การบริหารคน โดย นายธีรยุทธ์ หล่อเลิศรัตน์ โดย นายธีรยุทธ์ หล่อเลิศรัตน์ ตุลาการหัวหน้าคณะศาลปกครองสูงสุด อดีตรองเลขาธิการกพ. และเลขาธิการคณะกรรมการปฏิรูประบบราชการ

หลัก 4 ประการ 1. สรรหา 2. พัฒนา 3. รักษา 4. ใช้ให้ตรงความถนัด

ลักษณะของผู้บังคับบัญชา สมัยเก่า ต้องมีอำนาจ ต้องมีบารมี ต้องมีพระเดช ต้องมีพระคุณ

ผู้บริหารสมัยใหม่ ต้องมีความรู้ (Knowledge) ต้องมีคุณธรรม(Moral) ต้องมีความเป็นผู้นำ(Leadership) ต้องมีวิสัยทัศน์ (Vision)

บทบาทของนักบริหารยุคใหม่ เป็นครู เป็นเพื่อน เป็นพี่เลี้ยง เป็นแบบอย่างที่ดี

การปรับตัวและความยืดหยุ่น (Adaptability and Flexibility) การบริหารคน การปรับตัวและความยืดหยุ่น (Adaptability and Flexibility)

เปลี่ยนงาน เปลี่ยนเวลา เปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนสถานการณ์ เปลี่ยนคน เหตุที่ต้องปรับตัว เปลี่ยนงาน เปลี่ยนเวลา เปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนสถานการณ์ เปลี่ยนคน เปลี่ยนสภาพแวดล้อม

เรียนรู้วัฒนธรรมองค์การ เทคนิคการปรับตัว เรียนรู้งาน เรียนรู้คน เรียนรู้วัฒนธรรมองค์การ เรียนรู้สภาพแวดล้อมและปัญหา เรียนรู้สถานการณ์

เทคนิคการทำงานร่วมกัน ยึดหลักคุณธรรม ความถูกต้อง ความปลอดภัย ใช้กฎหมาย ระเบียบ เป็นเครื่องมือ โอนอ่อน ผ่อนปรนอย่างมีหลัก ชั่งน้ำหนักผลดี ผลเสีย ผลกระทบ Think WIN / WIN

(Communication Skill) ทักษะในการสื่อสาร (Communication Skill)

ความสำคัญของการสื่อสาร เพื่อถ่ายทอดข้อความ เรื่องราว ความคิด ความเห็น เพื่อความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้องตรงกัน เพื่อป้องกันความผิดพลาดในการปฏิบัติงาน เพื่อป้องกันความเข้าใจผิด ความขัดแย้ง เพื่อมิตรภาพและความสัมพันธ์ที่ดี เพื่อไปสู่เป้าหมายและความสำเร็จร่วมกัน

หลักและศิลปะของการสื่อสาร

มีความรู้ในเรื่องที่จะสื่อสาร มีความชัดเจนในประเด็นที่จะซักถาม มีความเข้าใจในเรื่องที่จะอภิปราย มีศิลปะในการถ่ายทอดและนำเสนอ มีจิตวิทยาในการโน้มน้าว มีเทคนิคในการเจรจาต่อรอง มีความสามารถในการสรุปเหตุผล มีกลยุทธ์ที่ดีในการหลีกเลี่ยงและ แก้ไขข้อขัดแย้ง

ถ้าพูดไปไม่รู้ อย่าขู่เขา ว่าโง่เง่างมเงอะเซอะหนักหนา คติเตือนใจ ของผู้บริหารคน ถ้าพูดไปไม่รู้ อย่าขู่เขา ว่าโง่เง่างมเงอะเซอะหนักหนา ตัวของเราทำไม ไม่โกรธา ว่าพูดจาให้เขาไม่เข้าใจ

การประสานสัมพันธ์ ( Collaborativeness )

เหตุที่ต้องมีการประสานสัมพันธ์ เพราะงานส่วนใหญ่ไม่สามารถทำได้สำเร็จ ด้วยคนคนเดียว เพราะคนส่วนใหญ่ประสบความสำเร็จได้ ด้วยการพึ่งพาอาศัยกัน เพราะการพึ่งพิงอาศัยกันจะสามารถนำไปสู่ ความสำเร็จร่วมกัน เพราะความสำเร็จร่วมกันเท่านั้นที่จะเรียกได้ว่า เป็นสุดยอดของความสำเร็จ

การประสานสัมพันธ์ที่ดี จิตใจดี อัธยาศัยดี บุคลิกดี มนุษยสัมพันธ์ดี รู้จักนิสัยใจคอผู้ร่วมงานดี นับถือ จริงใจ ให้เกียรติกัน พร้อมจะร่วมมือช่วยเหลือ รู้จัก ให้ มากกว่า รับ

สิ่งที่ควรสร้างเสริม สิ่งแวดล้อมที่ดี บรรยากาศที่อบอุ่น ความเชื่อถือไว้วางใจ ความรู้รักสามัคคี ความจงรักภักดีต่อองค์กร

สังคหวัตถุ  หมายถึง  หลักธรรมสำหรับยึดเหนี่ยวจิตใจคนในสังคม  ให้มีความรักใคร่กลมเกลียวสามัคคีกัน   เป็นหลักธรรมสำหรับการผูกมิตรไมตรี ระหว่างกัน มี 4 หลักธรรมย่อย ดังนี้                 1.  ความเสียสละ (ทาน)  หมายถึง  การช่วยเหลือผู้อื่น ด้วยความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รู้จักแบ่งปันไม่ขี้เหนียว ไม่เห็นแก่ตัว อาจเป็นการเสียสละกำลังกาย  กำลังทรัพย์ และกำลังปัญญา  เหมือนพี่น้องไทยเรากำลังช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยอยู่ในขณะนี้                 2.  พูดดี  (ปิยวาจา)  หมายถึง พูดจาอ่อนหวาน  สุภาพไพเราะน่าฟัง พูดแต่คำสัตย์คำจริง   พูดแต่สิ่งที่เป็นสาระมีประโยชน์ พูดประสานความรักความสามัคคี ไม่พูดส่อเสียด ให้ร้ายจนเกิด ความแตกแยกในสังคม  เพราะการพูดก็กลายเป็นกระแสจนเกิดผลกระทบได้ไม่น้อยเช่นกัน ส่วนคนฟังก็อย่าหูเบาเชื่อคนง่าย ต้องใช้วิจารณญาณในการฟังตามหลัก กาลามสูตร 10  จึงจะ ไม่ก่อเกิดความเสียหายต่อสังคม                 3.  การบำเพ็ญประโยชน์ (อัตถจริยา)   หมายถึง การช่วยเหลือสังคม ทำงานสาธารณะประโยชน์ เช่น  ช่วยกันบรรจุทรายหรือขนกระสอบทรายป้องกันน้ำท่วม  โดยไม่ต้องรอคำเรียกร้องจากใครหรือหน่วยงานใด  เหมือนหลาย ๆ คน หลาย ๆ ชุมชน ที่กำลังทำอยู่ขณะนี้                 4.  การวางตนเหมาะสม (สมานัตตตา)  หมายถึง   การรู้กาลเทศะ ปฏิบัติตนได้เหมาะสม เสมอต้นเสมอปลาย                 สรุป มีผู้รู้กล่าวไว้ว่า สังคหวัตถุ 4  ก็คือการ  “โอบอ้อมอารี  วจีไพเราะ  สงเคราะห์ชุมชน  วางตนพอดี”