กั บ ดั ก ห นู
กาลครั้งหนึ่ง...ณ บ้านของชาวนาครอบครัวหนึ่ง เจ้าหนูกำลังแอบมองผ่านรูของกำแพงบ้านเพื่อดูว่าชาวนากับภรรยากำลังแกะห่อของอะไรซักอย่าง.....
“กับดักหนู” “จะเป็นอะไรหนอ?”.... เจ้าหนูสงสัย !!!!! ....และมันแทบล้มทั้งยืนเมื่อรู้ว่ามันคือ.... “กับดักหนู” ตายแน่ ๆ
...มันจึงวิ่งหัวซุกหัวซุนไปยังทุ่งนา แล้วร้องตะโกนส่งเสียงโหวกเหวก.... ...มี...กับ...ดัก... หนู...อยู่... ใน...บ้านนนน.....
แม่ไก่ร้องกุ๊ก ๆ คุ้ยเขี่ยหาอาหารพร้อมลูกเจี๊ยบที่หากินอยู่แล้วนั้น ผงกหัวขึ้นพร้อมกับพูดขึ้นว่า... เฮ้...เสียใจด้วยนะเจ้าหนูน้อย นี่คงเป็นข่าวที่ร้ายมากของเจ้าสินะ...แต่สำหรับฉันแล้ว มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลยล่ะ...อย่ามากวนเวลา ทำมาหากินของฉันสิ
เจ้าหนูเสียใจมากที่แม่ไก่นิ่งเฉย ในความเดือดร้อนของมัน ...เจ้าหนูเสียใจมากที่แม่ไก่นิ่งเฉย ในความเดือดร้อนของมัน.... มันจึงวิ่งไปหาแม่หมูที่กำลังคุ้ยหาอาหารอย่างเอร็ดอร่อยอยู่.... นี่แม่หมู...รู้ไหมว่ามี กับดักหนูอยู่ในบ้านน่ะ....ช่วยฉันหน่อยสิ ฉันตายแน่งานนี้...
แม่หมูแสดงอาการเห็นอกเห็นใจเจ้าหนูเป็นอย่างมากแต่ก็ได้แค่เพียงพูดว่า... เอ่อ...นี่เจ้าหนู ฉันเห็นใจเจ้านะ แต่ฉันคงช่วยได้แค่สวดมนต์ให้เจ้าปลอดภัยเท่านั้นแหละ... คงช่วยอย่างอื่นไม่ได้ เสียใจด้วยนะ...
เจ้าหนูผิดหวังซ้ำสอง....แล้วก็วิ่งออกไปบอกแม่วัวอีกว่า... แม่วัว...มี...กับ...ดัก... หนู...อยู่...ใน...บ้านนะ ทำไงดี ฮือ ๆ.....
และฉันก็คงช่วยเจ้าไม่ได้ อยู่ดีนั่นแหละ ก็มันไม่เกี่ยวกับฉันนี่นา และฉันก็คงช่วยเจ้าไม่ได้ อยู่ดีนั่นแหละ ก็มันไม่เกี่ยวกับฉันนี่นา.... เสียใจด้วยนะ... ฮือ ๆ .....
เจ้าหนูเศร้าเสียใจเป็นอย่างมาก เพราะไม่มีใครเห็นใจในความทุกข์ร้อนของเจ้าหนูเลย....มันจึงเดิน อย่างเศร้า ๆ กลับไปบ้าน...นอนลง เพื่อเผชิญหน้ากับ “กับดักหนู” เพียงลำพัง....
กลางดึกของคืนนั้นเอง. มีเสียงดังก้องไปทั้งบ้าน ....กลางดึกของคืนนั้นเอง...มีเสียงดังก้องไปทั้งบ้าน... ดูเหมือนว่ากับดักหนูได้ทำหน้าที่จับเหยื่อของมันแล้ว....
ภรรยาชาวนา รีบตื่นขึ้นมาเพื่อไปดูว่ากับดักหนูได้ “ดัก” อะไรได้ ...ภรรยาชาวนา รีบตื่นขึ้นมาเพื่อไปดูว่ากับดักหนูได้ “ดัก” อะไรได้....โดยที่ไม่ล่วงรู้เลยว่า ท่ามกลางความมืดนั้นเอง...กับดักหนู ได้หนีบเอาส่วนหางของงูพิษร้ายเอาไว้...พอนาง เข้าไปใกล้ จึงถูกงูพิษนั้นกัดด้วยความโมโหที่โดนกับดักหนูหนีบ....
สามีชาวนาจึงรีบตามหมอมารักษา สามีชาวนาจึงรีบตามหมอมารักษา...แต่หมอก็รับปากไม่ได้ว่าเธอจะหายดีหรือไม่ เนื่องจากพิษงูรุนแรงมาก.... นางมีอาการไข้สูง.... สามีดูแลเอาใจใส่ภรรยาเป็นอย่างดี...หาสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่นาง....และสิ่งที่ดีที่สุดในยามนี้ก็คือ “ซุปไก่” ดังนั้น...แม่ไก่ที่บอกว่าไม่เกี่ยวอะไรกับกับดักหนู....จึงถูกนำมาทำเป็นซุปไก่เพื่อเป็นอาหารบำรุง ให้แก่ภรรยาของชาวนา...
แต่อาการของนางก็ยังไม่ดีขึ้น.... แย่เลยเรา...
....เพื่อนฝูงและเพื่อนบ้านต่างก็ มาเยี่ยมให้กำลังใจแก่นาง.... ....เพื่อนฝูงและเพื่อนบ้านต่างก็ มาเยี่ยมให้กำลังใจแก่นาง....
เมื่อเพื่อนฝูงมากันเยอะ.... สามีจึงฆ่าหมูเพื่อทำอาหารเลี้ยงเพื่อน ๆ
เขาพยายามดูแลภรรยาอย่างดีที่สุด ...เขาพยายามดูแลภรรยาอย่างดีที่สุด...แต่อาการของนางก็ยังไม่ดีขึ้น และเสียชีวิตในเวลาต่อมา.... สร้างความเศร้าโศกเสียใจ แก่สามีเป็นที่สุด....
เพื่อนบ้านมากมายต่างมาร่วมงานศพกันอย่างพร้อมเพรียง ...เพื่อนบ้านมากมายต่างมาร่วมงานศพกันอย่างพร้อมเพรียง....ฝ่ายสามีจึงจำใจฆ่าแม่วัวอีกตัวเพื่อทำอาหารเลี้ยง เพื่อนบ้านที่มาร่วมงาน...
...แต่กลับกลายเป็นว่า มันได้นำความตายมาสู่หลาย ๆ คน ที่เกี่ยวข้อง.... เจ้าหนูเฝ้าแอบดูเหตุการณ์เหล่านี้ และเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อชะตากรรมของเพื่อน ๆ ที่ต้องตายลงไป... ต้นเหตุเป็นเพียง “กับดักหนู” ที่ใช้เพื่อขจัดหนูเท่านั้นเอง... ...แต่กลับกลายเป็นว่า มันได้นำความตายมาสู่หลาย ๆ คน ที่เกี่ยวข้อง....
....หากคุณรู้ว่าใครซักคนที่กำลังเผชิญกับปัญหา มาร้องความช่วยเหลือจากคุณ และคุณคิดว่าปัญหานั้นไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณเลย.... จงคิดให้ดี...เพราะชีวิตของคนเรา “เกี่ยวข้อง” กัน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง...ปัญหาของคนอื่นที่คุณคิดว่า ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณ... มันอาจจะทำร้ายคุณได้ในซักวัน....
เพราะทุกคนเกี่ยวข้องกัน ในการเดินทางที่เรียกว่า “ชีวิต” จงพึ่งพาอาศัยกัน แบ่งปันน้ำใจให้แก่กัน ดูแลห่วงใยกัน และให้กำลังใจซึ่งกันและกัน.... เพราะทุกคนเกี่ยวข้องกัน ในการเดินทางที่เรียกว่า “ชีวิต”