โครงงานนิทานภาพเคลื่อนไหว ด้วยโปรแกรม Paint และ PowerPoint

ดวงจันทร์กับดวงอาทิตย์ จัดทำโดย ด.ญ.ฑิตยา พ่วงพี เลขที่24 ป.4/1 ด.ญ.อันวา ฤทธิ์เทวา เลขที่33 ป.4/1

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีดวงอาทิตย์ที่ขี้โม้ขี้คุย ทำโอ่ว่าตัวเองเก่งที่สุด ในท้องฟ้า ทำให้ใครๆเอือมระอากันไปทั่ว

ดวงอาทิตย์สงสัยว่าทำไมดวง-จันทร์ถึงไม่ยอมออกมาตอน กลางวันหรือว่าเขากลัวเรากัน หรือเนี่ยดีจังฮิฮิ

เมื่อตกเย็นดวงจันทร์ขึ้นมา ดวงอาทิตย์จึงถากถางเยาะเย้ยว่า เจ้ากลัวข้าเหรอ ถึงไม่กล้าขึ้นมาในตอนกลางวัน ดวงจันทร์โต้ตอบว่า ไม่ใช่ซักหน่อยคอยดู แล้วกัน

วันหนึ่งมีปรากฏการสุริยุปราคาขึ้น ดวงอาทิตย์ตกใจมากเลยคิดว่าดวงจันทร์แก้แค้นเราแน่ เลย โอ๊ย!ฉันถูกบดบังหมดแล้ว ฮือๆ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าคิดว่าตัวเองเก่งกว่าผู้อื่น เพราะอาจมีคนอื่นเก่งกว่าเรา

เจ้าชายแตงโมทอง จัดทำโดย ราเชน ชายเต๊ะ เลขที่ 16 ป.4-3 จัดทำโดย ราเชน ชายเต๊ะ เลขที่ 16 ป.4-3 ธนากร พงศ์พิพัฒพิทยา เลขที่ 2 ป.4-3

กาลครั้งหนึ่งมีเจ้าชายชื่อ บิ๊ก เขาปลูกแตงโมไว้2 ลูกเขาดีใจที่มีแตงโม

วันต่อมาเจ้าชายมาดูเข้าเห็นแตงโมหายไป 2 ลูก เขาโกรธมากจึงถามทหารว่าใครขโมยของข้า

วันต่อมาเขาได้เห็นแตงโมกลับมาเป็นของเขาเขาดีใจจนพูดไม่ออก

เจ้าชายดีใจที่มีแตงโมเป็นของตัวเองเจ้าชายพูดว่า ในที่สุดเราก็มีแตงโมจนได้

หลังจากที่เจ้าชายรับประทานอาหารเสร็จเขาก็มาดูสวนแตงโมเขาเห็นเจ้าหญิงดูแตงโมเจ้าชายพูดว่า เจ้าจะทำอะไร เจ้าหญิงก็บอกเราก็แค่มาขอโทษเจ้าชายก็พูดว่าไม่เป็นไร นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้...ว่าการให้อภัยเป็นสิ่งที่งดงาม

เเม่ปู กับ ลูกปู ด.ญ. มิลันตี ดีมะ เลขที่36 ป.4/5 ด.ญ. เกตุศรินทร์ ปิติ เลขที่34 ป.4/5

ในเช้าวันที่อากาศสดใสแม่ปูตัวหนึ่งพาลูกๆออกไปเดินหาอาหารกินริมชายหาด

เมื่อแม่ปูมองไปบนพื้นทรายเห็นรอยเท้าที่ลูกๆเดินเฉไปเฉมาไม่เป็นระเบียบจึงได้บอกกับลูกปูว่าลูกๆจ๋าเดินให้เป็นแถวเดียวกันสิจ๊ะเดินแบบนี้ไม่สวยเลยนะไหนลองเดินตรงๆให้แม่ดูหน่อยซิ

ลูกปูตัวหนึ่งจึงพูดขึ้นมาด้วยความสงสัยเดินตรงๆยังไงเหรอจ๊ะแม่หนูเดินไม่เป็นแม่ช่วยเดินให้พวกหนูดูเป็นตัวอย่างหน่อยได้ไหมจ๊ะ

“ได้สิจ๊ะ” แม่ปูตอบ ว่าแล้วมันก็เดินให้ลูกๆของมันดู โดยที่มันไม่รู้เลยว่าตัวมันเองก็เดินเฉไปเฉมาเช่นเดียวกัน

ลูกปูเห็นแม่เดินเช่นั้นจึงพูดว่า “แม่จ๋า อย่าว่าพวกหนูเลยพวกหนูก็เดิน เหมือนกับที่แม่กำลังเดินให้ดูนั่นแหละจ้ะ” นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ก่อนจะสอนใคร ควรทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้ได้เสียก่อน

หมากับเงา ด.ช.ภาณุพงค์ พูลสวัสดิ์ ป.4/5เลขที่12 ด.ช.พุทธิพงศ์ คันทะชา ป.4/5เลขที่13 ด.ช.สรศักดิ์ สว่างศรี ป.4/5เลขที่11

หมาตัวนั้นหิวมากมันเลยขโมยเนื้อชิ้นหนึ่ง มีหมาตัวหนึ่งมันหิวมากมันจึงขโมยเนื้อมาจากตลาด

มันก็หนีออกมาจากตลาด แล้วหมาตัวนั้นก็วิ่งออกมาจากตลาด

แล้วหมาตัวนั้นก็เดินขึ้นไปที่สะพาน

แล้วหมาตัวนั้นมันชะโงกลงในแม่น้ำมันเห็นเงาตัวเองมันเห็นเนื้อชิ้นใหญ่กว่ามันจึงกระโดดลงในแม่น้ำ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมากลาภหาย แล้วมันก็ปล่อยเนื้อชิ้นนั้นแล้วกระโดดลงไปในแม่น้ำแต่พอมันกระโดดลงในแม่น้ำก็ไม่มีอะไรเลย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมากลาภหาย

กระต่ายกับเต่า จัดทำโดย ด.ญ ชนนิกานต์ แหละตี ป4/4 เลขที่37 จัดทำโดย ด.ญ ชนนิกานต์ แหละตี ป4/4 เลขที่37 ด.ช ธนพล เขาแก้ว ป4/4 เลขที่19

กระต่ายเข้ามาชวนเต่าไปแข่งขัน

กระต่ายพูดกับเพื่อนๆว่าเจ้าเป็นคนตัดสินว่าใครชนะ

กระต่ายก็วิ่งแข่งกับเต่าอย่างไม่ช้า

กระต่ายก็นอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้

เต่าก็ชนะกระต่ายได้

คติเตือนใจ อย่าดูผู้อื่นเป็นผู้เเพ้

ซุปตะปู จัดทำโดย ด.ญ.ฑิตฐิตา พ่วงพี เลขที่22 ด.ญ.สิริรัตน์ จันทร์แจ่มศรี 28 และ ด.ญ.อัญชิษฐา ยวงใย 24 ชั้นประถมศึกษาปีที่4/2

กาลครั้งหนึ่งมีชายหิวโซได้ไปขออาหารจากยายแก่ “ท่านพอมีอาหารให้เราหรือเปล่า”หญิงแก่ตอบ”ไม่ไปซะ”แต่ชายหิวโซก็ตื้อต่อไป

ชายหิวโซพูดว่า”งั้นเราจะทำซุปตะปูให้ท่านทาน”หญิงชราตอบ”ได้สิทำได้จริงก็เชิญเข้ามาซิ”แล้วหญิงชราก็พาชายลึกลับเข้าบ้าน

ชายหิวโซบอกหญิงชราว่า”ท่านพอมีน้ำปลา กับเครื่องปรุงและเนื้อสัตว์หรือเปล่า”หญิงชราตอบ”อ๋อมีหมดเลย”หญิงชราตอบด้วยดีใจ

ชายหิวโซพูดว่า”ฉันใส่เครื่องปรุงและตะปูแล้วได้ที่แล้วล่ะท่านไปจัดโต๊ะอาหารเถอะ”หญิงชรา”ได้สิ”หญิงชราวิ่งไปจัดโต๊ะอาหารทันที

แล้วทั้งสองก็กินซุปตะปูอย่างมีความสุข ข้อคิด:หญิงชราหมดอาหารเพราะความโลภของนาง

เด็กเลี้ยงแกะ ด.ญ.เมธาพร บุญชูวงศ์ เลขที่ 32 ด.ญ.เมย์ หยีสมันอาหลี เลขที่38

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีเด็กเลี้ยงแกะที่มีนิสัยชอบแกล้งคนอื่นไปทั่ว แล้ววันหนึ่งเขารู้สึกเบื่อหน่าย

เด็กคนนั้นก็โกหกพวกชาวบ้านว่าหมาป่าจะมากินแกะแล้ว แล้วชาวบ้านก็หลงเชื่อ พากันหยิบอาวุธใกล้ตัวแล้วไปที่สวนแกะ

ปรากฏว่าไม่มีหมาป่าสักตัวเด็กเลี้ยงแกะเลยหัวเราะแล้วพูดว่าโอ้ยไม่มีหมาป่าหรอกแล้ว ชาวบ้านก็โกรธกันยกใหญ่

แล้วเด็กคนนั้นก็เดินไปอย่างสะใจ แล้ววันหนึ่งก็มีหมาป่าลักลอบเข้าไปกินแกะจริงๆ เด็กเลี้ยงแกะก็ไปบอกชาวบ้านว่าหมาป่ามากินแกะแล้ว

พวกชาวก็ไม่เชื่อไม่สนใจ จนกระทั่งหมาป่ากินแกะจนตายไปในที่สุดเด็กคนนั้นก็ยืน ร้องไห้เสียใจที่แกะของตนตาย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมากลาภหาย

ดวงดาวหรรษา จัดทำโดย...ด.ญ.กาณต์ติมา ผุดพัฒน์ เลขที่27 จัดทำโดย...ด.ญ.กาณต์ติมา ผุดพัฒน์ เลขที่27 ด.ญ.สุกฤตา ชุมพลรบ เลขที่41 ชั้นป.4/3

พระอาทิตย์เป็นเพื่อนกับดวงจันทร์ พวกเขาทั้งสองดวงรักกันมาก

เขาทั้งสองทะเลาะกันเพราะพระอาทิตย์ผิดเวลา ดวงจันทร์ร้องไห้เพระอาทิตย์รู้สึกผิด

พอเช้าพระอาทิตย์ต้องทำงาน จึงไม่ได้ไปคุยกับดวงจันทร์

กลางคืนดวงจันทร์ก็ต้องทำงาน จึงไม่ได้ไปคุยกับพระอาทิตย์เลย

แต่พวกเขาก็ปรับความเข้าใจกันได้ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรมีเวลาให้กันเสมอ

นิทานเกาะแสนสนุก จัดโดย ด.ช.ธนกร ก้งยิ้น เลขที่22 ด.ช.ธนกร ก้งยิ้น เลขที่22 ด.ช.กิตติกร อินทรปาล เลขที่14 ป4/4

มีนักผจญภัยได้คิดว่าเขาจะไปผจญภัยที่เกาะแห่งหนึ่ง

แล้วเขาก็ขึ้นเรือไปยังเกาะ

แล้วเขาก็เจอพายุแล้วเขาก็ผ่านมันมาได้

ในที่สุดเขาก็เจอเกาะแสนสนุก

แล้วเขาก็เจอสมบัติแล้วเขาก็ดีใจไปตลอดกาล นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าทำอย่างนี้ให้ดีที่สุด

แมวกับปลา ผู้จัดทำ ด.ญ.มาลีน่า ชอบหวาน ป4/1 ด.ญ.พรกนก ทองล้วน ป4/1

มีแมวตัวหนึ่งมีนิสัยเกเรมากวันหนึ่งแมวมันไปขโมยปลามาจากแม่ค้าในตลาด

แล้วมันก็รีบวิ่งหนีไปที่สะพานใกล้ตลาดแล้วมันหันซ้ายหันขวาก็ไม่ มีใคร

แล้วมันหันหน้าไปที่น้ำและมันก็เห็นเงาปลาในน้ำใหญ่กว่าของมัน

มันก็คายปลาจนปลาตก ลงไปในน้ำและหลังจากที่มันคายปลาลงไปในน้ำ ก็ไม่เห็นปลาอยู่ในน้ำอีกเลย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมากลาภหาย

ต้นไม้ทองคำ จัดทำโดย...ด.ญ.ยุวธิณี กันทิหยุม เลขที่28 ด.ญ.ศศิพรรณ โต๊ะทรัพย์ เลขที่24 ด.ญ.ปริยดา แก้วสุวรรณ เลขที่25 ชั้น ป.4/4

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีนายพรานคนหนึ่งเป็นนายพรานป่า วันหนึ่งนายพรานเจอต้นไม้ที่สวยที่สุดที่นายพรานเจอมา

พอนายพรานเจอต้นไม้ทองคำจึงแปลกประหลาดที่ได้เจอต้นไม้ที่สวยที่สุด แต่ความคิดของนายพรานอยากได้ต้นไม้นี้มาก เลยคิดไปบอกชาวบ้านให้รู้อย่างทั่วถึง

เมื่อนายพรานบอกว่าต้นไม้ทองคำเป็นของตนเลยสังเกตว่าทำไมจึงงอกขึ้นเยอะ แต่ละวันต้นไม้ก็ขึ้นมากเยอะนายพรานเห็นต้นไม้ทองคำแล้วเลยตัดต้นไม้ทองคำเพื่อเอาไม้ไปขาย

หลายวันต่อมานายพรานก็เริ่มเบื่อในการตัดต้นไม้เลยจ้างคนให้มาตัดต้นไม้ทองคำแทน

วันหนึ่งนายพรานได้เจอร้านค้าไม้เลยเอาไม้ของต้นไม้ทองคำไปที่ร้านค้าไม้เพื่อเอาไปขายที่ร้านค้าไม้วันละ 1 คัน

หลายวันต่อมาต้นไม้ทองคำก็ไม่งอกอีกเลย สุดท้ายนายพรานก็กลับมาจนเหมือนเดิม

ครอบครัวหรรษา จัดทำโดย ด.ญ.อโนทัย ดิเรกวัฒนสาร เลขที่ 29 ป4/3 ด.ญ.ภัทรลดา สมพรหม เลขที่ 28 ป4/3

วันหนึ่งครอบครัวหรรษาจะตกลงไปเที่ยว ที่น้ำทะเลกันในวันพฤหัสบดี

วันนี้เป็นวันพฤหัสบดีครอบครัวหรรษา กำลังจะไปเที่ยวน้ำทะเลกัน

ครอบครัวหรรษาได้ขับรถมาถึงน้ำทะเล กันแล้ววิวที่น้ำทะเลสวยดีจัง

ลงไปเล่นดีกว่าเราเดียวลูกแม่ไปด้วย เดียวแม่จะพาไป

ครอบครัวหรรษามีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ใช้เวลาที่อยู่กับครอบครัวให้คุ้มค่า

เด็กทั้ง3คน จัดทำโดย ด.ช. อนุรักษ์ หมัดชำนาญ เลขที่ 11 จัดทำโดย ด.ช. อนุรักษ์ หมัดชำนาญ เลขที่ 11 ด.ช. ณัฐพงษ์ คชสง่า เลขที่ 2 ด.ช. กฤษฎา นวลศรีทอง เลขที่ 6 ป4/1

กาละครั่งหนึ่งนานมาแล้วมีเด็ก3คนหนีออกจากบ้าน

ไปเจอกระท่อมหลังหนึ่ง

เด็กทั่ง3คนเหนื่อยมากจึงไปพักที่กระท่อมหลังนั้น

แล้วไปเจอยายคนหนึ่งหิวมากจึงพาไปที่กระท่อมหลังนั้นแล้วให้ข้าวยายจนหมด

เด็กทั้ง3คนอดอยากแล้วตายในที่สุด นิทานเรื้องนี้สอนให้รู้ว่า ให้คนอื่นโดยไม่คิดถึงตนเอง

ปลาการ์ตูนกับปลาฉลาม ด.ญ.พัสนันท์ ตาดำ ป.4/3 เลขที่33 ด.ญ.พรประทาน จันทร์งาม ป.4/3 เลขที่34

ณ ทะเลแห่งหนึ่ง

มีปลาการ์ตูนที่ฉลาดที่สุดในท้องทะเลแห่งนั้น

และมีปลาฉลามที่โง่เขลาเหลือคำบรรยาย

ปลาฉลามนึกสนุกอยากรู้ความฉลาดของปลาการ์ตูน จึงไปถามปลาการ์ตูนว่า"ถ้าเจ้าฉลาดจริงมาแข่งทดสอบการบวกกับข้าไหมล่ะ "ปลาฉลาพูดจบปลาการ์ตูนก็พูดขึ้นว่า"ตกลง"

และแล้วปลาการ์ตูนก็เป็นผู้ชนะส่วนปลาฉลามไม่มีปลาตัวไหนเคยเห็นปลาฉลามตัวนี้อีกเลย...

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าทำอะไรเหนือความสามารถตนเอง นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าทำอะไรเหนือความสามารถตนเอง

เรือวิเศษ จัดทำโดย.....ด.ญ.ณัฏฐณิชา อั้นทอง เลขที่39 จัดทำโดย.....ด.ญ.ณัฏฐณิชา อั้นทอง เลขที่39 ด.ญ.จิรนันท์ ทิพย์แก้ว เลขที่35 ชั้น ป.4/4

กาลครั้งหนึ่งมีเรือใบลำใหญ่ได้ลอยผ่านชายหาด

และเรือลำใหญ่นี้ก็ผ่านไปหลายที่เมื่อลอยไปถึงทะเลสาบก็มีคนขึ้นไปนั่ง

เรือลำนี้ก็ได้ไป แต่กลับกลายเป็นเรือลำนี้ลอยขึ้นสู่ฟ้าคนก็ต่างเรียกเรือลำนี้ว่า เรือวิเศษ

เขาก็ชอบเรือนี้และอยากได้เลยเอาเป็นของตน จนทำให้เรือรู้สึก จึงพาคนที่นั่งอยู่ ล้มลงน้ำ

เรือลำนี้ก็ลอยไปตามกระแสน้ำต่อไป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมากลาภหาย

ปลาน้อยคิมโม จัดทำโดย ด.ญ.ศิษฏา ศรีประภัสสร เลขที่ 42 ด.ญ.สวรรยา เตีย เลขที่ 31 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4/1

กาลครั้งหนึ่งมีปลาชื่อคิมโมเขารักการท่องเที่ยว

เขาว่าจะไปถ้ำแต่เมื่อเขาถึงถ้ำ

เขาก็เจอได้เจอปลาอีกชนิดหนึ่ง เขาไม่สบาย คิมโมก็เลยพาเพื่อนใหม่ ของเขาไปโรงพยาบาล และถามชื่อเพื่อนของเขาบอกว่า ชื่อทิวลิป

เมื่อเพื่อนของเขาหายป่วย เขาและทิวลิปก็อยู่อย่างมีความสุข

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การทำดีก็จะได้รับผลตอบเเทน

ฟาร์มของคุณตาและคุณยาย จัดทำโดย...ด.ญ.วรวรรณ กล่ำพิชัย เลขที่40 ด.ญ.มินตรา ดาษพันธ์ เลขที่29 ด.ญ.สุภัสสรา กระจ่างโลก เลขที่34

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีคุณตาและคุณยายตักน้ำเพื่อไปรดน้ำผักผลไม้ต่างๆ

และแล้วคุณตาและคุณยายก็ได้นอนหลับพักผ่อนอย่างมีความสุข

เช้าวันต่อมาคุณตาและคุณยายช่วยกันลีดนมวัว

หนูน้อยหมวกแดง ด.ญ.พิมพ์พิศา มูละ เลขที่ 33 ด.ญ.ธัญธิตา พุ่มนุ่ม เลขที่ 30 ป.4/5

ณ ป่าแห่งหนึ่ง อากาศเย็นสบาย มีเด็กหญิงคนหนึ่ง เธออาศัยอยู่กับ แม่ของเธอ

แล้ววันหนึ่งแม่ของเธอได้เย็บหมวกสีแดงให้เธอใส่ เธอดีใจมาก เธอจึงใส่หมวก ตลอดเวลา ทุกคนจึงเรียกเธอว่า หนูน้อยหมวกแดง

แล้วแม่ของเธอสั่งให้เธอเอาผลไม้และคุกกี้ไปให้คุณยายที่กระท่อมในป่า แล้วบอกเธอว่า ห้ามพูดกับคนแปลกหน้า เธอก็ลาแม่ของเธอแล้วเธอก็เดินเข้าป่า

จู่ๆ ก็มีหมาป่าเดินเข้ามา แล้วบอกให้เธอเก็บดอกไม้ไปให้คุณยายแล้วหมาป่ารีบวิ่ง ไปที่กระท่อมของคุณยายแล้วจับคุณยายกินเป็นอาหาร

เมื่อหนูน้อยหมวกแดงมาถึงกระท่อมของคุณยาย หมาป่าก็จับเธอกินเป็นอาหารในที่สุด นิทานเรื่อนี้สอนให้รู้ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน

หมาพูดได้ จัดทำโดย ด.ญ อัญญรัตน์ ชมภูฆัง เลขที่ 23 ด.ญ ธนพร สุวรรณกิจ เลขที่ 31 ด.ญ พัชริดา มุสิกวงศ์ เลขที่ 27

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสุนัขตัวหนึ่งมันไม่มีเจ้าของ

วันหนึ่งมันเดินเข้าไปในป่าและมันก็เจอคนแก่คนหนึ่งที่กำลังประดิษฐ์หุ่นยนต์อยู่ในป่า

และคนแก่คนนั้นก็รู้ว่าหมาตัวนั้นอยากพูดอะไร ก็เลยคิดค้นเครื่องช่วยให้หมาพูดได้

ก็เลยเรียกหมามาเพื่อจะดูลักษณะของหน้าตาของหมาตัวนั้นเขาก็เริ่มประดิษฐ์เครื่องช่วยให้หมาพูดได้

และก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มักจะชอบมาเล่นกับสุนัขตัวนี้ทุกวัน จนเป็นเพื่อนกัน นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น

กากับเหยือกน้ำ จัดทำโดย ด.ญ.นุชนาฎ สมจริงเลขที่ 32 ด.ญ.กวินธิดา อัง เลขที่ 36 ด.ช.อนุชิต ขาวผ่อง เลขที่ 13

กาลครั้งหนึ่งมีกาตัวหนึ่งรู้สึก กระหายน้ำเป็นอย่างมากมันจึงบิน ออกไปหาน้ำ มันเหลือบไปเห็นเหยือก

แต่ทว่าน้ำในเหยือกมีอยู่น้อยมันไม่สามารถ ชะโงกไปดื่มกินได้

มันจะหาวิธีที่จะกินน้ำให้ได้มันนึกวิธีหนึ่งได้ โดยเอาก้อนหินโยนใส่ในเหยือกน้ำ

มันคิดออกและคาบก้อนหินโยนใส่เหยือกและก้อนหิน ก้อนเล็กฯ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

หมาเลี้ยงแกะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมี ฟูงแกะฝูงหนึ่ง

วันหนึ่งมีหมาป่าตัวหนึ่งเห็นจึงนึกแผนการขึ้น

มันจึงนึกออกจึงทำตามแผนที่คิดไว้ มันจึงนึกออกจึงทำตามแผนที่คิดไว้

แผนผิดผลาดเผลอไปเยียบกิ่งไม้

หมาตื่นขึ่นแล้ววิ่งไล่จนไม่กลับมาอีก

กากับหงส์ ด.ช.อนุพัฒน์ มาระแสง ด.ช.อนุพัฒน์ มาระแสง เลขที่2 ป4/2 ด.ช.ภัทรกร หนูเหมือน เลขที่3 ป4/2

กาลครั้งหนึ่งมีกาตัวผู้และตัวเมีย บนอยู่บนทองฟ้า แล้วมันก็กระหายน้ำ มันก็นึกได้ว่ามันเห็นแหล่งน้ำ

มันก็เจอแหล่งน้ำที่มันต้องการ มันก็ลงไปดื่มน้ำในสระ แล้วมันก็ดื่มน้ำอย่างชื่นใจ

มันกินน้ำเสร็จ มันก็บินออกไปเดินทางต่อ

หงส์กำลังอาบน้ำอย่างสนุกสนาน จนตัวสะอาดแล้วมันก็บินออกไปจากสระ

ข้อคิด การอดทน พอมันเดินทาง 4 กิโลเมตร แล้วมันก็เนื่อยมันก็เห็นสระน้ำ มันก็กินน้ำแล้วมันก็บินไปอย่างมีความสุข

กระต่ายกับเต่า จัดทำโดย ด.ช.จรรยมงคล ชูบุญลาภ เลขที่8 ด.ช.จิรภัทร ย้อยด้วง เลขที่15 ด.ช.อรรถชัย สุขพันธ์ เลขที่11 ป.4/4 จัดทำโดย ด.ช.จรรยมงคล เลขที่8 ด.ช.จิรภัทร เลขที่15 ด.ช.อรรถชัย เลขที่11 ป4/4

วัหนึ่งกระต่ายท่าเต่าแข่งวิ่งกันไมได้กระต่ายก็ชวนสัตว์ต่างๆว่าให้เป็นทำมาการ

ใกล้จะแข่งกันแล้วเตรียวิ่งเลย

กระต่ายก็เหนื่อยแล้วต้นไม้แล้วก็นอน

ต่างก็เห็นว่ากระต่ายหลับต่างวิ่งเร็วมากๆ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่างชอบหาเรื่องผู้อื่น กระต่ายก็ไม่หาเรื่องอีกช้างกันหมีก็แสดงความยินดี

เรื่องหนูนิดไม่ชอบกินผัก จัดทำโดย ด.ญ.ปิลันธนา ด.ญ.อมรรัตน์ ด.ญ.ปวริศร

พี่ของหนูนิดสั่งไห้ไปชื่อผักแต่หนูนิดไม่ชอบกินผัก

หนูนิดแอบไปซื่อไอติมแต่หนูนิดกับซื้อผักน้อยพี่จับได้เลยแอบตามหนูนิดไป

จนกระทั่งพี่เห็นหนูนิดเเอบกินไอติมหลังบ้านี่โกรธมากก

พี่เลยลงโทษซื้อผักมาไห้กินอีกเยอะ

หนูนิดติดใจผักและหนูนิดก็อยากกินผักอีก นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าตามใจตัวเอง

นิทานเรื่อง ฝันร้ายของฟ้า จัดทำโดย ด.ญ.ปีติชา ไชยสวัสดิ์ ด.ญ.ลักษมี แก้วชะโน ด.ญ.อารีน่า หมัดอะดั้ม

ฟ้าเป็นเด็กมักง่าย แต่พ่อ-แม่ก็ตามใจเพราะเห็นว่าฟ้ายังเด็กอยู่

พ่อพาฟ้าไปเที่ยวทะเลแม่ซื้อขนมมาให้

ฟ้ากินขนมหมดฟ้าก็ทิ้งถุงขนมไว้แล้วฟ้าก็กลับบ้านไปนอนฟ้าฝันเห็นขยะ ร้องไห้

ฟ้าไปเก็บขยะเเละปลูกปะการังใต้ทะเล

แล้วฟ้ากลับมาหลับต่อขยะบอกว่าขอบคุณมากนะ นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ควรทิ้งขยะให้ลงถัง

กระต่ายกับเต่า ด.ญ.พิมพ์พิมล แซ่ซือ เลขที่ 23 ด.ญ.จินดารัตน์ สวัสดิ์ขวัญ เลขที่ 22 ป.4/5

กาลครั้งหนึ่งมีกระต่ายตัวหนึ่งอวดว่าวิ่งเร็วกว่าใคร ๆ

เมื่อพบเต่าเดินต้วมเตี้ยมมาก็หัวเราะเยาะ

“นี่เจ้าเต่า มัวแต่คลานงุ่มง่ามอยู่อย่างนี้เมื่อไหรจะไปถึง สักที”กระต่ายพูด

เต่านึกขุ่นเคลืองไม่พอใจจึงท้าทายกระต่ายวิ่งแข่งกระต่ายก็หัวเราะ

เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้นกระต่ายก็ออกฉิวนำไปไกล

กระต่ายจึงหยุดพักนอนเอนกายใต้ต้นไม้จนเผลอหลับไป

เมื่อกระต่ายตื่นขึ้นมาก็ตกใจที่เวลาล่วงเลยไปมาก

แต่สายไปแล้วเพราะเจ้าเต่าได้ไปถึงเส้นชัยแล้ว นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

นิทานเรื่อง กระต่ายกับเต่า จัดทำโดย....ด.ญ.จุฑาทิพย์ เจริญมหาดไทย ด.ช.นัฐกรานต์ กอบชัย ด.ญ.ธัญวรัตน์ เฟื่องปัญญา ชั้น ป.4/4

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเต่าตัวหนึ่งเดินมาก็มี กระตายมาท้าวิ่งแข่ง

พอมาถึงวันแข่งก็มีสิงโตเป็นกรรมการกระต่ายและเต่าก็เริ่มวิ่งออกจากเส้นชัย

ในขณะที่เต่ากำลังเดินทีละก้าวทีละก้าวกระต่ายก็แอบไปหลับที่ใต้ต้นไม้อย่างสบาย

ในขณะที่เต่ากำลังเดินเข้าเส้นชัยกระต่ายก็ยังหลับอยู่ใต้ต้นไม้อยู่อย่างสบายอย่างเช่นเคย

พอเต่าวิ่งเข้าเส้นชัยกระต่ายก็ตกใจตื่นกระต่ายก็เสียใจ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความพยายาอยูที่ใหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น

แม่บ้านกับแมว ด.ญ ด. ด.ญ.ธนภัสสร พุ่มนุ่ม ป.4/5 เลขที่ 27 ด.ญ.ธนภัสสร พุ่มนุ่ม ป.4/5 เลขที่ 27 ด.ญ.วริศรา ทองเพชร ป.4/5 เลขที่ 28

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีแมวตัวหนึ่งเดินหลงทางมาไปเจอแม่บ้านคนหนึ่งกำลังเดินอยู่เขา ได้ตกใจพอเห็นแม่บ้าน แม่บ้านเดินมาใกล้ๆแล้วบอกว่าไม่ต้องกลัวแม่บ้านพูดแล้วถามว่า ไปอยู่กับข้าไหมข้าจะเลี้ยงเจ้าอย่างสุขสบายเจ้าจะทำอะไรในบ้านของข้าก็ได้ ส ไ

วันหนึ่งแม่บ้านเห็นแมวไม่มีอะไรทำเลยเขาไปบอกว่าไม่มีอะไรทำใช่ไหมเอาอย่างนี้บ้านฉันมี หนูเยอะฉันจะให้เธอไปจับหนู

พอมาอีกวันหนึ่งแม่บ้านได้บอกว่าให้ไปกำจัดหนูอีกครั้งจนหนูก็หมดจนแมวเบื่อ จนหนีออกไปจากบ้าน

พอมาอีกวันหนึ่งแม่บ้านได้บอกว่าในเมื่อหนูหมดไปแล้วเจ้าไม่มีค่ากับเราอีกต่อไป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคน

เรื่อง วัวตัวผู้กับแมลง เรื่อง วัวตัวผู้กับแมลง จัดทำโดย 1.ด.ช. ฐิติพงศ์ เตชะศรี ป.4/1 เลขที่.4 2.ด.ช.พชร พูลช่วย ป.4/1 เลขที่.2 3.ด.ช.รัชชานนท์ ผลปาน ป.4/1 เลขที่.10

มีแมลงตัวหนึ่งมาเกาะบนเขาวัวตัวผู้

แมลงตัวนั้นเกาะอยู่บนเขาวัวตัวผู้อยู่เป็นเวลานาน

ก่อนที่แมลงตัวนั้นจะบินออกไปมันเปล่งเสียงหึ่งๆ

แมลงพูดออกมาว่าท่านคงอยากให้ข้าไปแล้วล่ะสิแมลงกำลังจะบินไป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คู่กัดก็เป็นเพื่อนกันได้ ถ้าสามัคคีกัน เดี๋ยว “วัวตัวผู้บอก” เรามาเป็นเพื่อนกันนะ ได้ “แมลงพูด” และทั้งสองก็เป็นเพื่อนกัน

สุนัขจิ้งจอกกับลาผู้โง่เขลา จัดทำโดย ด.ช.สุรชัย ลีลาวัฒนเกียรติ เลขที่19 ด.ช.ศักดิ์กะรียา สาระนัย เลขที่13 ด.ช.ภูฐิภัทร ชื่นจิตต์ เลขที่12 ป.4/1

กาลครั้งหนึ่งไม่นานมานี้ มีลากับสุนัขจิ้งจอกเป็นเพื่อนกันแต่สุนัขจิ้งจอกชอบเอาเปรียบลาทุกครั้งเวลาหาอาหาร

วันหนึ่งมีสิงโตเดินมาสุนัขจิ้งจอกเลยไปขอเป็นเพื่อนแต่สิงโตบอกว่าต้องหาอาหารมาให้ก่อน

สุนัขจิ้งจอกเลยไปหลอกให้ลาไปหาสิงโตจากนั้นลาก็ตกลงในหลุมของสุนัขจิ้งจอก จากนั้นลาก็ตายสุนัขจิ้งจอกเลยไปเรียกสิงโตมา

พอสิงโตมาถึงสิงโตก็กัดสุนัขจิ้งจอกสุนัขจิ้งจอกก็บอกว่าเราหาอาหารให้ท่านแล้วทำไมท่าน จึงทำร้ายข้าสิงโตก็ตอบว่าทำไมนายฆ่าเพื่อนตัวเองได้ทำไมเราจะไม่ฆ่าเพื่อนตัวเองได้

จากนั้นสิงโตก็กินลาแล้วก็ไปกินสุนัขจิ้งจอก นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าหลงเชื่อคนอื่น

เรื่อง ไก่กับพลอย จัดทำโดย ด.ญ.กัญญาณัฐ เกตุนุกูล เลขที่18 ป.4/1 ด.ญ.อคัมย์สิริ ดาษพันธ์ เลขที่29 ป.4/1 ด.ญ.ศิวกร ศรีเลิศ เลขที่43 ป.4/1

กาลครั้งหนึ่ง มีไก่แจ้ตัวหนึ่งขณะคุ้ยหาอาหารมันพบพลอยเม็ดหนึ่งงามดีมีค่ามาก

มันกำลังจะคาบพลอยเม็ดนั้นเดินไปที่เล้าของมัน

พอถึงเล้าของมัน มันจึงวางพลอยลง

พอตอนเช้าเจ้าของมันมาเก็บไข่แล้วมันก็เอาพลอยให้เจ้าของ ของมัน

เจ้าของจึงเอาพลอยไปขาย นิทาน โรงรับจำนำ เจ้าของจึงเอาพลอยไปขาย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ของที่ไม่มีค่า ย่อมไม่มีประโยชน์ต่อบุคคลนั้นๆ

ลากับไก่ และสิงโต จัดทำโดย ด.ญ.เบญจพร เนียมสุวรรณ เลขที่35 ด.ญ.ศิริวิภา กาญจนโชติ เลขที่37 ด.ช.ทัตธน ศรีใส เลขที่8

ลากับไก่ตัวอยู่ในทุ่งหญ้าด้วยกัน

มีสิงโตตัวหนึ่งซึ่งมีความหิว อย่างมากเข้ามาใกล้สถานที่นี้มันจ้องมาตะคุบลา ไก่ร้องเสียงดังรั้น

สิงโตตกใจที่ได้ยินเสียงร้องจากไก่และสิงโตก็มีแต่ความหิวมากและไม่พอใจ

สิงโตก็วิ่งหนีอย่างรวดเร็ว

ลาวิ่งไปด้วยระยะทางไม่ไกลนัก

สิงโตหันมาเห็นจึงรีบวิ่งไปตะคุบและฉีกเนื้อไก่และลาเป็นชิ้นๆ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน