. ถ้ามีการละส่วนของ การปรับเปลี่ยนค่า จะทำให้เกิดการทำงานเป็นวงจรซึ่งค่าของตัวแปรควบคุมจะไม่เปลี่ยนแปลงและจะออกจาก loop เมื่อเงื่อนไขเป็นเท็จ เช่น for (x=0; x != 100; ) { printf(“ Enter value x = “); scanf(“%d”, &x); }

6. ถ้าไม่มี การกำหนดค่าเริ่มต้น เงื่อนไข และ การเปลี่ยนแปลงค่า (ตัวควบคุม) จะเป็นการสั่งให้ทำงานเป็น loop โดยไม่รู้จบ เช่น for ( ; ; ) printf(“Hello \n”); ซึ่งถ้าต้องการให้จบ ก็ทำได้โดยใช้คำสั่ง break เข้ามาช่วย เช่น { scanf(“%d” &x); if( x == 999) break; } printf(“End of job”);

7. คำสั่ง for สามารถมีคำสั่ง for ซ้อนอยู่ภายในได้อีก เช่น for (x=1; x <=3; x + +) { printf (“x = %d \n”, x); for (y=1; y<=5; y+ +) printf(“y = %d “, y); }

แบบฝึกหัด เขียนโปรแกรมเพื่อพิมพ์ค่าเลขคู่ จาก 0 ถึง 100 ออกทางจอภาพ