เรื่องเชือก มีนักปีนภูเขาต้องการมีชื่อเสียงเขาคนเดียว เขาเตรียมตัวหลายปี และปีนภูเขาคนเดียว
เขาเริ่มปีนภูเขา แลถึงหัวค่ำแล้ว เขา ไม่ได้เตรียมที่จะตั้งเต็นท์ เขาจึงปีนภูเขา ต่อไป
กลางคืนมืดสนิท บนภูไม่เขาสามารถเห็นอะไร เลยดวงจันทร์และดวงดาวมีเมฆบัง
เขาปีนทางแคบมากและใกล้จะถึงยอดภูเขา แล้ว ทางลื่นเขาตกลอยในอากาศด้วยความ รวดเร็ว เห็นแต่ความมืดขณะที่เขาตกลงไป เรื่อยๆเขานึกถึงเหตุการณ์ที่ดีและไม่ดีของ ชีวิตของเขา
ช่วงที่เขาสงบขณะที่แขวนลอยในอากาศเขา ตะโกนว่า พระเจ้าช่วยลูก ¡¡¡ เขารู้ใกล้จะตายแล้วแต่ได้รู้สึกการดึงเชือกที่ มัดทีเอวและผู้ที่เห็นของภุเขา
ทันทีเขาได้ยินเสียดังมาจากที่ไกลในท้องฟ้าพูด ว่า “ อยากให้เราอะไรทำอะไร ” “ ช่วยข้าฯให้รอด ”
“ เธอคิดว่าเราช่วยได้หรือ ?” “ แน่นอนพระเจ้าข้า ”
“ ดังนั้นจึงตัดเชือกที่ผยุงเธอ ” มีเวลาของความเงียบพักหนึ่งผู้ชายคนนี้จับ เชือกอย่างเหนียวแน่นมากขึ้น
ทีมที่ไปช่วยเขาในวันรุ่งขึ้นพบว่าเขาตาย แล้วแขวนลอยแช่เย็นมือมัดเชือกอย่าง เหนียวแน่น ห่างจากพื้นแค่ 2 เมตร
แล้วท่าเองที่ผิดด้วยเชือก ท่านจะตัดเชือกไหม
อย่าสนใจเรื่องของพระเจ้าท่านไม่ควรพูด ว่าพระทิ้งท่านหรือไม่สนใจท่าน อย่าลืมว่า พระหัตของพระองค์พยุงท่าน ถ้ารู้สึกว่าข้อความนี้ เป็นพรสำหรับท่านจง แบ่งปันกับคนอื่น ขอ พระเป็นเจ้าทรงอวย พรท่าน Autor: Daniel Sapia