การช่วยชีวิตหงส์.

Slides:



Advertisements
งานนำเสนอที่คล้ายกัน
นิยามแห่งการลืมเลือน
Advertisements

นิทานเรื่อง หมีกับคนเดินทาง
พระวาจา ทรง ชีวิต มีนาคม 2013.
ความสุขเปรียบเหมือนผีเสื้อ
นางอุสา-ท้าวบารส เนื้อเรื่อง
ณ ทางใต้ของเมืองพาราณสี มีหมู่บ้านพราน (คนล่าสัตว์ในป่า)
นางสาวเบญญาสิริ แก้วเบี่ยง
เรื่อง ลาโง่กับหนังสิงห์โต
นางสาวเบญญาสิริ แก้วเบี่ยง
เรื่อง นกกากับเหยือกน้ำ
นิทาน เรื่อง กระต่ายกับเต่า
รวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย
“ของขวัญของความรักสำหรับท่าน”
นิทาน เรื่อง ลิงน้อยโลภมาก
นิทาน เรื่อง สองพี่น้องผจญภัย
CLICK TO ADVANCE SLIDES
นิทาน เรื่อง กระต่ายน้อยเจ้าปัญญา
พระวาจาทรงชีวิต กันยายน 2011.
พระวาจาทรงชีวิต กุมภาพันธ์ 2012.
ภาวนาเพื่อการ ประชุมสมัชชาของ คณะครั้งที่ 22. เป็นช่วงเวลาแห่งพระหรรษทาน, เป็นประสบการณ์เพื่อการเติบโต ด้านกระแสเรียก โดยมีพระมารดาอยู่เคียงข้าง, ผู้ทรงเป็นอาจารย์สอนศิลปะแห่ง.
ศีลเจิม คนป่วย.
พระวาจา ทรง ชีวิต กรกฎาคม 2008.
พระวาจาทรงชีวิต พฤศจิกายน 2012.
พระวาจาทรงชีวิต มิถุนายน 2011.
พระวาจา ทรง ชีวิต เมษายน 2014.
ขององค์พระประมุขของชาติไทย
พระวาจา ทรง ชีวิต มีนาคม 2008.
พระวาจา ทรง ชีวิต มิถุนายน 2014.
" ข้าพเจ้าเป็นผู้รับ ใช้ของพระเจ้า ขอให้เป็นไปกับ ข้าพเจ้าตามวาจา ของท่านเถิด “ ( ลก 1,38 )
พระวาจาทรงชีวิต กรกฎาคม 2011.
CLICK TO ADVANCE SLIDES
คำถาม 4 ข้อ เพื่อทดสอบว่า คุณเป็น “มืออาชีพ” หรือเปล่า?
CLICK TO ADVANCE SLIDES
พระวาจา ทรง ชีวิต พฤศจิกายน 2007.
พระวาจาทรงชีวิต เมษายน 2011.
เทศกาลตรุษจีน.
เราเป็น หนึ่งเดียว.
มีเรื่องดี ๆ อยากให้อ่าน
สุมนมาลาการ.
การละเล่นของไทย จัดทำโดย ด.ญ.พรหมพร แสงผึ้ง ด.ญ.พัชราภา มหาวิจิตร เสนอ
บทเรียนจากห่าน.
พระวาจาทรงชีวิต มีนาคม 2009.
พระวาจา ทรง ชีวิต ชีวิต พฤศจิกายน 2009 “ อูฐจะลอดรูเข็ม ยังง่ายกว่าคนมั่งมี เข้าสู่พระอาณาจักรสวรรค์ ” (มธ..19,24)
พระวาจาทรงชีวิต พฤศจิกายน 2011 “ เพราะฉะนั้น จงตื่นเผ้าระวังไว้เถิด เพราะท่านไม่รู้วันและเวลา ”
พระวาจา ทรง ชีวิต พฤษภาคม 2010.
พระวาจา ทรง ชีวิต กุมภาพันธ์ 2010 “ เราเป็นประตู ผู้ที่เข้ามาทางเรา ก็จะรอดพ้น เขาจะเข้าจะออก และจะพบทุ่งหญ้า ” (ยน. 10,9)
พระวาจาทรงชีวิต มีนาคม 2011.
ศีลศักดิ์สิทธิ์ 7 ประการ
ประเพณีชักพระ.
ถุงมันฝรั่ง.
พระอาทิตย์กับลมพายุ.
พ่อไก่.
ม้ากับลา.
Sound volume Marvelous Moment วันทา มารีอา เปี่ยมด้วยหรรษทาน.
ถึงเวลาเลื่อนขั้น แล้ว ! It’s Time to Get Promoted!
พระวาจาทรงชีวิต ธันวาคม 2012.
ดี ร้าย แล้วแต่ใครจะมอง.
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีลูกหมูสามตัวเป็นพี่น้องกันพวกมันออกเดินทางเพื่อจะหาที่สร้างบ้านคนละหลังและเดินทางมาถึงชายป่าแห่งหนึ่ง พวกมันตัดสินใจจะสร้างบ้านบริเวณนี้ใกล้ๆ.
พระวาจาทรง ชีวิต กรกฎาคม 2014.
ผลของพระวิญญาณ กท 5:22-23 เริ่มจากเมล็ด โตขึ้นโดยพระวิญญาณและพระวจนะไม่มีพระธรรมตอนใดที่แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างวิถีชีวิตของผู้เชื่อที่เต็มเปี่ยมด้วยพระวิญญาณกับคนที่ถูกควบคุมโดยวิสัยบาปของมนุยษ์อย่างชัดเจนเท่ากับ.
  หมาขี้เรือน.
การเตรียมความพร้อมสำหรับการเก็บเกี่ยว
พระวาจาทรง ชีวิต ตุลาคม 2014.
เราจะเข้ามาสรรเสริญ ด้วยใจโมทนาพระคุณ เราจะเข้ามาด้วยการร้องเพลง
คนตัดไม้กับขวานเงินขวานทอง
นี่เป็นเรื่องของพี่น้องสองคน ที่อาศัยอยู่ อย่างกลมเกลียวกัน เป็นเวลาหลายปี เขาอาศัยอยู่ในฟาร์มคนละที่ แต่วันหนึ่ง...
ช่วงที่ผ่านมา ชีวิต ท่านกับพระวิญญาณ บริสุทธิ์เป็นอย่างไร บ้าง กรุณา √ หน้าข้อที่เห็นว่าตรงกับตัวท่าน 1. ระหว่างวัน ฉันมีเสียงเพลง ร้องฮัมเพลง และขอบพระคุณ.
กั บ ดั ก ห นู.
อะไรสำคัญกว่ากัน 10 June 2009.
ความแตกต่างระหว่างวัยรุ่นชายและวัยรุ่นหญิง
ใบสำเนางานนำเสนอ:

การช่วยชีวิตหงส์

ครั้งหนึ่ง เมื่อพระองค์เสด็จออกไปเที่ยวเล่นนอกเมือง กับพระญาติ ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องนามว่า เทวทัต ผู้ซึ่งได้นำเอาคันศรและลูกศรติดไปด้วย เจ้าชายเทวทัต ได้ยิงหงส์ซึ่งกำลังบินร่อนผ่านมา ลูกศรถูกปีกหงส์ ให้มันต้องถลาตกลงมายังพื้นดิน มีแผลใหญ่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

เจ้าชายทั้งสองพระองค์ต่างก็วิ่งไปดู แต่เจ้าชายสิทธัตถะไปถึงหงส์ตัวนั้นก่อน และได้ทรงอุ้มขึ้นอย่างระมัดระวัง ทรงชักลูกศรออกจากปีกนก ทรงเก็บใบไม้ที่มีรสเย็นใส่เข้าไปในบาดแผล เพื่อให้โลหิตหยุดไหล และทรงลูบประคองไปมาอย่างเบาๆ เพื่อบรรเทาความเจ็บ และความกลัวของนกนั้น

เจ้าชายเทวทัตรู้สึกขัดเคืองพระทัยเป็นอันมาก ในการที่พระญาติของพระองค์ทรงแย่งนกไปเช่นนี้ จึงได้ทรงเรียกร้องให้เจ้าชายสิทธัตถะ คืนนกให้แก่ระองค์ในฐานะที่พระองค์ทรงเป็นผู้ยิงตก ด้วยลูกศรของพระองค์เอง

เจ้าสิทธัตถะทรงปฏิเสธที่จะมอบนกเจ็บตัวนั้นให้ โดยตรัสว่า ถ้านกตายจึงจะเป็นของผู้ยิง แต่เมื่อยังมีชีวิตอยู่เช่นนี้ ก็ต้องเป็นของผู้ที่พยายามช่วยชีวิตไว้ ดังนั้นพระองค์จึงไม่ทรงมอบให้ ฝ่ายเจ้าชายเทวทัตก็ยังคงยืนกรานว่า ต้องเป็นของพระองค์ผู้ที่ยิงตกลงมาด้วยน้ำมือเอง

ในที่สุดเจ้าชายสิทธัตถะทรงเสนอว่า ข้อพิพาทนี้ควรจะต้องนำไป เพื่อรับการพิจารณาตัดสินชี้ขาด จากที่ประชุมนักปราชญ์ของประเทศ เจ้าเทวทัตก็ยินยอม ณ ที่ประชุมสำหรับวินิจฉัยเรื่องต่างๆ ในวันนั้น ก็ได้มีปัญหาเรื่องหงส์ตัวนี้ มีการถกเถียงกันมากในที่ประชุม โดยมีเหตุผลต่างๆ กันไม่เป็นที่ยุติในที่สุด มีบุรุษผู้หนึ่งซึ่งไม่เคยมีใครเห็นในที่ประชุมนั้นมาก่อน ได้ลุกขึ้นยืนและกล่าวว่า

“ โดยแท้จริง ชีวิตต้องเป็นของผู้ที่พยายามจะช่วยชีวิตนั้นไว้ ชีวิตต้องไม่เป็นของผู้ที่พยายามจะทำลาย” นกที่กำลังบาดเจ็บนี้ เมื่อกล่าวโดยสิทธิอันชอบธรรมแล้ว ต้องตกเป็นของบุคคลที่พยายามช่วยชีวิตไว้ แต่ฝ่ายเดียว ดังนั้นขอให้นกตัวนี้ตกเป็นของผู้ที่พยายามช่วยเหลือเถิด

ทุกคนในที่ประชุม ลงความเห็นด้วยกับถ้อยคำ อันมีเหตุผลเที่ยงธรรมนี้ เจ้าชายสิทธัตถะ จึงเอานกตัวนั้นไป ทรงเอาพระทัยใส่นกนั้นอย่างเอื้อเฟื้อที่สุด จนกระทั่งแผลของมันหายสนิท และทรงปล่อยมันให้เป็นอิสระ และกลับไปยังฝูงของมัน มีความสุขอยู่กลางป่าลึกสืบไป

เป็นที่ประจักษ์แก่บรรดาผู้ที่ใกล้ชิดโดยทั่วไปว่า เจ้าชายสิทธัตถะนั้น ทรงเป็นผู้ที่มากไปด้วยพระเมตตาปรานีในสรรพสัตว์ และทรงพยายามที่จะปลดเปลื้องความทุกข์ของสัตว์ ที่กำลังได้รับทุกข์อยู่ทุกวิถีทาง