นิทานอีสป เรื่องลมและพระอาทิตย์ จัดทำโดย เด็กหญิงจุฑาทิพย์ ภูครองตา มัธยมศึกษา1/3 เลขที่25
วันหนึ่ง ลมและพระอาทิตย์ถกเถียงกันว่าใครจะคือผู้ที่มีพลังแข็งแกร่ง น่าเชื่อถือมากกว่ากัน ทั้งสองฝ่ายได้ตกลงกันว่าจะใช้วิธีตัดสินโดยการทดสอบให้เห็นชัดว่า หากผู้ใดสามารถทำให้นักเดินทางที่เดินทางผ่านมาผู้หนึ่ง ถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่…ออกจากตัวของเขาได้…เมื่อนั้นจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ชนะ… 1
ลมเป็นฝ่ายเริ่มแสดงก่อน มันได้รวบรวมพลังที่มีอยู่ทั้งหมด เป่าลมที่มีความเย็นรุนแรงและโหดร้ายโหมกระหน่ำ เข้าปะทะร่างของนักเดินทางผู้นั้นอย่างแรง นักเดินทางรีบกระชับเสื้อคลุมที่เขาสวมใส่ให้แนบตัวอย่างแนบแน่น เพื่อไม่ให้มันสะบัดไปได้ตามแรงของลม 2
จากนั้น พระอาทิตย์ก็เริ่มฉายแสงอันเจิดจ้า แสงอาทิตย์ที่ร้อนแรง ขับไล่เมฆ และความหนาวเย็นไปจนหมดสิ้น นักเดินทางผู้นั้น…รู้สึกเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ…และเมื่อดวงอาทิตย์ส่องแสงจ้ามากขึ้น…มากขึ้น ด้วยความร้อน…เขาก็เดินต่อไปไม่ไหวเสียแล้ว และด้วยความเหนื่อยอ่อน…เขาได้ถอดเสื้อคลุมของเขาออกและขว้างทิ้งลงไปที่พื้น จากนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งด้วยความอ่อนเพลีย…เพราะเหงื่อที่ไหลออกมาจนเปียกชุ่มไปทั้งตัว และเมื่อเขามองไปเห็นแม่น้ำ…และด้วยร้อนจนสุดที่จะทนทานได้ ชายผู้นั้นจึง…ถอดเสื้อผ้าที่เขายังมีหลงเหลืออยู่ออกทั้งหมด แล้วกระโดดลงไปในแม่น้ำ…เพื่อหวังที่จะช่วยให้ผ่อนคลายความร้อน ดังนั้นพระอาทิตย์จึงเป็นฝ่ายชนะในการแข่งขัน …ครั้งนี้ 3
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า? “ทำอะไร ควรใช้เหตุผล มากกว่าใช้กำลัง” หรือ… “การโน้มน้าว ย่อมได้ผลดีกว่าการบังคับข่มขู่”
จบการนำเสนอเพียงเท่านี้