«พระเยซูเจ้าตรัสกับนางว่า: “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”» (ยอห์น 4,7) พระวาจาทรงชีวิต มกราคม 2015 «พระเยซูเจ้าตรัสกับนางว่า: “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”» (ยอห์น 4,7)

“ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”

พระเยซูเสด็จออกจากแคว้นยูเดียเพื่อไปยังแคว้นกาลิลี หนทางนั้นผ่านเขตแดนสะมาเรีย

ขณะนั้นเป็นเวลาเที่ยงวันแสงแดดร้อนมาก พระองค์รู้สึกเหน็ดเหนื่อยจึงนั่งพักอยู่ใกล้บ่อน้ำของบรรพบุรุษยาโคบที่สร้างมา 1700 ปีก่อน

พระองค์กระหายน้ำแต่พระองค์ไม่มีถังตักน้ำ บ่อน้ำนั้นลึก 35 เมตรและยังคงมีอยู่ในปัจจุบัน

บรรดาสานุศิษย์พากันเข้าไปในเมืองเพื่อหาซื้ออาหาร

พระเยซูเจ้าทรงประทับตามลำพัง มีหญิงชาวสะมาเรียคนหนึ่งถือเหยือกมาตักน้ำ พระองค์จึงตรัสขอน้ำดื่มจากนางแบบเรียบง่าย คำขอร้องนี้ขัดกับธรรมเนียมปฏิบัติในสมัยนั้น ที่ฝ่ายชายจะไม่พูดกับหญิงโดยตรงเฉพาะอย่างยิ่งหากไม่รู้จักกันมาก่อน

มากกว่านั้นยังมีความขัดแย้งระหว่างชาวยิวกับชาวสะมาเรีย พระเยซูทรงเป็นชาวยิวและหญิงนั้นเป็นชาวสะมาเรีย ความตึงเครียดและความเกลียดชังที่มีระหว่างชนทั้งสองมีรากลึกมานานทั้งด้านประวัติศาสตร์และด้านการเมือง นอกจากนี้ยังมีกำแพงด้านศีลธรรมที่ขวางกั้นอยู่ระหว่างพระเยซูเจ้ากับหญิงชาวสะมาเรีย เพราะหญิงนั้นเป็นคนบาปที่มีผู้ชายหลายคน ซึ่งมิใช่สถานการณ์ปกติ

ด้วยเหตุนี้นางจึงไม่ได้มาตักน้ำพร้อมกับหญิงคนอื่นๆซึ่งมาตักน้ำในตอนเช้าและในตอนเย็น ส่วนการมาตักน้ำในเวลาเที่ยงวันนั้นเป็นเวลาผิดปกติเพราะนางอยากหลบเลี่ยงคำครหา

“ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด” แต่พระเยซูเจ้าไม่ได้ถือเรื่องนี้เป็นอุปสรรคใดๆสำหรับพระองค์ ทรงเริ่มสนทนากับหญิงชาวสะมาเรียที่พระองค์ไม่รู้จักคนนี้ พระองค์ทรงปรารถนาเข้าไปในห้วงลึกของจิตใจของนาง พระองค์จึงตรัสกับนางว่า “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”

พระองค์ทรงมีของขวัญเก็บไว้ให้หญิงคนนั้น ของขวัญแห่งน้ำทรงชีวิต “ผู้ใดกระหาย จงมาหาเราเถิด ผู้ที่เชื่อในเรา จงดื่มเถิด” (ยน.7.37-38) ต่อมาเราได้ยินพระองค์ประกาศในกรุงเยรูซาเล็ม

น้ำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับดำรงชีวิต น้ำมีค่ามากกว่าสิ่งใดโดยเฉพาะในแผ่นดินแห้งแล้งเช่นปาเลสไตน์

สิ่งที่พระเยซูเจ้าทรงปรารถนาจะมอบให้คือ น้ำ“ทรงชีวิต” เครื่องหมายถึงการเผยแสดงของพระเจ้าผู้ทรงเป็นพระบิดาและทรงเป็นความรัก พระจิตเจ้า ชีวิตเหนือธรรมชาติที่พระองค์ทรงนำมา

ทุกสิ่งที่พระองค์มอบให้มีชีวิต และเป็นการให้ชีวิต พระองค์เองทรงเป็นปังทรงชีวิต (ยน. 6.51) พระวาจาที่ให้ชีวิต (ยน. 5.25) หรือง่ายๆคือ ชีวิต (ยน. 11.25-26)

บนไม้กางเขน นักบุญยอห์น ผู้ได้เป็นประจักษ์พยานเกี่ยวกับเรื่องนี้กล่าวว่า เมื่อทหารโรมันคนหนึ่งใช้หอกแทงสีข้างพระองค์ “โลหิตและน้ำก็ไหลออกมาในทันที” (ยน.19.34) อันเป็นการมอบตนเป็นของขวัญอันสูงสุด

“ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด” แต่พระเยซูมิได้บังคับให้คนอื่นต้องรับพระองค์ ไม่แม้แต่จะให้สตรีผู้นั้นต้องพิสูจน์ตนในชื่อเสียงไม่ดีงาม พระองค์ทรงให้ทุกอย่าง ทรงขอ เพราะปรารถนาในของขวัญจากเธอ “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”

พระเยซูเจ้าทรงขอเพราะทราบว่า หากบุคคลใดเป็นผู้ให้ พระเยซูเจ้าทรงขอเพราะทรงเหน็ดเหนื่อย พระเจ้าผู้ทรงชีวิตกลับเป็นขอทานและไม่ทรงปิดบังธรรมชาติมนุษย์ของพระองค์ พระเยซูเจ้าทรงขอเพราะทราบว่า หากบุคคลใดเป็นผู้ให้ เขาจะเปิดใจง่ายกว่าและพร้อมรับของขวัญจากพระองค์

จากการร้องขอนี้เป็นการเริ่มต้นการสนทนาที่ประกอบด้วยข้อถกเถียง ความเข้าใจผิดและในที่สุดเกิดความเข้าใจอันดี จนทำให้พระเยซูเจ้าทรงสามารถเปิดเผย อัตลักษณ์ของพระองค์ การพูดคุยทำให้สตรีนั้นก้าวข้ามกำแพงการปกป้องตนเองและทำให้พบความเที่ยงแท้ นั่นคือ น้ำที่พระองค์ทรงนำมา

เธอได้ค้นพบความมั่งคั่งที่แตกต่างออกไป เธอจึงวิ่งกลับเข้าไปในเมือง ประกาศเรื่องราวที่ตนได้พบเห็นแก่เพื่อนบ้าน กับทุกคนที่เธอพบ

เธอเพียงแต่เล่าถึงสิ่งที่เธอได้พบเห็นจากประสบการณ์ของตนเอง เธอกล่าวซ้ำถึงประโยคที่พระเยซูเจ้าทรงขอจากเธอว่า “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”

สำหรับผมเหมือนว่าเราได้รับคำอธิบายถึงการเสวนาศาสนสัมพันธ์ ที่ทุกปีในเดือนนี้พระศาสนจักรเชิญชวนเราให้รำลึกถึง

สัปดาห์แห่งการภาวนาเพื่อความเป็นหนึ่งเดียวของคริสตชน ทำให้เราตระหนักถึงการแตกแยกอันน่าอับอายของคริสตจักรต่างๆกับพระศาสนจักรที่ผ่านมาเนิ่นนานมากแล้ว เราได้รับเชิญให้เร่งเวลาแห่งความเป็นหนึ่งเดียวกันให้เกิดขึ้นโดยเร็ว ก้าวข้ามข้อขัดแย้ง เฉกเช่นองค์พระเยซูเจ้าผู้ทรงเอาชนะข้อแตกต่างระหว่างชาวยิวกับชาวสะมาเรีย

การแตกแยกของคริสตชนเป็นเพียงหนึ่งในการแบ่งแยกที่เราเห็นในความสัมพันธ์ในหลายบริบทอันเป็นผลมาจากความเข้าใจผิด การบาดหมางในครอบครัว หรือกับเพื่อนบ้าน ความเครียดในที่ทำงาน ความขมขื่นต่อผู้อพยพ

กำแพงที่แบ่งแยกเราอาจมาจากสภาพทางสังคม การเมือง ศาสนา หรือผลพวงจากประเพณีวัฒนธรรม ที่เราไม่ทราบว่าจะยอมรับได้อย่างไร

สิ่งต่างๆเหล่านี้ก่อให้เกิดความขัดแย้งระหว่างชนกลุ่มน้อยกับประชาชาติ รวมทั้งการเป็นศัตรูต่อกันในที่ที่เราอยู่

เราจะสามารถทำตามแบบพระเยซูเจ้า ในการเปิดตนเองก้าวข้ามความแตกต่างและอคติได้ไหม ทำไมไม่ลองฟังการร้องขอความเข้าใจ ขอความช่วยเหลือ ขอความเอาใจใส่สักเล็กน้อย

“ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด” จากคนที่ต่างศาสนา ต่างวัฒนธรรม ต่างรากเหง้าทางสังคม ในพวกเขามีพระเยซูเจ้าทรงกำบังตนอยู่ ผู้เฝ้าตรัสกับเราว่า “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”

เราระลึกถึงถ้อยคำคล้ายๆกันที่พระเยซูตรัสเมื่อถูกตรึงอยู่บนไม้กางเขน ตามคำเล่าในพระวรสารนักบุญยอห์นอีกครั้งว่า “เรากระหาย” (ยน.19.28) มันเป็นความต้องการขั้นพื้นฐานที่แสดงออกก่อนความต้องการอื่นๆ

มนุษย์แต่ละคนต้องการบางสิ่งไม่ว่าเขาจะเป็นคนตกงาน คนเหงา คนต่างชาติ ต่างวัฒนธรรม ต่างความเชื่อหรือแม้แต่คนที่เป็นปรปักษ์ เรายังสามารถมองเห็นองค์พระเยซูผู้ตรัสว่า “เรากระหาย”ได้ และถ้ามีใครขอน้ำดื่มจากเรา “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด”

สิ่งที่เราต้องทำคือมอบน้ำแก้วหนึ่ง แล้วเราจะได้รับบำเหน็จรางวัลตามที่พระวรสารกล่าวไว้ (มธ.10.42) ให้เราเริ่มการเสวนาด้วยการสร้างความเป็นพี่น้องขึ้นใหม่อีกครั้ง

เราเองก็เช่นกัน เมื่อต้องบอกถึงความต้องการของเรา เราสามารถบอกได้โดยไม่ต้องอายที่จะขอ “น้ำดื่มหน่อย”

การเสวนาที่จริงใจและความสัมพันธ์ที่แท้จริงสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอโดยปราศจากความกลัวถึงความแตกต่าง หรือการเสี่ยงที่จะแสดงความคิดเห็นของเราหรือการยอมรับคนอื่น

ก็ทรงขอให้หญิงชาวสะมาเรียผู้นั้นตักให้ ให้เราฉวยโอกาสในศักยภาพของบุคคลที่อยู่ต่อหน้าเรา คุณค่าของเขาแม้ว่าซ่อนเร้นอยู่ เหมือนอย่างที่พระเยซูทรงกระทำเมื่อทรงทราบว่าจะไม่สามารถตักน้ำจากบ่อด้วยพระองค์เองได้ ก็ทรงขอให้หญิงชาวสะมาเรียผู้นั้นตักให้

«พระเยซูตรัสกับนางว่า: “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด ”» (ยอห์น 4,7) «พระเยซูตรัสกับนางว่า: “ขอน้ำดื่มสักหน่อยเถิด ”» (ยอห์น 4,7) คำอธิบายโดย คุณพ่อ ฟาบิโอ ชาร์ดดิ OMI กราฟฟิกโดย Anna Lollo โดยความร่วมมือของ Fr. Placido D’Omina (ซิชิลี - อิตาลี) ของ Fr. Placido D’Omina (ซิชิลี - อิตาลี) * * * คำอธิบายพระวาจาทรงชีวิตนี้แปลเป็นภาษาต่างๆถึง 96 ภาษา และภาษาท้องถิ่นต่างๆด้วย พระวาจานี้ไปถึงผู้คนกว่าล้านคนทั่วโลก ผ่านทางสื่อสิ่งพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ และอินเตอร์เน็ต รายละเอียดเพิ่มเติม www.focolare.org พาวเวอร์พ้อยท์พระวาจาทรงชีวิตภาษาต่าง ๆ พบได้ที่ www.santuariosancalogero.org